O Ήλιος και η Σελήνη

Όταν ο Ήλιος και η Σελήνη συναντήθηκαν για πρώτη φορά, ερωτεύτηκαν με την πρώτη ματιά και ξεκίνησε μια μεγάλη αγάπη.
Ο κόσμος ακόμα δεν είχε δημιουργηθεί και την ημέρα που ο Θεός αποφάσισε να τον φτιάξει, τους έδωσε το φως τους.
Αποφασίστηκε ότι ο Ήλιος θα φώτιζε τη μέρα και η Σελήνη τη νύχτα. Και έτσι θα ζούσαν χώρια.
Με αυτή την απόφαση, πλημμύρισαν από στενοχώρια, γιατί κατάλαβαν πως θα ζούσαν χωριστά.
Η Σελήνη παρ' όλη τη λάμψη της άρχισε να απομονώνεται και ο Ήλιος από την πλευρά του, παρ' όλο που είχε κερδίσει τον τίτλο του "Βασιλιά των Αστέρων", δεν ήταν ευτυχισμένος.
Ο Θεός που έβλεπε τη θλίψη που είχαν, τους φώναξε και τους εξήγησε πως ο καθένας τους είχε μια ξεχωριστή λάμψη και δεν έπρεπε να είναι θλιμμένοι.
"- Εσύ Σελήνη θα φωτίζεις τα βράδια και θα μαγεύεις τους ερωτευμένους. Εσύ Ήλιε θα δίνεις λάμψη στη Γη την ημέρα και ζέστη στους ανθρώπους και η παρουσία σου θα τους κάνει όλους πιο ευτυχισμένους."
Η Σελήνη λυπήθηκε για την τύχη της και έκλαψε πικρά...
Και ο Ήλιος βλέποντάς την να υποφέρει αποφάσισε να της δώσει δύναμη και να την βοηθήσει να δεχτεί την απόφαση του Θεού.
Παρ' όλα αυτά, αποφάσισε να ζητήσει μια χάρη από το Θεό:
"-Θεέ μου, βοήθησε τη Σελήνη γιατί είναι πιο ευαίσθητη από μένα και δεν αντέχει τη μοναξιά." Και τότε ο Θεός της χάρισε τ' αστέρια.
Όταν η Σελήνη αισθάνεται μοναξιά, καταφεύγει στ' άστρα, που κάνουν τα πάντα για να την παρηγορήσουν, αλλά ποτέ δεν το πετυχαίνουν.
Σήμερα ζούν χωριστά. Ο Ήλιος προσποιείται ότι είναι ευτυχισμένος και η Σελήνη προσπαθεί να κρύψει τη στενοχώρια της.
Λένε ότι ο Θεός ήθελε η Σελήνη να είναι πάντα γεμάτη και φωτεινή, αλλά δεν τα κατάφερε...Γιατί είναι γυναίκα και καμιά γυναίκα δεν μπορεί να ζει χωρίς αγάπη.

Όταν είναι ευτυχισμένη είναι γεμάτη και λάμπει. Όταν είναι δυστυχισμένη είναι μισή και ένα τέταρτο και τότε δεν είναι δυνατόν να φανεί η λάμψη της.
Η Σελήνη και ο Ήλιος ακολουθούν τη μοίρα τους. Αυτός, μόνος αλλά δυνατός. Η Σελήνη παρέα με τ' άστρα, αλλά, αδύναμη.

Πολλοί άντρες προσπάθησαν να την αποκτήσουν αλλά δεν μπόρεσαν. Μερικοί πήγαν να τη δουν από κοντά, αλλά και πάλι γύρισαν άπρακτοι. Ποτέ κανείς δεν μπόρεσε να τη φέρει στη Γη ούτε και κανείς κατάφερε να την κάνει να ερωτευτεί.
Ο Θεός τότε αποφάσισε ότι κανένας έρωτας δεν θα είναι αδύνατος. Ούτε του Ήλιου και της Σελήνης. Τότε, δημιούργησε την έκλειψη.
Σήμερα ο Ήλιος και η Σελήνη, ζουν περιμένοντας αυτή τη στιγμή. Αυτή τη στιγμή που τους δόθηκε και που τόσο σπάνια συμβαίνει.
Όταν κοιτάζεις προς τον ουρανό από εδώ και μπρος και δεις τον Ήλιο να σκεπάζει τη Σελήνη, θα είναι γιατί ξαπλώνει πάνω της και κάνουν έρωτα.
Αυτό το έργο αγάπης ονομάστηκε "έκλειψη". Είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι αυτή η λάμψη πάθους, είναι τόσο μεγάλη, που συνιστάται να μη βλέπουμε προς τον ουρανό εκείνη τη στιγμή, γιατί τα μάτια μας μπορεί να τυφλωθούν, αντικρίζοντας τόση αγάπη.

Τα 30 πράγματα που πρέπει να κάνεις στη ζωή σου για να τη ζήσεις ...........από Έλενα Αρώνη

Κέρδισε με το σπαθί σου μια καλή δουλειά, την ποιότητα ζωής σου, την αξιοπρέπεια σου, την ευτυχία σου!

Ταξίδεψε στα τέσσερα πέρατα της Γης, όχι σαν τουρίστας που συγκρίνει τη χώρα του με όσα θα δει, αλλά ως ένας άνθρωπος με ανεξάρτητο πνεύμα και ανοιχτό μυαλό. Δέξου τη διαφορετικότητα, ετοιμάσου για την ανακάλυψη!

Κράτα τη μοναδικότητά σου, αλλά με σεβασμό στον εαυτό σου και στους γύρω σου. Στήριξε αυτό που είσαι και αυτό που πιστεύεις, όμως άκουσε και τι έχουν να σου πουν και οι άλλοι.

Αγάπα τον εαυτό σου αλλά να επιμένεις να μαθαίνεις και να γίνεσαι καλύτερος. Έχε το θάρρος της γνώμης σου και όταν κάνεις λάθος παραδέξου το.

Μοιράσου. Είτε είναι υλικά αγαθά, είτε συναισθήματα. Άσε για λίγο το «παίρνω» κατά μέρος. Δώσε, χωρίς να περιμένεις αντάλλαγμα.

Πιστεύεις στη μοίρα, τον Θεό, το συμπάν ή σε κάποια άλλη ανώτερη δύναμη;      Όπως και να χει, ποτέ μην ξεχάσεις ότι εσύ είσαι ο κυρίαρχος της ζωής και  τον αποφάσεων σου. Να είσαι υπεύθυνος για τις πράξεις σου, για όσα σου συμβαίνουν και θα σου συμβούν.

Να βρεις τουλάχιστον έναν πραγματικό φίλο. Όχι γνωστό, όχι περαστικό από τη ζωή σου. Έναν φίλο ζωής που θα ξέρεις ότι μεταξύ σας μικρότητες και εγωισμοί δεν υπάρχουν. Μόνο αγάπη και ανθρωπιά. Αν είσαι από αυτούς που πιστεύουν πως φιλία δεν υπάρχει πια στις μέρες μας, γιατί δεν δοκιμάζεις να καταρρίψεις το μύθο;

Ξεχάστε το κλίσε «δεν υπάρχουν άντρες» ή το «όλες οι γυναίκες ίδιες είστε». Δεν υπάρχουν άντρες/γυναίκες όταν γύρω μας κυκλοφορούν οι λάθος γυναίκες/άντρες.Φτιάξε το σπίτι των ονείρων σου, το καταφύγιό σου, το παλάτι σου! Όσο χρόνο κι αν σου πάρει. Είναι ένα δώρο που πρέπει να κάνεις στον εαυτό σου, ένα όνειρο που αξίζει να πραγματοποιήσεις. Και δεν είναι άπιαστο. Κάντο για σένα και άσε να μπουν μέσα όσοι αγαπάς.

Αν η σκέψη του να παντρευτείς ή να δημιουργήσεις οικογένεια σε κάνει ευτυχισμένο και είναι αξία ζωής για σένα, κάντο. Βρες όμως την κατάλληλη στιγμή. Μην βιαστείς. Και όταν το κάνεις κάντο καλά, πίστεψέ το, αφοσιώσου. Αν όμως πάρεις αυτή την απόφαση για οποιονδήποτε άλλο λόγο (γονείς, φίλους, γειτονιά κλπ) ξανασκέψου το. Δεν θα ευτυχίσεις ποτέ. Και δεν θα σαι ο μόνος. 

Βρες την ταυτότητά σου, το στιλ σου όσον αφορά την εμφάνισή σου αλλά και την προσωπικότητά σου. Ανεξάρτητα από τον περίγυρό σου ή από τη μόδα που έρχεται, φεύγει, αλλάζει. Φέρε τις τάσεις της κάθε εποχής στα μέτρα σου.

Συμφιλιώσου όσο μπορείς με τις αλλαγές και την ρευστότητα της ζωής. Η κατάσταση στη δουλεία, τις σχέσεις, τα οικονομικά και σε ότι συμβαίνει και υπάρχει γύρω μας μπορεί να αλλάξει. Αυτό δεν σηματοδοτεί όμως το τέλος του κόσμου. Είναι η αφορμή για να αρχίσει κάτι νέο και πολλές φορές πολύ καλύτερο από πριν.

Να βλέπεις το ποτήρι πάντα μισογεμάτο. Θα δικαιωθείς.

Ζήσε τον μεγάλο έρωτα όταν σου δοθεί η ευκαιρία. Ακόμα και αν δεν έχει διάρκεια, θα είσαι ήδη πολύ τυχερός που το έζησες. Αν πάλι κρατήσει τι άλλο θες;Να μάθεις να ακούς. Θα καταλάβεις πολλά πράγματα, θα κερδίσεις την εκτίμηση των συνανθρώπων σου  και με τον καιρό θα γίνεις ένας πολύ ενδιαφέρον συνομιλητής.
Η στενοχώρια, η αποτυχία και η απογοήτευση είναι μέσα στη ζωή. Μάθε να αγωνίζεσαι, να τα ξεπερνάς και να βγαίνεις πάλι στην φωτεινή πλευρά της ζωής σοφότερος από τέτοιες εμπειρίες. Άρα νικητής.Δεν χρειάζεται να δείχνεις cool και χαλαρός ακόμα κι αν δεν νιώθεις έτσι. Αυτό βγάζει ανασφάλεια και απομακρύνει τους ανθρώπους από κοντά σου. Κοιτά τι είναι αυτό που σε ενοχλεί και αν μπορείς κάνε κάτι αμέσως. Αν δεν μπορείς με κανέναν τρόπο γύρνα σελίδα, βγάλε τη ?μάσκα? και προχωρά μπροστά.
Βάλε στόχους. Διεκδίκησε πράγματα με υπομονή και επιμονή. Δεν είναι ότι τα απαιτείς αλλά παλεύεις να τα κερδίσεις. Δεν μπορεί κανείς να σου το στερήσει αυτό.Μη διστάζεις να ζητήσεις βοήθεια όταν την έχεις ανάγκη. Δώσε τη δική σου βοήθεια όταν μπορέσεις.
Γίνε αυτόνομος. Μην περιμένεις εφόρου ζωής τους γονείς, τους συγγενείς και γενικά, από τρίτα πρόσωπα να σε ξελασπώνουν και να σε στηρίζουν. Λάβε τις ευθύνες σου. Δοκίμασε να δεις αν μπορείς να τους στηρίξεις κι εσύ αν χρειαστεί.. Δες το σαν πρόκληση, όχι σαν αγγαρεία. Κάνε μια τρέλα. Κάτι που θα χεις να θυμάσαι. Μην ρισκάρεις, όμως, την σωματική και ψυχική σου ακεραιότητα Βάλε όρια.

Να μάθεις να λες και να κάνεις το σωστό πράγμα τη σωστή ώρα. Συντονίσου με το περιβάλλον σου. Έχεις καλύτερη επικοινωνία και βέβαια, λιγότερες παρεξηγήσεις. Δεν είναι όλες οι ώρες ίδιες.

