30/12/2006
3:10π.μ.
Δεν ξέρεις γιατί γράφεις μια τέτοια ώρα.
Ίσως, γιατί θέλεις να δεις πως και τι θα ξεδιπλώσεις
υπό την ζάλη του κρασιού.
Το σίγουρο είναι πως ακόμα και έτσι, αυτός κυριαρχεί το μυαλό σου.
Ίσως πιο πολύ έτσι.
Οι φραγμοί χαλάρωσαν.
Τα τείχη πέσανε.
Η γεύση του τσιγάρου σε μπουκώνει πλέον...
Το οινόπνευμα απο το κρασί σχεδόν παντού....
Μόνο την καρδιά σου άφησε άθιχτη.
Το βουητό στα αυτιά σου, πλέον ενοχλητικό.
Και το τσιγάρο σου, τελείωσε κιόλας.
Τελείωσε και αυτό............!
Όπως νομίζεις και εκείνος.
Εκείνος!!
Εκείνος που τώρα θα είναι στο γλυκό εκείνο συννεφάκι, στη χώρα των ονείρων!
Και γιατί να μην είναι?
Τι πρόβλημα να έχει?
Το πρόβλημα καλή μου το έχεις εσύ!
Εσύ, που για ακόμα μια νύχτα τον σκέφτεσαι..
Έχουν περάσει σχεδόν τρεις μήνες...
Τρεις μήνες, που άντεξες με σχεδόν ψίχουλα...
Ένα-δυό αγγίγματα.
Ένα-δυό υπονοούμενα.
Μια ερωτική επαφή.
Και μια ελπίδα που σχεδόν σβήνει...
Πόσο ακόμα να αντέξει μια ψυχή να υπομένει, χωρίς εμφανές φως στον ορίζοντα?
Και τι περιμένεις να κάνει?
Εκείνος δεν έταξε τίποτα σε εσένα.
Ούτε σου είπε τίποτα...
Και πιθανότατα δεν γνωρίζει και τίποτα για το πάθος σου αυτό.
Πως μπορεί να γνωρίζει
όταν εσύ δεν δείχνεις τίποτα για όλα αυτά?
Πως μπορείς όμως να εκτεθείς τόσο?
Πως μπορείς να ισοπεδώσεις, την μοναδική άμυνα που έχεις?
Τι να πεις?
Πως μπορείς να τον κοιτάξεις στα μάτια και να του πεις:
-"Κοίτα με! Λιώνω για μια σου επικοινωνία,
καρτερώ ένα σου χαμόγελο, παρακαλώ για ένα σου άγγιγμα
και ονειρεύομαι ένα σου χάδι!
Ο έρωτας μαζί σου, μου έχει χαραχθεί στο μυαλό μου σαν κάτι ονειρικό!
Αλλά μην με λυπηθείς,
ήταν ότι πιο έντονο έχω ζήσει!
Ακόμα και αν ξαναγύρναγα πίσω στο χρόνο,
θα το ξανάκανα!
Θα το ξανάκανα γιατί άξιζε όσο δεν φαντάζεσαι!
Θα το ξανάκανα γιατί έμαθα πολλά!
Θα το ξανάκανα γιατί ήταν ότι πιο όμορφο και ρομαντικό έχω ζήσει!
Θα το ξανάκανα και ας ήταν το τελευταίο πράγμα που θα έκανα στη ζωή μου..
Σε ευχαριστώ!!!!
Είμαι ερωτευμένη και νιώθω κάποιου είδους αγάπη για σένα.
Γιατί μάλλον η αγάπη σε κάνει να δακρύζεις τόσο!!! "
Πως θα μπορούσες να του τα πεις όλα αυτά?
Τα αφήνεις λοιπόν να κρυφτούν στα άστρα.
Τα κρύβεις στη σκιά του μισού φεγγαριού.
Τα μοιράζεσαι σε αυτήν την άψυχη κόλλα χαρτί,
σαν μυστικό που πρέπει να θαφτεί,
για να μην ενοχλήσει και βλάψει κανέναν.
Τώρα θα μου πεις άγνωστε φίλε,
γιατί να παραμερίσεις τα δικά σου θέλω?
Όμως, στη ζωή υπάρχει αυτό που αποκαλούμε
ελεύθερη βούληση
και αν εκείνος θέλει, θα μπορεί να στο δείξει.
Ή τουλάχιστον έτσι υποθέτεις.
Και αν δεν το κάνει, μπορεί να μην θέλει!
Στο άντρα των ονείρων ........
Καληνύχτα, μοναδικέ μου!!!!
3:10π.μ.
Δεν ξέρεις γιατί γράφεις μια τέτοια ώρα.