Υπάρχουν πολλοί τρόποι να πεις ένα πράγμα. Μάθε να επιλέγεις τον σωστό ανάλογα με την περίσταση.

Δώσε τη φροντίδα σου -προστάτεψε έναν ηλικιωμένο, ένα παιδί, ένα ζώο, κάποιον που το χρειάζεται. Αυτό που θα νιώσεις δεν περιγράφεται με λόγια.

Διαχώρισε τις αληθινές από τις ψεύτικες ανάγκες σου. Μάθε να ξεχωρίζεις ότι αξίζει πολύ περισσότερο η υγεία και η αγάπη από ένα ζευγάρι μοδάτα παπούτσια. Μπορεί να μοιάζει προφανές αλλά πόσες φορές το έχεις αναλογιστεί; Βγάλε από τη ζωή σου τη ματαιότητα.

Μην ξανασκεφτείς ποτέ ?τι θα πει ο κόσμος ? όταν πας να πάρεις μια απόφαση. Εάν νιώθεις πραγματικά καλά με την απόφασή σου και δεν ενοχλείς, πληγώνεις ή προσβάλεις κανέναν με το να την πραγματοποιήσεις, τότε προχώρα!

Νιώσε ευγνώμων και τυχερός για πράγματα που θεωρείς αυτονόητα και δεδομένα στη ζωή σου. Δες αλλιώς την καθημερινότητά σου.

Μην σταματήσεις ποτέ να ονειρεύεσαι. Ακόμα και αν τα όνειρά σου μοιάζουν άπιαστα, τρελά και πολύ μακριά από την πραγματικότητα. Είναι ωραίο να κάνεις ένα μικρό ?ταξίδι? στη φαντασία σου. Θα αντλήσεις χαρά αλλά και ιδέες που μπορεί να εφαρμόσεις στην πραγματικότητα. Άλλωστε όλα ξεκινούν από μια σκέψη, μια ιδέα, ένα όνειρο.

Δείξε την αγάπη σου σε όσους το αξίζουν. Πες τους πόσο ξεχωριστοί είναι για σένα. Μην ξεχνάς να λες ευχαριστώ, συγγνώμη.

Μην περιμένεις να βρεις δουλειά, να πάρεις προαγωγή, να ερωτευτείς, να κάνεις ένα παιδί, να χάσεις τα περιττά κιλά, να ξεπληρώσεις τα δάνεια, να τελειώσεις όλες σου τις υποχρεώσεις για να νιώσεις ευτυχισμένος. Η κατάλληλη στιγμή να νιώσεις ευτυχισμένος είναι τώρα! Τώρα που διαβάζεις αυτές τις γραμμές. Η ζωή δεν είναι μια στιγμή αλλά πολλές. Δεν είναι μόνο εκεί που θες να φτάσεις. Οι πραγματικές εμπειρίες είναι στη διαδρομή. Πάντα θα υπάρχουν υποχρεώσεις. Πάντα θα υπάρχουν πράγματα που πρέπει να γίνουν. Γιατί πολύ απλά έτσι είναι η ζωή. Μην αφήνεις, λοιπόν, να περνάει άλλο ο καιρός άσκοπα μέχρι να........και μέχρι να....................

Ζήσε ΤΩΡΑ! 

Ουσιαστικό!

Ζήτησα από το Θεό να μου δώσει δύναμη,κι Αυτός μου έδωσε δυσκολίες για να τις ξεπεράσω.

Του ζήτησα σοφία,κι Αυτός μου έδωσε προβλήματα να μάθω να λύνω.

Του ζήτησα οικονομική άνεση,κι Αυτός μου έδωσε νου και ικανότητα να δουλεύω.

Του ζήτησα θάρρος,κι Αυτός μου έδωσε κινδύνους να ξεπερνώ.

Του ζήτησα αγάπη,κι Αυτός μου έδωσε προβληματικά άτομα να βοηθώ.

Του ζήτησα χάρες,κι Αυτός μου έδωσε ευκαιρίες να εκμεταλλευτώ.

Απ’ ό,τι ζήτησα δεν πήρα τίποτε τίποτε απ’ αυτά που ήθελα.

Πήρα όμως τα πάντα – αυτά που πραγματικά χρειαζόμουν.Η προσευχή μου εισακούστηκε.

Ονειρεύσου!

Νιώσε ευγνώμων και τυχερός για πράγματα που θεωρείς αυτονόητα και δεδομένα στη ζωή σου.
Δες αλλιώς την καθημερινότητά σου.
Μην σταματήσεις ποτέ να ονειρεύεσαι.
Ακόμα και αν τα όνειρά σου μοιάζουν άπιαστα, τρελά και πολύ μακριά από την πραγματικότητα.
Είναι ωραίο να κάνεις ένα μικρό “ταξίδι” στη φαντασία σου.
Θα αντλήσεις χαρά αλλά και ιδέες που μπορεί να εφαρμόσεις στην πραγματικότητα.
Άλλωστε όλα ξεκινούν από μια σκέψη, μια ιδέα, ένα όνειρο.

***'Υμνος στην Αγάπη*** - Λουκία Ρικάκη - Κέλσος

Σ'αγαπώ γιατί κατοίκησες στη Ψυχή μου,
σ'αγαπώ γιατί το χάδι σου ξύπνησε το χαμόγελό μου,
σ'αγαπώ γιατί οι μυρωδιές σου μέθυσαν το κορμί μου,
σ'αγαπώ γιατί ο ψίθυρος σου αγκάλιασε τη καρδιά μου,
σ'αγαπώ γιατί η φωνή σου νανούρισε το φόβο μου,
σ'αγαπώ γιατί το φιλί σου χρωμάτισε τα όνειρά μου,
σ'αγαπώ γιατί το βλέμμα σου ζωγράφισε το σώμα μου
με χρώματα καινούργια... δικά σου,
σ'αγαπώ γιατί τα χείλη σου ήπιαν τα δάκρυά μου,
σ'αγαπώ γιατί τα χέρια σου χάιδεψαν το όνειρό μου,
σ'αγαπώ γιατί τα δάχτυλα σου περπάτησαν στο στέρνο μου,
σ'αγαπώ γιατί η γλώσσα σου μου γνώρισε γεύσεις παραμυθένιες,
σ'αγαπώ γιατί ο χτύπος της καρδιάς σου
έγινε το αγαπημένο μου τραγούδι,
σ'αγαπώ γιατί τα μάτια σου χαμογέλασαν,
σ'αγαπώ γιατί το πρόσωπό σου φώτισε τον περίπατό μου,
σ'αγαπώ γιατί στο στήθος σου άκουσα ήχους μουσικής,
σ'αγαπώ γιατί οι κόρες των ματιών σου
μεγάλωσαν και μ'έμαθαν να παίζω,
σ'αγαπώ γιατί τα βλέφαρά σου ζωγράφισαν τις εποχές,
σ'αγαπώ γιατί τα μαλλιά σου αγκάλιασαν την αγωνία μου,
σ'αγαπώ γιατί τα φρύδια σου μου λεγραψαν ποιήματα,
σ'αγαπώ γιατί το στόμα σου ταξίδεψε στο στόμα μου,
σ'αγαπώ γιατί τ'όνομά σου ξύπνησε το βλέμμα μου,
Σ'ΑΓΑΠΩ ΓΙΑΤΙ Η ΘΥΜΙΣΗ ΣΟΥ ΜΕ ΒΟΗΘΗΣΕ
ΝΑ ΔΙΑΣΧΙΣΩ ΤΗ ΘΑΛΑΣΣΑ...
.....................................................

Σ'ΑΓΑΠΩ.... ΓΙΑΤΙ.... Σ'ΑΓΑΠΩ

Κάτι δικό μου, παλαιό ......... Αλλά τόσο επίκαιρο!!

Ήρθαν κιόλας οι πρώτες μουντές μέρες!
Πως σου αρέσουν!!!
Αυτήν την ηρεμία και μελαγχολία
που σου βγάζουν την λατρεύεις.
Σε κάνουν να σκέφτεσαι,
να αναπολείς,
να θυμάσαι!
Σε κάνουν να περιμένεις,
να θέλεις,
να ελπίζεις!
Η ζωή σου περιπέτεια
και εσύ σαν άλλος Ιντιάνα Τζόουνς,
το παλεύεις.
Θα βρεις τον σωστό δρόμο!!
Θα σου φανερωθούν τα κατάλληλα περάσματα...
Σε αυτή τη ζωή που όλοι κάτι θέλουν από εσένα,
θα βρεθεί και το κατάλληλο για σένα.
Το ταξίδι για την δική σου
την Ιθάκη μάλλον μεγαλύτερο.......
Αυτό και μόνο αυτό,
θα κάνει τον προορισμό σου
τον πιό γλυκό!!!
Και έτσι το βλέμμα σου ξαναπέφτει
στο γκριζάρισμα που έχουν τα σύννεφα.
Μια μαγεία!
Μια μαγεία, που μπορεί και σε ταξιδεύει...........

Και αυτά τα λόγια είναι του "χθες"...
και η συνέχεια ανήκει στο σήμερα παντρεμένο με το κοντινό αύριο..............

Και το ταξίδι,
ήρθε η ώρα να γίνει....
Οι βαλίτσες έτοιμες ........
Κοιτάς τριγύρω....
Όπου και να πέσει το μάτι σου υπάρχουν αναμνήσεις....!
Καλές ....
Πικρές....
Όμορφες...
Άσχημες.......
Γλυκές.....
Παιχνιδιάρικες..........!
Αναμνήσεις.....
Με διαβατήριο τις αναμνήσεις και προορισμό το όνειρο,
θα κοιτάξεις ακόμα μια πίσω και θα φύγεις!
Και με μια ελπίδα.........
Τελικό λιμάνι την ευτυχία!!!!
Αυτή την φορά θα κατέβεις εκεί....


Πνευματική ιδιοκτησία του blog  “Dr pure love” . Απαγορεύεται η αντιγραφή, η δημοσίευση, η αναπαραγωγή ή η μετάδοση του, από οποιονδήποτε και με οποιοδήποτε μέσο χωρίς την αναγραφή της πηγής. Copyright  Dr pure love® All rights reserved

ΚΩΝ/ΝΟΣ ΚΑΒΑΦΗΣ - ΙΘΑΚΗ (1911)

Σα βγεις στον πηγαιμό για την Ιθάκη,
να εύχεσαι νάναι μακρύς ο δρόμος,
γεμάτος περιπέτειες, γεμάτος γνώσεις.
Τους Λαιστρυγόνας και τους Κύκλωπας,
τον θυμωμένο Ποσειδώνα μη φοβάσαι,
τέτοια στον δρόμο σου ποτέ σου δεν θα βρεις,
αν μεν' η σκέψις σου υψηλή,
αν εκλεκτή συγκίνησις το πνεύμα και το σώμα σου αγγίζει.
Τους Λαιστρυγόνας και τους Κύκλωπας,
τον άγριο Ποσειδώνα δεν θα συναντήσεις,
αν δεν τους κουβανείς μες στην ψυχή σου,
αν η ψυχή σου δεν τους στήνει εμπρός σου.
Να εύχεσαι νάναι μακρύς ο δρόμος.
Πολλά τα καλοκαιρινά πρωϊά να είναι που με τι ευχαρίστησι,
με τι χαρά θα μπαίνεις σε λιμένας πρωτοειδωμένους,
να σταματήσεις σ' εμπορεία Φοινικικά,
και τες καλές πραγμάτειες ν' αποκτήσεις,
σεντέφια και κοράλλια,
κεχριμπάρια κ' έβενους,
και ηδονικά μυρωδικά κάθε λογής,
όσο μπορείς πιο άφθονα ηδονικά μυρωδικά,
σε πόλεις Αιγυπτιακές πολλές να πας,
να μάθεις και να μάθεις απ' τους σπουδασμένους.
Πάντα στον νου σου νάχεις την Ιθάκη.
Το φθάσιμον εκεί ειν' ο προορισμός σου.
Αλλά μη βιάζεις το ταξείδι διόλου.
Καλλίτερα χρόνια πολλά να διαρκέσει και γέρος πια ν' αράξεις στο νησί,
πλούσιος με όσα κέρδισες στο δρόμο,
μη προσδοκώντας πλούτη να σε δώσει η Ιθάκη.
Η Ιθάκη σ'έδωσε τ' ωραίο ταξείδι.
Χωρίς αυτήν δεν θάβγαινες στον δρόμο.
Άλλα δεν έχει να σε δώσει πια.
Κι αν πτωχική την βρεις, η Ιθάκη δε σε γέλασε.
Έτσι σοφός που έγινες,
με τόση πείρα,
ήδη θα το κατάλαβες οι Ιθάκες τι σημαίνουν.

Honey Did You Know...............by Robert Kerry Gardiner

Honey did you know??
That you had me all the way
With those softly spoken words
That you chose to say

Honey did you know??
You always amaze me
And that is one thing,
That I would like you to see

Honey did you know??
You've changed the way I see things
You make me happy to look forward to,
What tomorrow will bring

Honey did you know??
When I'm singing in the mirror
I imagine I'm singing in front of you
And I'm holding you near

Honey did you know??
That even though your not here
I can always feel you love,
Cause I hold your feelings near

Honey did you know??
I run all the things you say, around in my head
It usually brings me peace at night,
Before I go to bed

Honey did you know??
That you are in my dreams at night
And honey you look just like an angel
And you send me on a flight

Honey did you know
I will always think of you this way
That is why forever
With you my heart will stay

My Love is Like a Red Red Rose.....by Robert Burns

My love is like a red red rose
That’s newly sprung in June;
My love is like the melodie
That’s sweetly play’d in tune.


So fair (are you) art thou,
my (beautiful darling, sweetheart) bonnie lass,
So deep in love am I; And I will love (you) thee still, my dear,
Till a’ the seas (gone) gang dry.

Till a’ the seas gang dry, my dear,
And the rocks melt wi’ the sun:
And I will love thee still, my dear,
While the sands o’ life shall run.

And (farewell to you) fare thee weel, my only love
And fare thee weel, a while!
And I will come again, my love,
Tho’ it were ten thousand mile.


Αύριο???

ΤΟ ΑΥΡΙΟ ΔΕΝ ΤΟ ΕΧΕΙ ΕΞΑΣΦΑΛΙΣΕΙ ΚΑΝΕΙΣ, ΕΙΤΕ ΝΕΟΣ ΕΙΤΕ ΓΕΡΟΣ, ΣΗΜΕΡΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ Η ΤΕΛΕΥΕΤΑΙΑ ΦΟΡΑ ΠΟΥ ΒΛΕΠΕΙΣ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΠΟΥ ΑΓΑΠΑΣ.
ΓΙ`ΑΥΤΟ ΜΗΝ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙΣ ΑΛΛΟ, ΚΑΝ`ΤΟ ΣΗΜΕΡΑ ΓΙΑΤΙ ΑΝ ΤΟ ΑΥΡΙΟ ΔΕΝ ΕΡΘΕΙ ΠΟΤΕ ΘΑ ΜΕΤΑΝΙΩΣΕΙΣ ΣΙΓΟΥΡΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΕΡΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΒΡΗΚΕΣ ΧΡΟΝΟ ΓΙΑ ΕΝΑ ΧΑΜΟΓΕΛΟ, ΜΙΑ ΑΓΚΑΛΙΑ, ΕΝΑ ΦΙΛΙ.
ΚΡΑΤΑ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΑΓΑΠΑΣ ΚΟΝΤΑ ΣΟΥ, ΠΕΣ ΤΟΥΣ ΨΙΘΥΡΙΣΤΑ ΠΟΣΟ ΠΟΛΥ ΤΟΥΣ ΧΡΕΙΑΖΕΣΑΙ, ΑΓΑΠΑ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΦΕΡΣΟΥ ΤΟΥΣ ΚΑΛΑ, ΒΡΕΣ ΧΡΟΝΟ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟΥΣ ΠΕΙΣ ΣΥΓΝΩΜΗ.
ΔΕΙΞΕ ΣΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΟΥN ΓΙΑ ΣΕΝΑ!

Αποφθέγματα - Γνωμικά

Οι άνθρωποι που κτίζουν το μέλλον, είναι εκείνοι που γνωρίζουν ότι τα σπουδαία

πράγματα δεν έχουν ακόμη συμβεί και ότι οι ίδιοι είναι εκείνοι που θα τα

πραγματοποιήσουν. Μέλβιν Εβανς

Η αγάπη είναι η μόνη πυξίδα που μπορεί να σε οδηγήσει στο μεγάλο ταξίδι προς την

εσωτερική γαλήνη. Γκ. Ρίντλς

Κανείς δεν μπορεί να προβλέψει σε τι ύψη μπορείτε να πετάξετε. Ούτε και εσείς οι ίδιοι

δεν θα το ξέρετε, προτού ανοίξετε τα φτερά σας. Τζον Μέισον

Ο αποφεύγων την ευθύνη δεν αποφεύγει τα λάθη, διότι και η αποφυγή της ευθύνης

λάθος είναι. Ο ανεύθυνος δεν είναι αλάθητος, διότι και η ανευθυνότης λάθος είναι.

Φωτήλατος

Το παπούτσι που ταιριάζει στον έναν, είναι στενό σε έναν άλλο. Δεν υπάρχει συνταγή

για τη ζωή που να ταιριάζει σε όλες τις περιπτώσεις. Karl Jung

Η τραγωδία της ζωής δεν είναι να μη πετυχαίνεις το στόχο σου. Η τραγωδία της ζωής είναι

να μην έχεις στόχο για να πετύχεις. Benjamin Mays

Εσύ γλυκέ μου άγνωστε,

Εσύ γλυκέ μου άγνωστε,

που κάθεσαι κάπου εκεί έξω
και αισθάνεσαι το πνίξιμό μου,
που νιώθεις τον προβληματισμό μου,
που έχεις έντονη την θέληση
να με βοηθήσεις να ανοίξω την καρδιά μου
και να εκμυστηρευτώ τα βάσανα
και τις στεναχώριες που με κυριεύουν,

κάνε μου παρέα για λίγο απόψε........

Σε έχω ανάγκη!!!
Είσαι το μόνο άτομο που θέλω σήμερα.
Είσαι ο μόνος που θα καταλάβεις!
Μόνο σε εσένα θα μιλήσω...
Χάνομαι!!
Παλεύω με τον εαυτό μου και το χάνω το παιχνίδι.
Ο δρόμος μου κλειστός.
Η καρδιά μου, έχει φράχτη.
Τα όνειρα μου, άφαντα.
Η ελπίδα πουθενά!
Θα ευτυχίσω???
Που??
Πότε??
Το θέλω??
Τι θέλω?? Ποιόν??
Για πόσο??
Χάνομαι!
Προσπαθώ να μάθω ποια είμαι.
Προσπαθώ να καταλάβω τι θέλω.
Άδικα όμως...
Χαμένο παιχνίδι από την αρχή.
Φοβάμαι!!!
Φοβάμαι τον έρωτα..
Τρέμω την αγάπη.
Με έχω χαμένη
και τραγική ειρωνεία ;
Ο φόβος, του να μην χάσω την επαφή με εμένα....
Έμαθα να δίνομαι .
Έμαθα να μην αφήνομαι.
Έμαθα να οπισθοχωρώ.
Έμαθα να μην νιώθω.
Έμαθα να μην αγαπώ
και τώρα φοβάμαι!
Θα ευτυχίσω???
Ποτέ !!!! Μάλλον..........
Θα αισθανθώ αυτήν την μαγεία ????
Την μαγεία αυτή , που έχει ο φόβος του να μην χάσεις την αγάπη σου??
Έμαθα να είμαι σκληρή και τώρα πονάω πολύ...
Πάρα πολύ!!
Θέλω να αγαπήσω!!
Δεν μπορώ όμως.
Με τον φόβο της αγάπης ,
γίνομαι αυτοκαταστροφική.
Όταν νιώσω ερωτευμένη με κάποιον, στρέφομαι με μιας αλλού.
Δεν αφήνομαι...
Έμαθα να είμαι ρεαλίστρια.
Έμαθα να είμαι προσγειωμένη.
Έμαθα να μην πιστεύω..
Έμαθα να μην νιώθω και να μην δίνω συναίσθημα....
Φοβάμαι!!
Φοβάμαι τον ιππότη μου!!
Αυτόν, που θα έρθει,
θα με πάρει από το χέρι και θα με πάει μακριά, με το άλογο του.
Φοβάμαι πως στο κάστρο του, θα αλλάξει χαρακτήρα
και θα γίνει και αυτός σκληρός και κακός.
Φοβάμαι πως θα με πληγώσει και αυτός, όπως και οι άλλοι..
Φοβάμαι πως θα πρέπει τότε να κάνω αυτά που θα θέλει..
Φοβάμαι πως μετά, θα ντρέπομαι και πάλι για μένα..
Φοβάμαι πως δεν θα μπορώ να αντισταθώ ,
πως θα νιώσω,
ξανά,
υποχρεωμένη να κάνω τα δικά του θέλω.
Όχι τα δικά μου...
Φοβάμαι πως μετά εγώ, δεν θα είμαι εγώ..
Φοβάμαι πως από εκεί και για πάντα,
δεν θα ξανά χαμογελάσω.
Φοβάμαι πως από ντροπή
δεν θα μπορώ να πω τίποτα σε κανέναν...
Ποτέ ξανά!!
Φοβάμαι πως δεν θα έχω τις αντοχές για να φύγω.
Δεν θα έχω την δύναμη να το σταματήσω.
Φοβάμαι πως για να τα καταφέρω,
θα πρέπει να φορέσω ξανά την ψεύτικη μου μάσκα για αρκετά χρόνια.
Θα πρέπει να προσποιηθώ ξανά την χαρούμενη κοπέλα,
χωρίς να είμαι..
Θα πρέπει να βρω παρηγοριά μέσα σε μπουκάλια
και σε κουτιά φαρμακείου.
Θα πρέπει να ξανά στρέψω το βλέμμα μου σε άλλη κατεύθυνση.
Θα πρέπει να γεράσω μόνη!!!
Φοβάμαι!
Φοβάμαι πως δεν θα ευτυχίσω...
Φοβάμαι να σηκώσω τα μάτια και να αντιμετωπίσω τους φόβους μου.
Φοβάμαι να κυνηγήσω την ευτυχία.
Το ξέρω, γλυκέ άγνωστε,
πως η ευτυχία δεν έρχεται μόνη της.
Το ξέρω πως πρέπει να την θέλουμε,
για να μας βρει και να μας αγκαλιάσει,
αλλά φοβάμαι!!!
Είναι το μόνο που νιώθω και το νιώθω πολύ έντονα..
Τι θα κάνω γλυκέ μου άγνωστέ ??
Μακάρι να μπορούσες να με βοηθήσεις..
Μου φτάνει όμως που με ακούς..
Χαίρομαι που είσαι μαζί μου απόψε..
Με γεμίζει η παρουσία σου..
Νιώθω πως έχω κάποιον δικό μου.
Κάποιον , που δεν θα με λυπηθεί,
βλέποντας τα δάκρυα στο πρόσωπό μου..
Κάποιον που δεν θα νιώσει υποχρεωμένος να μείνει δίπλα μου,
επειδή και μόνο πονάω..
Κάποιον που δεν θα ψάχνει να βρει το τι θα πει,
μόνο και μόνο , για να με κάνει να νιώσω καλύτερα...
Τη μεγαλύτερη βοήθεια,
μου την προσφέρει απλά η παρουσία κάποιου.
Κάποιου, που θα μου πιάσει το χέρι,
θα με φιλήσει και θα μου πει :
"Εγώ σε αγαπάω και σε καταλαβαίνω.."
και θα με σφίξει στην αγκαλιά του για να ξεσπάσω σε δάκρυα...
Γλυκέ μου άγνωστε,
φοβάμαι!!!!!!!
Ένιωθα τόσα χρόνια σκουπίδι,
που συνήθισα!!
Κάποτε επαναστάτησα,
με έπνιξε ο κάδος και βγήκα έξω...
Έκτοτε φοβάμαι να περνάω από δίπλα τους,
μη τυχόν και με πιάσουν κάποιοι και με ξαναβάλουν μέσα...
Αν γίνει αυτό,
πως θα έχω την δύναμη να ξανά βγω?????
Θα τα χάσω όλα!!!!
Θα καταρρεύσω.....
Φοβάμαι!!!
Δεν θα ευτυχίσω!
Δεν θα βρω ποτέ μάλλον το σθένος να διεκδικήσω τα όνειρά μου....!!
Γλυκέ μου άγνωστε,
ποτέ δεν θα ξεχάσω όμως,
αυτά που έκανες για μένα..
Απόψε με βοήθησες.....
Με χαλάρωσες....
Ήσουν εδώ μαζί μου.....
Σε ευχαριστώ!!!!!!
Και αν δεν καταφέρω κάτι σύντομα,
εύχομαι πως με την παρουσία σου,
να κερδίσω κάτι, στο μέλλον...
Κάποιος μου είπε πως :
"Στην ζωή, σου έρχεται , ακριβώς αυτό που φοβάσαι..."
Δεν είχε άδικο....
Ποιόν δρόμο όμως να πάρω???
Κι αν δεν είναι ο σωστός????
Πόσες φορές θα βρω αδιέξοδο???
Φοβάμαι...!!!!
Απλά φοβάμαι....
Και όσο φοβάμαι,
χάνομαι....!!!!! ...................................................