Ίσως, γιατί θέλεις να δεις πως και τι θα ξεδιπλώσεις
υπό την ζάλη του κρασιού.
Το σίγουρο είναι πως ακόμα και έτσι, αυτός κυριαρχεί το μυαλό σου.
Ίσως πιο πολύ έτσι.
Οι φραγμοί χαλάρωσαν.
Τα τείχη πέσανε.
Η γεύση του τσιγάρου σε μπουκώνει πλέον...
Το οινόπνευμα απο το κρασί σχεδόν παντού....
Μόνο την καρδιά σου άφησε άθιχτη.
Το βουητό στα αυτιά σου, πλέον ενοχλητικό.
Και το τσιγάρο σου, τελείωσε κιόλας.
Τελείωσε και αυτό............!
Όπως νομίζεις και εκείνος.
Εκείνος!!
Εκείνος που τώρα θα είναι στο γλυκό εκείνο συννεφάκι, στη χώρα των ονείρων!
Και γιατί να μην είναι?
Τι πρόβλημα να έχει?
Το πρόβλημα καλή μου το έχεις εσύ!
Εσύ, που για ακόμα μια νύχτα τον σκέφτεσαι..
Έχουν περάσει σχεδόν τρεις μήνες...
Τρεις μήνες, που άντεξες με σχεδόν ψίχουλα...
Ένα-δυό αγγίγματα.
Ένα-δυό υπονοούμενα.
Μια ερωτική επαφή.
Και μια ελπίδα που σχεδόν σβήνει...
Πόσο ακόμα να αντέξει μια ψυχή να υπομένει, χωρίς εμφανές φως στον ορίζοντα?
Και τι περιμένεις να κάνει?
Εκείνος δεν έταξε τίποτα σε εσένα.
Ούτε σου είπε τίποτα...
Και πιθανότατα δεν γνωρίζει και τίποτα για το πάθος σου αυτό.
Πως μπορεί να γνωρίζει
όταν εσύ δεν δείχνεις τίποτα για όλα αυτά?
Πως μπορείς όμως να εκτεθείς τόσο?
Πως μπορείς να ισοπεδώσεις, την μοναδική άμυνα που έχεις?
Τι να πεις?
Πως μπορείς να τον κοιτάξεις στα μάτια και να του πεις:
-"Κοίτα με! Λιώνω για μια σου επικοινωνία,
καρτερώ ένα σου χαμόγελο, παρακαλώ για ένα σου άγγιγμα
και ονειρεύομαι ένα σου χάδι!
Ο έρωτας μαζί σου, μου έχει χαραχθεί στο μυαλό μου σαν κάτι ονειρικό!
Αλλά μην με λυπηθείς,
ήταν ότι πιο έντονο έχω ζήσει!
Ακόμα και αν ξαναγύρναγα πίσω στο χρόνο,
θα το ξανάκανα!
Θα το ξανάκανα γιατί άξιζε όσο δεν φαντάζεσαι!
Θα το ξανάκανα γιατί έμαθα πολλά!
Θα το ξανάκανα γιατί ήταν ότι πιο όμορφο και ρομαντικό έχω ζήσει!
Θα το ξανάκανα και ας ήταν το τελευταίο πράγμα που θα έκανα στη ζωή μου..
Σε ευχαριστώ!!!!
Είμαι ερωτευμένη και νιώθω κάποιου είδους αγάπη για σένα.
Γιατί μάλλον η αγάπη σε κάνει να δακρύζεις τόσο!!! "
Πως θα μπορούσες να του τα πεις όλα αυτά?
Τα αφήνεις λοιπόν να κρυφτούν στα άστρα.
Τα κρύβεις στη σκιά του μισού φεγγαριού.
Τα μοιράζεσαι σε αυτήν την άψυχη κόλλα χαρτί,
σαν μυστικό που πρέπει να θαφτεί,
για να μην ενοχλήσει και βλάψει κανέναν.
Τώρα θα μου πεις άγνωστε φίλε,
γιατί να παραμερίσεις τα δικά σου θέλω?
Όμως, στη ζωή υπάρχει αυτό που αποκαλούμε
ελεύθερη βούληση
και αν εκείνος θέλει, θα μπορεί να στο δείξει.
Ή τουλάχιστον έτσι υποθέτεις.
Και αν δεν το κάνει, μπορεί να μην θέλει!
Στο άντρα των ονείρων ........
Καληνύχτα, μοναδικέ μου!!!!
Πνευματική
ιδιοκτησία του blog “Dr pure love” . Απαγορεύεται
η αντιγραφή, η δημοσίευση, η αναπαραγωγή
ή η μετάδοση του, από οποιονδήποτε και
με οποιοδήποτε μέσο χωρίς την αναγραφή
της πηγής. Copyright Dr pure love® All rights reserved