Ελεονώρα Ζερβού                                                  

2003

Πνευματική ιδιοκτησία του blog  “Dr pure love” . Απαγορεύεται η αντιγραφή, η δημοσίευση, η αναπαραγωγή ή η μετάδοση του, από οποιονδήποτε και με οποιοδήποτε μέσο χωρίς την αναγραφή της πηγής. Copyright  Dr pure love® All rights reserved

ΜΟΥ ΛΕΙΠΕΙΣ......!!!!!!

ΜΟΥ ΛΕΙΠΕΙΣ......!!!!!!

Σήμερα, πιο πολύ από ποτέ !!

Το μυαλό μου χάνεται στην εικόνα σου.....!!

Κοιτάω το ρολόι του υπολογιστή , αλλά αυτό δεν θέλει να τρέξει..

Ψάχνω να βρώ να κάνω κάτι , αλλά ότι και να κάνω το βαριέμαι εύκολα και γρήγορα.....

Και στο τέλος και πάλι ξανά γυρνάω στην σκέψη σου....

Στην εικόνα σου....

Στην θέα των ματιών σου...

Στο μαγικό σου χαμόγελο.....

Στο γλυκό φιλί σου....

Στο τρυφερό σου άγγιγμα...

Στην ζεστή επαφή με το δικό σου σώμα...

Σε όλα αυτά που αισθάνομαι όταν είμαι μαζί σου.......!!!!!!

Εκεί , σε όλα αυτά , περνάω καλύτερα!!!!!!!!!!!!
Και εκεί τώρα ταξιδεύω!!!!!!

Πνευματική ιδιοκτησία του blog  “Dr pure love” . Απαγορεύεται η αντιγραφή, η δημοσίευση, η αναπαραγωγή ή η μετάδοση του, από οποιονδήποτε και με οποιοδήποτε μέσο χωρίς την αναγραφή της πηγής. Copyright  Dr pure love® All rights reserved

Pablo Neruda

Την καρδιά μου...Την σκορπάς σε μέρη, όπου μονάχα εσύ ορίζεις πως είναι κατάλληλα για να ακουμπήσεις τα κομμάτια μου
Γνωρίζεις, πλέον, καλά πως τα μάτια σου είναι το αγαπημένο μου ταξίδι
Παίρνω την αγκαλιά σου και την πλάθω σε σχήματα...σε σχήματα μοναδικά και μόνο εγώ βλέπω, κατανοώ
Την αγκαλιά σου την τυλίγω γύρω μου..την νιώθω..απορροφάω κάθε ίχνος θερμότητας
Σφαδάζει η νοσταλγία μου...την ακούω στις γοερές κραυγές της
Και γίνομαι χρυσόσκονη και σε στολίζω παντού, με κάθε λαμπερό μου βλέμμα...Αντανακλώ εσένα..μην απορείς

Αγγίζω το κορμί σου και γελιέμαι για λίγο..χάνομαι σε ένα παιχνίδι του χρόνου σε μια αντίφαση..

Σε μια στιγμή μπλεγμένη ανάμεσα σε φαντασία και πραγματικότητα..
Τι να πιστέψω; Την αίσθηση στα δάχτυλα μου; Την σιωπή σου; Την ανάσα σου;
Το χέρι σου όμως με τραβαει, με το αγγιγμά σου με ξυπνάς..
Σε μυρίζω ..
Θαρρώ πως υπάρχεις..
Είσαι εδώ..
Για πόσο όμως;
Κλέινω τα μάτια μου και παλεύω με τους πόθους μου και τις νοσταλγίες μου....

Αποφθέγματα - Γνωμικά - Ρήσεις από τον Δημόκριτο, έναν τρανό φιλόσοφο !

«Αυτός που ξεχνά τα λάθη του γίνεται θρασύς.»
«Εκείνος που σε επαινεί για κάτι που δεν έχεις, επιθυμεί να σου αποσπάσει εκείνο που έχεις.»
«Η δόξα και ο πλούτος, χωρίς σύνεση, δεν είναι πράγματα ασφαλή.»
«Η ευτυχία ή η δυστυχία των ανθρώπων δεν εξαρτώνται από την περιουσία ή το χρυσό που διαθέτει. Η ευτυχία ή η δυστυχία του βρίσκονται στην ψυχή του.»
«Η σοφία του πατέρα είναι η καλύτερη συμβουλή για τα παιδιά του.»
«Καλό δεν είναι το να μην αδικείς, αλλά να μην θέλεις να αδικείς.»
«Οι περισσότεροι γίνονται καλοί στην πορεία της ζωής, παρά από τη φύση.»
«Όπου η αρετή δεν εκτιμάται, εκεί η κακία μιλάει ελεύθερα.»

Έρωτας ........... Απόσπασμα ενός βιβλίου που έμεινε στη μέση. Γ' μέρος

Έρωτας ........... Απόσπασμα ενός βιβλίου που έμεινε στη μέση.  Γ' μέρος

Για την τέταρτη της παρέας δεν υπήρχε τρελός. Αλλά με αυτά που του έκανε απορώ που δεν έγινε ο άνθρωπος. Οπότε και τον βαπτίζω ως «τον έφτασε στην τρέλα».

Ήταν ένας φιλήσυχος ανθρωπάκος από άλλη χώρα. Μια χώρα που τις γυναίκες τις ντύνουν πολύ. Πάρα πολύ! Το συστηματάκι αυτό, που επειδή φοβούνται τα κρυοπαγήματα , αφήνουν-επιτρέπουν στην γυναίκα να δείχνει τα μάτια και τα ακροδάχτυλα της. Μάλλον είναι καλοί κατά βάθος. Χαίρε βάθος αμέτρητο, βέβαια .

Κάνοντας βόλτα με το αμάξι της Άννας, παίρνει ανοιχτά την στροφή και «ουπς» ένα κακό αμάξι ερχόταν από την απέναντι μεριά του δρόμου.. Εκεί η Άννα, θεωρώ ότι σκέφτηκε ότι στην φόρμουλα 1 κακώς δεν έχουν πάρει γυναίκες και άρχισε τα ανάποδα τιμόνια. Αλλά βρέθηκε ένα ακόμα πιο κακό πεζοδρόμιο στην άκρη του δρόμου και της χάλασε τα σχέδια. Να πω καλύτερα το λάστιχο. Περνώντας είδε ο καψερός την δικιά μας, που δεν έκρυβε τα κάλλη της και του ήρθε η ζάλη. Μέχρι και το λάστιχο της άλλαξε, μέρα μεσημέρι, πέφτοντας ανάσκελα σχεδόν στην μέση του δρόμου.. Και δεν μίλησε καν για αμοιβή. Η αμοιβή του ήταν ο αριθμός του κινητού της πιθανότατα.

Και μιλήσανε και βγήκανε. Και τον είχε κάνει άλογο. Η Άννα μαθημένη σε ελλειπή ντύσιμο και εκείνος στο εντελώς ανάποδο. Και να τα σκέρτσα! Και να τα κουνήματα! Και να οι υπερβολικές δηλώσεις της. Του παρουσιάστηκε, ως η απελευθερωμένη. Του έπλασε στο μυαλό του τις πιο καυτές φαντασιώσεις. Άνθρωπος, προφανώς στερημένος αυτός, λύγισε! Αλλά πέρασαν καλά , κατά τα λεγόμενα της Άννας.

Έτσι ξεκίνησε μια σχέση μεταξύ τους. Για την ακρίβεια, για εκείνον. Η Άννα σε μια επίσκεψη στο σπίτι του, είδε τον θείο του και της ήρθε «λιποθυμία»! Και εκεί που την ρωτάγαμε για τον άλλον , εκείνη μας απαντούσε για τον Θείο.. Έλα όμως που ο θείος , είχε και θεία! Αγωνιζόμασταν όλες να της βάλουμε μυαλό , αλλά εκείνη σκεφτόταν μόνο τον θείο.. Πήγαινε στο σπίτι του άλλου για να δει τον θείο. Μίλαγε με τον θείο. Καθόταν με τον θείο.. Και ο άλλος έτρεχε από πίσω της.. Και εκείνη του το έπαιζε ιστορία. Την έπαιρνε τηλέφωνα και η Άννα ως περίεργη σύμπτωση, όλο δουλειά είχε.

Ο άνθρωπος είχε αρχίσει να γίνεται τρελός. Τον είχε φουντώσει καλά-καλά και τώρα έψαχνε τρόπο να τον παρατήσει. Και ως πιο τρελή σκεφτόταν και έλπιζε να κάνει σχέση με τον θείο..

Εκεί χρειάστηκε και η παρέμβαση μας. Μαζευτήκαμε ένα βράδυ καλοκαιριού με παγωτό ανά χείρας και κάναμε το γνωστό μας συμβούλιο. Όλες με την σειρά μας κάναμε προσπάθειες να την συνετίσουμε. Στην αρχή είχε άλλη γνώμη, αλλά όταν έπεσαν τα σωστά επιχειρήματα στο τραπέζι, ξεκίνησε να μας ακούει.

«Τρελή ήσουν πάντα…Τώρα όμως έχεις καταλάβει τι έχει γίνει? Εκείνος τρέχει από πίσω σου. Και πες, ότι ο θείος χωρίζει. Τι νομίζεις ότι θα κάνει κάτι μαζί σου? Όσο και να του αρέσεις, δεν θα το κάνει. Είναι από άλλο πολιτισμό. Τον άντρα τους μοιράζονται οι γυναίκες τους. Και όχι το ανάποδο. Επιτέλους πάρε το χαμπάρι, ότι δεν είσαι η «Αναστασία» της ταινίας!! Εδώ η ιστορία θα πάρει πιο άσχημη τροπή . Και αν δεν σκέφτεσαι εσένα, τα παιδιά σου σκέψου. Και να θυμηθείς ότι ο νεαρός έχει άγνοια για την ύπαρξη τους.. Αν ξαφνικά αποφασίσει να σε ακολουθήσει και τα ανακαλύψει, πως πιστεύεις ότι θα αντιδράσει??» «Κόφτο τώρα που είναι ακόμα νωρίς και τερμάτισε το ήπια για να μην του βγούνε τα άγρια του ένστικτα!»

Το σκέφτηκε και το σταμάτησε μόνη της.

Και όλα αυτά η Άννα τα έκανε ως αντίδραση, λόγω του αποτυχημένου γάμου της. Αλλά πώς να μην είναι, αφού ο σύζυγος της άνηκε σε μια πολύ λάθος κατηγορία. Την κατηγορία του Τεμπέλη.

Ένας άνδρας που εκτός των άλλων, ακολουθούσε και πάρα πολύ πιστά τις διαφημίσεις που έβλεπε. Άκουσε «keep walking» και θεώρησε ότι έτσι θα πήγαινε μπροστά…. Με το ουίσκι ανά χείρας. Αλλά καλέ μου, αλκοόλ και τεμπελιά είναι θανάσιμος συνδυασμός. Δεν γίνεται παντρειά έτσι. Και πόσο μάλλον να είναι και κανονική. Κάτι τέτοια γεγονότα είναι που τους πήγαν πίσω , αντί για μπροστά! Χάθηκε το πάθος. Χάθηκε η αγάπη. Χάθηκε και η δουλειά.. Και το τελευταίο ήταν πάνω από μια φορά. Τι και αν υπήρχαν αυτά τα μικρά ανθρωπάκια , να τους θυμίζουν ότι κάποτε ήταν ζευγάρι. Η κατιούσα είχε ξεκινήσει.

Και όλα έφτασαν στο σημείο μηδέν , όταν εκείνη χρειάστηκε να φύγει για επαγγελματικό σεμινάριο εκτός Αθηνών. Τον άφηνε πίσω , χωρίς να έχει άλλη δουλειά, πλην των δύο παιδιών και του μικρού σαλονάτου σκυλιού.. Η Άννα επειδή είχε φαντασία και προνοητικότητα , του άφησε και ένα χαρτί με οδηγίες…

« Έτοιμο φαγητό για εσένα, δύο ημερών, στο ψυγείο.. Αν χρειαστείς χρήματα στο κομοδίνο.

Για τις μικρές , οι κρέμες και οι παιδικές τροφές είναι στο ντουλάπι. Το γάλα στο ψυγείο επίσης. Τις οδηγίες τις ξέρεις.. Τα μπεμπιλίνα είναι στο μπάνιο. Καθώς και όλα τα υπόλοιπα.. Ταλκ.. Κρέμες.. Οδοντόβουρτσες.. Οδοντόπαστα.

Για την Σίσι, οι κονσέρβες και η ξηρά τροφή στο δεξί ντουλάπι. Η αλοιφή του για το ασβέστιο είναι επίσης εκεί.. Και το λουράκι του κρεμασμένο δίπλα στην πόρτα. Το σαμπουάν του είναι κάτω από τον νιπτήρα.. Αύριο θα χρειαστεί το μπάνιο της. Να το κάνεις το μεσημέρι να μην κρυώσει. Χρειάζεται και στέγνωμα μετά με το πιστολάκι..

Τα παιδιά πρέπει να φάνε .. : για πρωινό στις 10 , για μεσημεριανό στις 1 και για βράδυ στις 8 … Πρόσεξε το λίγο αυτό!!

Μεσημεριανό την ίδια ώρα και για την Σίσι.

Να τους λες να μαζεύουν τα παιχνίδια τους.. Μην τα βάζεις για ύπνο μετά τις 9 και μην φέρεις γυναίκα στο σπίτι..

Σε αγαπώ ! Άννα.»

Και έφυγε..

Όταν επέστρεψε και μπήκε σπίτι τους , νόμιζε ότι κάποιος της έκανε κακόγουστη φάρσα. Το σπίτι βομβαρδισμένο και παντού στο πάτωμα ένα σύμπλεγμα από παιχνίδια - μαζί με τρόφιμα και μύριζε φτηνό γυναικείο άρωμα. Κάπου παραπέρα πεταμένα βιβλία και ρούχα… Στο τραπεζάκι κουτάκια μπύρας και κουτιά από πιτσαρία. Στο άλλο τραπέζι υπήρχαν πιάτα γεμάτα χαρτιά από φαστφουντάδικο και με κέτσαπ απλωμένη παντού. Έως και στο τραπεζομάντιλο το οποίο έσταζε κάτω. Ο διάδρομος προς το μπάνιο γεμάτος νερά με σαπουνάδα.. Και όλοι άφαντοι.. Μάλλον όλοι εκτός της Σίσι. Εκείνη ήταν κάτω από το κρεβάτι της και μπλεγμένη σε ένα κουβάρι ρούχα και πετσέτες. Όταν την απελευθέρωσε, κατάλαβε ότι η κόμη της έφερνε πολύ στην κόμη της Τίνα Τάρνερ. Και όσα εγκεφαλικά δεν είχε πάθει μέχρι τότε, τα έπαθε όλα μαζεμένα, όταν έμαθε και τον λόγο από τον σύζυγο της, μετά την επιστροφή του με τις μικρές, που τις είχε πάει να φάνε σε άλλο ετοιματζίδικο εστιατόριο.. Οι οποίες ήταν και σαν να τις είχες πετάξει σε κουβάδες με χρώμα.

«Μην ανησυχείς Άννα μου! Έκανε μπάνιο το σκυλί.. Το στέγνωσα κιόλας»

«Δεν μπορεί! Του έβαλες το σαμπουάν του?»

«Ποιο σαμπουάν? Του έβαλα την σκόνη από το κουτί»

«Τι του έβαλες λέει? Την σκόνη για το πλύσιμο των ρούχων του έβαλες!»

Αυτό ήταν! Δεν τον άντεξε άλλο…. Αν και το προσπάθησε πολύ. Δεν της έκανε για πατέρας των παιδιών της.

Η Νικόλ βρήκε και εκείνη τεμπέλη.. Αλλά όχι έναν απλό τεμπέλη.. Βρήκε τον τεμπέλη – σχεδόν «νεκρό» . Τον τύπο του άνδρα που είναι οκνηρός.. Παραδόξως όταν θέλει να εντυπωσιάσει τα πλήθη, είναι σαν να του βάζεις νέες μπαταρίες, αλκαλικές! Και από το off, μπαίνει αυτομάτως στο on και όταν απομακρυνθούν τα πλήθη, εκείνος και πάλι απενεργοποιείται.

Έτσι , για τους θαυμαστές του – πλήθη , κάνει σκι και άλλα φαντεζί σπορ και για την σύντροφο του κάθεται σε μια γωνιά μόνος του και ασχολείται με τον υπολογιστή του.. Και όταν θυμηθεί το ερωτικό, την βλέπει και πάλι ως οντότητα.. Εγώ θα συνεχίζω να το λέω… Οι γυναίκες μάλλον, το χρειαζόμαστε το «φτύσιμο» μας.. Έχουμε μάλλον τάσεις μαζοχισμού. Γιατί πως αλλιώς να εξηγήσω, το ότι μπορεί να μένουμε κολλημένες, με ένα τέτοιο είδος άνδρα?

Ένα είδος άνδρα χωρίς ιδιαίτερη αυτοπεποίθηση. Με προσωπικότητα η οποία είναι δανεική , αναλόγως με το ποια θα είναι η νέα του παρέα. Μουσικά ακούσματα που αλλάζανε με την ίδια ταχύτητα που αλλάζει ο καιρός. Το ίδιο και τα μέρη που θα έβγαινε. Καθώς και τα ενδυματολογικά του γούστα είχαν στροφή. Και δεν εννοώ προς την ποιότητα..

Κάποτε, όταν τον είχαμε γνωρίσει, είχε την εικόνα ενός μικρού αγοριού. Ενός μικρού ράπερ. Ένας ράπερ που κάποια βράδια σύχναζε στα μπαρ, που τα λες και σκυλάδικα. Η παρέα του βλέπεις… Μπαρ που το τσιφτετέλι είναι θεσμός και η ποσότητα του ουίσκι ρέει άφθονη. Άλλα αυτός εκεί ντυμένος με το σχεδόν πεσμένο αλλά και θεόφαρδο του τζίν. Με την επίσης φαρδιά και μακριά μακό μπλούζα του. Και το κοντοκουρεμένο , σχεδόν ξυρισμένο του μαλλί. Άλλα η πενιά, πενιά… Και παρόλα αυτά δήλωνε επαναστάτης μουσικά… Και η δικιά μας η Νικόλ, εκεί μαζί του.

Με την πάροδο του χρόνου όμως, ο νεαρός μας άλλαξε παρέες.. Έτσι αναγκάστηκε να αλλάξει και η Νικόλ μαζί του, ως πιστή ακόλουθος. Και εμείς που το είχαμε χάσει όλο αυτό, ήταν τεράστια η έκπληξη μας, όταν ήρθαμε αντιμέτωπες με την νέα τάξη πραγμάτων.

Κάποιο απόγευμα, που της τηλεφώνησα για να μάθω νέα της, με κάλεσε σε ένα σπίτι.. Εκεί θα μαζεύονταν το βράδυ με την παρέα τους. Δεν είχα κάτι άλλο να κάνω και ανηφόρισα προς το σπίτι εκείνο. Εγώ το είχα αφήσει αλλιώς το ζευγαράκι. Μπαίνω στο σπίτι και ακούω στο διαπασών ροκ μουσική. Δυστυχώς όμως για μένα δεν ήταν η κλασική ροκ. Δεν συνηθίζω να είμαι περίεργη, αλλά αυτό θύμιζε περισσότερο φασαρία, παρά μουσική. Το φως εντωμεταξύ ανύπαρκτο. Οι μπύρες να κάνουν τεράστια παρέλαση, ενώ οι συζητήσεις να είναι και καλά «βαθυστόχαστες». Παρέες διάσπαρτες μέσα στο σαλόνι.. Και η δύσκολη ώρα ήρθε. Έπρεπε να πάω στην τουαλέτα. Πήρα τις σχετικές οδηγίες για το που βρισκόταν και ξεκίνησα. Στο δρόμο για εκεί , πάλεψα με πολλά έπιπλα μιας και ο χώρος θύμιζε σκοτεινό δωμάτιο. Αν εξαιρέσεις κάποιους μικρούς μώλωπες κατά τα άλλα βγήκα σώα από αυτήν την μάχη. Καθώς βρισκόμουνα στην τουαλέτα, προσπαθούσα να βρω τι θα τους έλεγα για να διαφύγω από αυτήν την μάζωξη. Και εκεί που δεν πίστευα ότι θα μπορούσε να γίνει χειρότερα, την στιγμή που επέστρεψα τους είδα όλους μαζεμένους. «Αμάν» σκέφτηκα, « Έχει γούστο να θέλουν να κάνουν και καμιά τελετή και να είμαι η πρωταγωνίστρια εγώ!» . Ευτυχώς, δεν είχε καμιά σχέση. Θέλανε να ανταλλάξουν απόψεις για βιβλία θρίλερ.. Που επίσης δεν είχα καμία σχέση μαζί τους εγώ… Και με δικαιολογία το στομάχι μου αποχώρησα λέγοντας..: «στεναχωριέμαι που φεύγω τόσο νωρίς από το υπέροχο σας πάρτι, αλλά δεν νιώθω καλά». Και έφυγα , αφήνοντας πίσω τον ράπερ – μεταλλαγμένο νέο ροκά και την αγαπημένη μου φίλη.

Και αφού την χώρισε μια , μετά όταν τα βρήκανε και πάλι, τον χώρισε εκείνη και τότε τράβηξαν διαφορετικούς δρόμους. Και ευτυχώς δηλαδή.

Πνευματική ιδιοκτησία του blog  “Dr pure love” . Απαγορεύεται η αντιγραφή, η δημοσίευση, η αναπαραγωγή ή η μετάδοση του, από οποιονδήποτε και με οποιοδήποτε μέσο χωρίς την αναγραφή της πηγής. Copyright  Dr pure love® All rights reserved

Έρωτας ........... Απόσπασμα ενός βιβλίου που έμεινε στη μέση. Β' μέρος

Έρωτας ........... Απόσπασμα ενός βιβλίου που έμεινε στη μέση.  Β' μέρος

Όλα αυτά φοβάται και η Αθηνά , αλλά ντρέπεται να τα ομολογήσει.

Και έτσι βρίσκει τον ένα αποτυχημένο μετά τον άλλον… Δεν φταίει απόλυτα και εκείνη . Τι να κάνει! Στον δρόμο της αυτοί εμφανίζονται. Ή δεν κάνει καλή επιλογή, ή έχουν χαλάσει οι άνδρες, ή θα πρέπει να πάρει τα ηνία επάνω της, ή οι καλοί έχουν κρυφτεί! Και αν έχουν κρυφτεί και βρει κάποια αυτήν την ανδροφωλιά , ας μας το πει και εμάς για να δούμε και εμείς φως. Που περιμένουμε καρτερικά να χιονίσει μπας και φωτίσει και για εμάς.

Ο ένας, της βγαίνει τρελός.

Την μια ήθελε από την Αθηνά να κρατάει αποστάσεις και από την άλλη όταν το έκανε της έλεγε ότι αδιαφορεί. Την μια της διάβαζε ερωτικούς στίχους και από την άλλη της έλεγε ότι δεν αισθάνεται κάτι για εκείνη.

Η Αθηνά προσπαθούσε να τον καταλάβει. Κάναμε συμβούλια , κόντρα συμβούλια. Της είπαμε να προσπαθήσει να πάει με τα νερά του.. Αλλά ποια νερά… Τα νερά του ήταν θολά. Όλοι οι ωκεανοί μαζί , συν τους καταρράκτες όλης της γης.

Έκλαιγε και μας παρακάλαγε για μια λύση.. Της είπαμε να του μιλήσει..

Και εκεί ο «γάιδαρος» ήταν που μουλάρωσε.

Της είπα τότε, αφού δεν λύνεται γιατί δεν το λήγεις?

Άλλα την πρόλαβε το μακροβούτι που έκανε σε μια άλλη της φίλη. Και όταν πήγε να του το κάνει θέμα συζήτησης, εκείνος θίχτηκε. Ναι ο «καλός» ο άνθρωπος. Ή να έλεγα κάλος? Μπα, όχι δεν το λέω.. Διότι, κάλος είναι ο όμορφος. Αν και όμορφος εξωτερικά ήταν, αλλά μόνο εκεί!

Και έτσι τον χώρισε.. Και μετά άρχισαν τα παρατράγουδα. Και ήταν και παράφωνος!

Την μια την παρακάλαγε. Την άλλη την έβριζε. Μετά την εκβίαζε! Καπάκι όμως και πάλι της έλεγε ότι την ήθελε.

Και όταν εκείνη λύγιζε , εκείνος της ζήταγε το δώρο που της είχε κάνει.

Αργότερα έπιασαν την δεύτερη σκηνή.

Της ζητούσε να μην του μιλήσει ποτέ ξανά και όταν εκείνη το έκανε πράξη , της έστελνε (μάλλον) όλα τα δωρεάν του μηνύματα και της έγραφε πως είναι σκάρτη και πως δεν τον ήθελε ποτέ!

Και του απαντούσε πως δεν ήταν έτσι και το αποτέλεσμα ήταν ένα ακόμα μήνυμα του, του στυλ : «Δεν σου είπα εγώ να μην μου ξανά μιλήσεις?» Και ακολουθούσαν και άλλες βρισιές.

Κάποια στιγμή έκανε το λάθος και βγήκε με κάποια άτομα που εκείνος ήξερε. Και όχι γιατί το επιδίωξε , αλλά γιατί την κάλεσαν εκείνοι..

Και τότε ήταν που το Θηρίο, αφήνιασε.

Άρχισε και άλλος γύρος απειλών και εκβιασμών, συνοδευόμενα από τα απαραίτητα και γνωστά «μπινελίκια» .

Εκεί είναι που είδα την Αθηνά και την λυπήθηκε η ψυχή μου. Ήμασταν μαζεμένες και οι τέσσερις στο σπίτι της Άννας, διότι η Αθηνά όχι μόνο δεν έπρεπε να την δει κανένας έτσι, αλλά και γιατί δεν είχε δυνάμεις.. Από την στεναχώρια , έκανε διαιτοθεραπεία και αλκοολοθεραπεία.. Την μαζεύαμε.

Και επειδή εκείνη η εικόνα με στεναχώρησε πολύ , μου ήρθε και η σωστή ιδέα …

«Κάνε του ασφαλιστικά μέτρα. Απειλείται η σωματική σου ακεραιότητα! Είναι πολύ τρελός. Ή εσύ του τσιγκλάς τα νεύρα. Όπως και να έχει, κάνε του ασφαλιστικά μέτρα. Και ειδοποίησε και το αφεντικό σου, για να έχει γνώση. Μη τυχόν και έρθει και του κλαφτεί. Και αφού το κάνεις , ενημέρωσε τον! »

Και εκεί έληξαν όλα.. Αθηνά – Τρελός : 1 – 0.

Τρελό δεν είχε δυστυχώς, μόνο η Αθηνά.

Τρελό είχε και η Νικόλ. Και τι τρελό..!

Κάτι μεταξύ σχιζοφρενικού και αηδιαστικού βρώμικου ανθρώπου.

Είχε μάλλον ακούσει για την ερωτική προστασία και παντρεύοντας το με κάποια γρίπη της εποχής , θα μπερδεύτηκε. Αλλά ήταν τραγική περίπτωση , ο εν λόγω κύριος! Κατά φαντασία απειλούμενος από όλα .. Πολεμοχαρής τύπος… Κουβαλούσε μαζί του πολλά…. Αντικείμενα προστασίας. Λες και θα του κάνανε έφοδο τα χελωνονιντζάκια και θα έπρεπε να πάρει θέση για να προστατευτεί.

Άσε που και στον έρωτα δεν ήταν χαλαρός. Και όταν λέω χαλαρός δεν το εννοώ με την πλήρη έννοια… Απλά ακόμα και εκεί είχε τον φόβο της απειλής.

Μα να κάνει ότι κάνει, να πηγαίνει στο μπάνιο και εκεί που νόμιζε η Νικόλ ότι έπαιρνε το μπανάκι του ως νορμάλ άνθρωπος , εκείνος να γυρίζει έντρομος? Και εκεί που θεωρεί ότι ψάχνει το κρεβάτι, μήπως και χάθηκε κάποιο μέρος της προφύλαξης που είχε παρθεί , να της λέει : «Είδες πουθενά τις λεπίδες μου….?»

Και να τα εγκεφαλικά να παίρνουν νουμεράκι προτεραιότητας και να περιμένουν την σειρά τους…..

Και του λέει : «Ποιες λεπίδες καλέ? Που ήταν? Παναγιά μου!!! Πες μου που , μπας και της πατήσω..»

Και φυσικά η απάντηση δεν ήταν αυτή που έλπιζε!

«Τις είχα κάτω από το σεντόνι..»

«Ποιο σεντόνι?? Αυτό που ακουμπάει η ωραία μου πλατούλα????»

Και όταν άκουσε το ναι, ήταν η στιγμή που από την μια παρακαλούσε να είσαι σώα και από την άλλη ευχόταν και έλπιζε κάποιος να βρεθεί να τον μαζέψει…

Για πότε κατέβηκε από το κρεβάτι και άρχισε να ετοιμάζετε ??? Ένα τραγούδι της είχε έρθει στο μυαλό της .. : «Άσε τον τρελό στην τρέλα του.» Και ασχέτως που δεν ήταν στο δικό της ρεπερτόριο τέτοιου είδους τραγούδια, είπε να το κάνει και πράξη.

Αλλά ο τρελός ήταν και ιππότης και την συνόδευσε να πάρει και ταξί…

Εκεί ήταν που έμαθε η Νικόλ ότι ο τρελός μάλλον ή δεν ήξερε να διαβάζει καλά ή φοβόταν και την γρίπη εκείνης της εποχής… Ίσως και να φοβόταν και το στερητικό σύνδρομο!

Μα να φοράει ακόμα την προφύλαξη που είχε πάρει τόσην ώρα πριν??

Πού ακούστηκε? Μα δεν είχε διαβάσει στο κουτί , που το έλεγε καθαρά , ότι «μετά την χρήση το πετάμε»? Σιγά να μην κάνει και για δύο χρήσεις…. Και δεν είναι το κασκολάκι της μαμάς….Δεν κρυώνει, αν το βγάλεις φίλε! Και ούτε προέκταση του μορίου είναι. Αλλά ούτε και κάδος!

Και άντε εμείς είμαστε περίεργοι! Εκείνον δεν τον ενοχλούσε το ότι υπήρχε κάτι εκεί μέσα που πήγαινε δεξιά αριστερά?

Εκείνη την ημέρα έγινε συγκέντρωση… Στο γνωστό καφέ. Και αυτό για κακή τύχη της Νικόλ.

Μαζευτήκαμε οι τρεις , η Αθηνά είχε δουλειά και όταν το ακούσαμε από το στόμα της Νικόλ , ως σενάριο επιστημονικής φαντασίας και αφού σιγουρευτήκαμε ότι δεν μας κάνει πλάκα, τότε τα θεμέλια του μαγαζιού τραντάχτηκαν από τα γέλια μας!

Είχε γίνει το ανέκδοτο για μέρες.. Μετά από όλα αυτά τον έδιωξε… Και ας την είχε υπερασπιστεί μια φορά στον δρόμο στην αρχή.. Αλλά από την παρέα του τρελού , καλύτερα να «καθαρίζει» μόνη της τα εμπόδια που θα της παρουσιάζονται.

Άτυχες και τυχερές μαζί, ήταν οι άλλες δύο..

Εμένα δεν μου έφτανε ο ένας… Αλλά ούτε και ο δεύτερος … Ήθελα να τριτώσει για να είμαι και σίγουρη…

Τρελός Νο 1.

Για τον πρώτο έχω και μια δικαιολογία. Ήμουν μικρή.. Ενήλικη μεν , αλλά μικρή δε…. Αυτός είναι ο λαϊκός τρελός και άπιστος μαζί……….

Γνωριστήκαμε σε ένα μπαράκι όπου δουλεύαμε και οι δύο εκεί… Εκείνος είχε τα τυχερά του.. Και δεν θα τον πρόσεχα ιδιαίτερα, εάν δεν χρειαζόταν να με προστατεύσει κατά την έντονη επιμονή ενός μεθυσμένου πελάτη.. Ρομαντική πολύ τότε, γοητεύτηκα… Επικίνδυνη η κατηγορία των προστατευτικών ανδρών.

Και όπως είπα είχα το όνειρο να γνωρίσω τον Ιππότη μου.

Αλλά όταν έφυγε η λάμψη από την ασπίδα του Πρίγκιπα-Ιππότη , είδα την ανασφάλεια του… Και θεωρούσα την αρρωστημένη του ζήλια ότι ήταν μορφή Αγάπης..

Μάταια προσπαθούσαν αγαπημένα μου άτομα, να με ξυπνήσουν από τον λήθαργο που εγώ, οικειοθελώς, είχα διαλέξει να πέσω.

Είχα «εντολή» να μην πηγαίνω πουθενά μόνη μου.. Να μην κοιτάζω άτομα του αντίθετου φύλλου στα μάτια και να δίνω κάθε μέρα λευκή κόλλα πρωινής αναφοράς. Και το χειρότερο ? Ενώ είχα σχεδόν εικοσιτετράωρη βάρδια μαζί του , εκείνος συνέχιζε να πιστεύει ότι είχα στο τσεπάκι μου τον «άλλον»… Ένα φάντασμα που με κυνηγούσε επί δύο χρόνια. Όσο κράτησε και η σχέση αυτή..

Και κάπως έτσι παράτησα για έναν μήνα το σπίτι μου και πήγα να μείνω μαζί του… Και καλά να ήταν μόνο μαζί του, αλλά ήταν και ολόκληρη η φαμίλια του μαζί μας. Τέτοιο λάθος…!!!! Σταμάτησα και να δουλεύω σερβιτόρα.. Αφού δεν είχα επιλογή το να τους κοιτάζω παίρνοντας παραγγελία, μου ήταν ακατόρθωτο να δουλεύω κοιτάζοντας τα παπούτσια μου. Αλλά δεν έχω παράπονο! Ο κούκλος, μου βρήκε και δουλειά !! Ναι!!!!! Σε περίπτερο! Τι τέλειος άνδρας! Έτσι ήταν σίγουρος.. Έλα όμως που με φλερτάρανε τα παιδιά που γέμιζαν τα ψυγεία…. Και έτσι σταμάτησα και από εκεί. Μετά άρχισε και να φλερτάρει …. Και όχι μαζί μου.. Όχι και άδικα, αφού ο γάιδαρος, δηλαδή εγώ, ήταν δεμένος. Ή να έλεγα καλύτερα το πιστό σκυλάκι???

Μέχρι που καθαρίζοντας το δωμάτιο του, βρήκα Το Γράμμα.. Κάποια του έλεγε ότι είχε το παιδί του. Τότε ξεκίνησε και η αντίστροφη μέτρηση.

Για αρχή έφυγα.. Αφήνοντας του και το δικό μου γράμμα μαζί με της άλλης.

Εκείνος φοβισμένος ότι χάνει τον «Αζορ», ξεκίνησε τα σλάλομ με την μηχανή του, έξω από το σπίτι μου.. Τα τηλέφωνα.. Τα χτυπήματα στην πόρτα…. Τα κλάματα και τα παρακάλια…

Και λύγισα…. Μα είναι δυνατόν να πιστέψω ότι ήταν μια πλάκα, που του είχαν κάνει, όλο αυτό? Κι όμως το κατάπια αμάσητο. Και ο επόμενος χρόνος ήταν βάσανο… Με κατηγορούσε ότι είχα άλλον…Που? Στον ύπνο μου? Εκεί μπορεί..

Πήγαινα στο ψιλικατζίδικο…είχα άλλον!

Πήγαινα επίσκεψη σε συγγενείς ….. Είχα άλλον!

Μιλούσα σε φίλη….. Είχα άλλον!

Μέχρι που βρήκα άλλον και τον άφησα να το δει. Εκεί άρχισε να βρίζει…Να κλαίει και τέλος να παρακαλάει να είμαστε και πάλι μαζί!

Αλλά δεν έγινε ποτέ αυτό. Τρελός Νο 1, είχε λάβει τέλος!

Τρελός Νο 2.

Είναι ο ζηλιάρης τρελός και ο «είμαι ο καλύτερος» μαζί….

Αυτός είχε πλάκα! Ήθελε να κάνει ότι θέλει εκείνος και ο άλλος όχι…

Τι προσπαθούσα να του εξηγήσω τον θεσμό της Δημοκρατίας « Ότι τα δικαιώματα του σταματάνε εκεί, που ξεκινάνε τα δικά μου» …

Τι του έλεγα : «αν απαιτείς κάτι από τον άλλον , θα πρέπει εσύ να είσαι διατεθειμένος να το εφαρμόσεις πρώτος» …..

Εκείνος σφύριζε τον δικό του σκοπό..

Και για μια μου έξοδο για καφέ , ήρθε στην παρέα μας ο πόλεμος…

Άκουσα πάρα πολλά .. Το μυαλό μου όμως σταμάτησε στην εξής πρόταση..

«Εγώ φταίω , που σκέφτηκα ότι ήθελα να σοβαρέψω την σχέση μας και εσύ να τώρα με τι με ξεπληρώνεις!!! Διαλέγοντας να βγεις με τον φίλο σου για καφέδες …??? Ωραίος φίλος!!! Που θέλει να μας χωρίσει. Να του πεις ότι δεν μπορείς…»

Ακούγοντας αυτό έβαλα τα γέλια.. Δεν κατάφερα να συγκρατηθώ..

Γέλια εγώ… Νεύρα αυτός!!! Αλλά ήταν και πονηρός.. Θεωρούσε πως το ερωτικό θα μπορούσε να λύσει τα πάντα! Και στα μισά της ερωτικής πράξης …. Να σου και το «Πες μου ότι με αγαπάς! Πες μου ότι δεν θα πας!»

Και δεύτερη δόση από γέλια… Και πάλι νεύρα εκείνος… Και όσο νευρίαζε, τόσο αγρίευε..

Μέχρι που ενοχλήθηκα και σκεπτόμενη ότι θα μου χαλάσει τις αναρτήσεις , τον έκοψα…

Και απομακρύνθηκα.. Το πανηγύρι τότε ήταν που έκανε εγκαίνια.

Απειλές.. Βρισιές.. Ενοχλήσεις… Κλάματα… Και μετά ένα σχόλιο του στυλ : «Να έρθεις να πάρεις αυτά που έχεις αφήσει εδώ…» Και πήγα με συνοδεία!

Και αφού δεν τσίμπησα σε όσα είπε και έκανε, ξεκίνησε και πάλι τα ίδια.

Και πάλι απειλές…Και πάλι βρισιές … Και πάλι κλάματα….

Μέχρι που σταμάτησα να προσπαθώ να του εξηγήσω ότι ήταν υπερβολικός.

Εκεί έκοψε λιγάκι την συχνότητα όλων αυτών. Αλλά δεν χάθηκε…

Είχα για καιρό το παιχνιδάκι αυτό…

Οι άλλες είχαν ξεκινήσει και την καζούρα…

Ρώταγαν στον καφέ….. «Τι έγινε??? Μηνυματάκι λάβαμε????» Και να τα γέλια….

Μια απάντηση έδινα γελώντας…. «Εκεί που είσαι ήμουνα και εδώ που είμαι θα έρθεις» ….

Και πόσο δίκιο είχα… Γιατί η ιστοριούλα της Αθηνάς με τον δικό της τρελό , είχε έρθει μετά.

Και δεν φτάνει η καζούρα είχα και τις μεταπτώσεις του τρελού….

Μια μου έλεγε θέλω να σε δω …. Και μια δεν θέλω να σε ξανά δω ποτέ μου…

Και μετά λένε οι άνδρες, ότι οι γυναίκες δεν ξέρουν τι θέλουν. Αλλά το έχω υποσχεθεί.. Όποιον ακούσω να το λέει αυτό πάλι , θα του γνωρίσω τον Τρελό Νο 2.

Ο οποίος σταμάτησε να με ενοχλεί την ημέρα που του είπα , ότι : «Αγαπάω άλλον».

Και εκεί ηρέμησα. Μακάρι να το ήξερα νωρίτερα αυτό… Θα το είχα πει και ας ήταν ψέμα! Τέλος και για τον τρελό Νο 2.

Τρελός Νο 3.

Ο μορφωμένος τρελός…. Ο «τα έχω δει όλα» και ο «τα ξέρω όλα»!

Θα μπορούσα να τον αποκαλέσω και ως : «Άλλα λέει η θειά μου και άλλα ακούν τα αυτιά μου»!Είχε πολλά αρνητικά.. Δεν καταλάβαινε τι έκανε γιατί δυσκολευόταν να μπει στον κόπο.. Ήταν ζηλιάρης! Γκρινιάρης και πολλά άλλα! Αυτός πλέον και μόνο πλέον, έχει πλάκα… Μεγάλο σχολείο, αλλά και με πολύ πόνο!

Ένα πράγμα τον χαρακτήριζε από την αρχή. Ήταν ανυπόμονος. Λες και είχε τον φόβο ότι θα φύγει το τρένο. Και μάλλον τον είχε! Όλες του οι κινήσεις ήταν βιαστικές. Βιαστικά ήθελε να μείνουμε μαζί . Βιαστικά ήθελε να το επισημοποιήσουμε . Βιαστικά ήθελε να το μάθουν όλοι και να με γνωρίσουνε όλοι… Βιαστικά ήθελε γάμο και παιδιά. Και όλα αυτά για να μην δω τι υπάρχει κάτω από την κουρτίνα.. Όταν είδα κάποια μέρα, σκιάχτηκα!

Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, ήταν και ηθικολόγος.. Όπως και οι άλλοι δύο άλλωστε. Και όταν λέμε ηθικολόγος μην νομίζετε γενικά… Μόνο στους άλλους.. Για εκείνους υπήρχαν άλλοι κανόνες.. Άκουσα πολλές φορές κουβέντες όπως : «Μην δίνεις δικαιώματα» , που δεν έδινα… «Μην είσαι πολύ εκδηλωτική» , που δεν ήμουν… «Εσένα σε εμπιστεύομαι, τους άλλους όχι» , κάτι που δεν ίσχυε καθόλου άλλωστε. Αλλιώς πώς να εξηγήσω τις σκηνές ζηλοτυπίας ? Για όλους και για όλα! Ζήλευε όποιον μου μίλαγε , ανεξαρτήτως φύλλου.. Ζήλευε τους φίλους μου. Με λίγα λόγια με ήθελε συνέχεια δίπλα του… Και όταν δεν γινόταν το δικό του , μεταμορφωνόταν σε μικρό αγοράκι που κλοτσάει και κάνει μούτρα!

Ένιωθε λόγιος , ο οποίος δεν ήξερε καν την ίδια του την τέχνη.. Και το λέω αυτό, διότι δεν κατάφερα ποτέ, να κάνω μια όμορφη και ήρεμη συζήτηση μαζί του… Και πάνω από όλα, η συζήτηση έπρεπε να είναι με τους δικούς του κανόνες.. Δεν έπρεπε να λέω πολλά , διότι θεωρούσε ότι το πάω μέσω Βουλγαρίας… Ακούς κύριε Άντερσεν??? Ευτυχώς που δεν είχατε γνωριστεί…. Γιατί τα παραμύθια σας θα είχαν μείνει μισά…

Και δεν έπρεπε να λέω λίγα γιατί δεν θα καταλάβαινε μετά…. 200 λέξεις , να το αφήσω? Ή να κόψω κι άλλο? Κάτι σαν « Πριν δύο χρόνια που γνώρισα την Δώρα .. Είχαμε κάνει πολύ καλή παρέα και έτσι είμαστε ακόμα φίλες» , μάλλον θα ήταν ικανοποιητικό για εκείνον και ασχέτως, αν εγώ ήθελα να του πω τους λόγους που η κοπέλα ήταν πολύ αγαπητή μου φίλη… Και βεβαίως- βεβαίως στην αντίπερα όχθη, όταν εκείνος ήθελε να εξιστορήσει κάτι , φτάναμε στην εποχή του μεσοπολέμου… Για να μην πω στην εποχή των παγετώνων.

Αλλά παραδόξως ενώ δεν ήξερε να λέει κλασικά παραμύθια, στα άλλα ήταν Αίσωπος! Και από την αρχή.. Από την μια σου έλεγε για γάμο και βαφτίσια και από την άλλη είχε και αναπληρωματική για τις δύσκολες μέρες… Μακρινή…. Διαδικτυακή …. Αλλά αναπληρωματική… Και ήταν η δεύτερη. Με την πρώτη είχε βρεθεί και από κοντά… Ευτυχώς για μένα, ήταν στο χαλαρό.. Ή καλύτερα, ευτυχώς για εκείνον..!! Από ότι αποδείχτηκε στο τέλος, απλά δεν του άρεσε να έχει μια έδρα… Ήταν κάτι σαν μελισσούλος… Και όταν τον ρώτησα , είπε : « φίλες μου είναι»… Ναι. Και εγώ η Μπουμπουλίνα! Και αυτά που διάβασα δια χειρός σου , τα είχε βάλει ο Αθανάσιος Διάκος για να σε ενοχοποιήσει… Και οι συζητήσεις ήταν μυθικό δημιούργημα της κακιάς μάγισσας για να καταστρέψει την Χιονάτη. Και όλα αυτά μαζί με το θράσος, να με κοιτάει στα μάτια την ώρα της συζήτησης.

Υπάρχουν όμως άτομα, που τις ευκαιρίες που τους χαρίζονται δεν κοιτάνε να τις εκμεταλλευτούν… Αλλά τις κλοτσάνε, σαν τον παίχτη που αντί να στείλει την μπάλα στα δίχτυα, κλοτσάει το πέναλτι ψηλά πάνω απο τα δοκάρια. Αυτό και έκανε… Σε συνδυασμό και με μπόλικη σκηνή ζηλοτυπίας στην συνέχεια.. Φωνάζει ο κλέφτης για να ακούει ο νοικοκύρης. Αυτό με έκανε να θέλω να του πω : «Εγώ γλυκέ μου, δεν βλέπω το δικό σου είδωλο στον καθρέφτη μου!! Βλέπω το δικό μου. Και δεν είμαστε ίδιοι. Είμαστε από διαφορετικό κάρμα φτιαγμένοι!!!! Εγώ με την συνείδηση μου, έχω καλές σχέσεις.»

Και η σχέση προχωρούσε με μεγάλο ζόρι. Εκείνος να έχει εκνευριστεί που τον είχα κάνει τσακωτό και εγώ να παλεύω να το ξεχάσω… Αλλά η ρήξη είχε έρθει. Και εγώ κοιμόμουνα τον ύπνο του δικαίου! Και όλα αυτά επειδή είχα στηρίξει την ελπίδα μου, για μια ωραία, σχεδόν παραμυθένια, οικογενειακή ζωή μαζί του.. Κάτι σαν το «Μικρό σπίτι στο λιβάδι». Εκεί όμως η μαμά της Λώρας, ήταν μόνη και όχι με αναπληρωματική την μισή ομάδα γυναικών στην Εθνική Αμερικής!!

Αλλά αυτό κάνουν οι άνθρωποι-κροκόδειλοι. Παρουσιάζονται αλλιώς, για να τους προσεγγίσει το θήραμα τους και μετά να το κατασπαράξουνε με την ησυχία τους.

Εγώ όμως εθελοτυφλούσα. Δεν έβλεπα τα σημάδια… Σε όλους σχεδόν τους δικούς μου, είχε γίνει αντιπαθής και εγώ που μέχρι τότε πίστευα στα παραμύθια, νόμιζα ότι απλά δεν ήταν καλός ομιλητής στην συζήτηση . Αντί να δω ότι είναι εγωπαθής, εγωιστής, εγωκεντρικός και όλα τα υπόλοιπα παράγοντα του ΕΓΩ.. Για να μην προσθέσω και το αντικοινωνικός και το νάρκισσος.

Στο τέλος ανακάλυψα, πως στον βωμό της αυτοπροβολής του, θυσίαζε (μάλλον χτυπούσε) και όλα αυτά που είχε εξοδεύσει για τα κοινά μας.. « Και εγώ που σε πήγα εκεί και που χάλασα τόσα…» . Γιατί βρε φίλε ??? Ποιος στα ζήτησε?

Και άντε πες ότι τα δεχόμουν όλα αυτά, αλλά να είσαι και υπό-υποχόνδριος?

Αυτό πάει πολύ! Μα πώς το φαντάστηκες αυτό! Δεν γίνεται μια γυναίκα να είναι η σεξοβόμβα στο κρεβάτι σου, η βουλευτίνα στο σαλόνι σου, η Βέφα στην κουζίνα σου, η κυρά Μαρίκα στο σπίτι σου, η εργασιομανής στην δουλειά της, η κοινωνική της παρέας σου, ο ψυχολόγος σου και συγχρόνως χαρούμενη και γατούλα! Και αν είναι δεν είναι σε όλα τέλεια. Γυναίκα είναι … Δεν είναι πολυμηχάνημα !!

Και αν τα έχει όλα αυτά για να κάνω ένα ερώτημα .. Γιατί να είναι μαζί σου?

Για να δέχεται και την γκρίνια σου? Σιγά τον μιστερ τέλειο!!

Καλό θα ήταν αυτοί που ζητάνε-απαιτούνε τόσα πολλά , να δίνουν και εκείνοι και άλλα τόσα.. Πρέπει να είμαστε ικανοί και άξιοι για να έχουμε την τόλμη να απαιτούμε.. Και όχι να είμαστε μισοί ή ακόμα και λειψοί…

Και όταν δεν άντεξα και έφυγα, που για μένα έκανα την μέγιστη υπομονή, ξεκίνησαν τα όργανα.. « Γύρνα και θα σε κάνω ευτυχισμένη» ,την μια.. «Αν γυρίσεις , θα πρέπει και οι δύο να προσπαθήσουμε», την άλλη.. «Εσύ ήσουν άψογη και εγώ σου έκανα την ζωή σου δύσκολη», ήταν η συνέχεια… Για να έρθει το «και δεν έκανες ποτέ πίσω γιατί ήσουν εγωίστρια» και να με αποτελειώσει.. Κύριε μου, τελικά είχες επίγνωση του τι γινόταν και αν είχες, γιατί δεν μένεις σταθερός στις απόψεις σου…? Δεν μπορεί την μια να απαιτείς το κλειδί του σπιτιού σου, που εξ αρχής δεν ήθελα και μετά να μου το φέρνεις πίσω! Δεν είμαστε μαριονέτες σου… Και ούτε και θα γίνουμε ποτέ.. Και κράτα και την εκδικητικότητα σου για σένα.. Και όταν λες στον άλλον ότι δεν αντέχεις μακριά του, να το εννοείς και όχι να παίζεις και αλλού. Και αν το κάνεις, να είσαι ώριμος και να δέχεσαι τα αποτελέσματα των πράξεων σου.. Και όχι να κλαίς και να οδύρεσαι μετά.. Οι γυναίκες δεν είμαστε πουγκιά με ευκαιρίες , αλλά ούτε λυχναράκια του Αλαντίν.

Και επειδή «ξύπνησαν οι σκλάβοι Αντωνάκη», που λέει και η πρωταγωνίστρια στην ταινία, ο Τρελός Νο 3 πήγε και εκείνος στην γραμμή του φινάλε.


Πνευματική ιδιοκτησία του blog  “Dr pure love” . Απαγορεύεται η αντιγραφή, η δημοσίευση, η αναπαραγωγή ή η μετάδοση του, από οποιονδήποτε και με οποιοδήποτε μέσο χωρίς την αναγραφή της πηγής. Copyright  Dr pure love® All rights reserved

Έρωτας ........... Απόσπασμα ενός βιβλίου που έμεινε στη μέση. Α' μέρος

Έρωτας ........... Απόσπασμα ενός βιβλίου που έμεινε στη μέση. Α' μέρος

Τι θα μπορούσε να κάνει ένας άνθρωπος στις 5 και..., το πρωί....?Να κοιμάται ίσως.....!Όχι εσύ. Σε ένα σχεδόν σκοτεινό δωμάτιο με ένα κεράκι και την οθόνη του υπολογιστή να είναι το μοναδικό φως στο χώρο.. Με έναν βραστήρα που από τον ήχο του καταλαβαίνεις ότι σε περιμένει να γεμίσεις την κούπα του καφέ και να απολαύσεις το άρωμα του και την γεύση του. Ανάβεις τσιγάρο σκεπτόμενη τα μέτρα απαγόρευσης του.. Μάλλον θα πρέπει να το κόψεις και εσύ , όπως τόσοι άλλοι. – Μπα!! Από αύριο ίσως... Η μουσική που έχεις βάλει απαλή. Όπως το ορίζει και η περίσταση.

Τι όμως σε κρατάει τέτοια ώρα ξύπνια? Απορίες........ Ένα τσουβάλι απορίες...! Κάτι τέτοιες στιγμές είναι που τα υπαρξιακά σου παλεύουν να δραπετεύσουν από το κεφάλι και να σε κυριεύσουν. Ερωτήσεις σε έχουν κολλήσει στον τοίχο.. Και δεν μαζεύονται. Είναι πολλές.-Ζεις την ζωή που ήθελες εσύ ή οι άλλοι?-Έχεις αποκτήσει σοφία στη ζωή σου?-Θα ευτυχήσεις?

-Θα μείνεις? Θα φύγεις?-Τι κάνουν οι φίλοι σου?-Θα πετύχεις?-Θα κάνεις οικογένεια?-Ζεις τον έρωτα?-Ποιον έρωτα? Τον έρωτα τον κόκκινο, του πάθους ή τον έρωτα τον γκρι, της απογοήτευσης?Έτσι το βλέπεις εσύ. Έτσι τον ξεχωρίζεις . Έρωτας κόκκινος / γκρι...Ή τον ένα έχεις ή τον άλλον.. Αν και από πολύ κόσμο πλέον μαθαίνεις ότι πλέον πρώτα έρχεται ο κόκκινος και μετά ο άλλος . ...ο γκρι! Μακάρι ο δεύτερος να μην υπήρχε!Περπατάς έξω στον δρόμο και αν προσέξεις καλά , βλέπεις κόσμο αφηρημένο. Προβληματισμένο. Μελαγχολικό!Και δεν είναι μόνο η μόδα της εποχής, που βαφτίζεται ‘κρίση’. Αυτό θα υποφερόταν αν ήταν μόνο του.Θυμάσαι....................

Τέσσερις γυναίκες σε ένα μικρό καφέ!Στέκι το λες. Παρεΐστικο… Από τα μαγαζιά αυτά που πάντα έχουν μόνο λίγο κόσμο και καλό! Τα μαγαζάκια που η πασαρέλα δεν υπάρχει. Που δεν πας για να δεις αλλά για να επικοινωνήσεις, να περάσεις καλά.... Λίγο παρά δίπλα δυο φίλοι παίζουν τάβλι. Το εθνικό μας σπορ... Ενώ κάποιοι άλλοι διαβάζουν την αθλητική τους εφημερίδα πίνοντας καφέ στην χόβολη.Οι τέσσερις όμως αυτές γυναίκες είναι τόσο αφοσιωμένες στην συζήτηση τους, που ούτε τον σερβιτόρο δεν ακούνε που τους ζητά να τους αλλάξει το τασάκι τους.Είσαι εσύ και οι φίλες σου!Οι καλές σου, πιστές, φίλες...

  

Η Νικόλ. –Που πάντα όταν έκανε σχέση , χανόταν.. Γινόταν η σκιά του άλλου.. Άκουγε μόνο την μουσική του άλλου. Πήγαινε μόνο στα στέκια του άλλου, με τις παρέες του άλλου. Έβλεπε το είδος ταινιών του άλλου. Με όποιον ήταν , γινόταν το πιστό αντίγραφο του. Σε γυναίκα όμως. Και ήταν μόνιμα μαζί του. Μέχρι που την βαριόταν (μιας και είχε απαρνηθεί της προσωπικότητα της) ή και έφευγε μόνη της αφού βαριόταν τον άλλον... Ευτυχώς άλλαξε.. Μετά από ένα κράξιμο σου.

Η Άννα. –Που είναι μόνιμα αντιδραστική προς τους άνδρες , με τον φόβο ότι θα της πάρουν τον αέρα. Έτσι προσπαθεί να κάνει κουμάντο σε αυτούς. Λανσάρει τα προσόντα της σαν να είναι το μόνο της όπλο και με αποτέλεσμα να αναρωτιέσαι αν είναι μόνο αυτό........ Παντρεμένη. Χωρισμένη και με παιδάκια. Αν ο άλλος της δείχνει το ενδιαφέρον του, τον βαριέται εύκολα. Αν δεν της το δείχνει νιώθει πληγωμένη , πέφτει στα πατώματα και πιστεύει ότι ο άλλος δεν την θέλει....

Η Αθηνά. -Φοβισμένο κορίτσι και άτυχο ως προς τους άνδρες.. Και όχι μόνο αυτό... Πολύ άτυχη και στην ζωή , αφού έχασε πολύ αγαπημένα της πρόσωπα πολύ γρήγορα στην ζωή της.. Μαχητής όμως. Καθαρό αντράκι... Προσόν που μερικές φορές γίνεται τόσο μείον.. Και εκείνη όπως και η Άννα έχει το σύνδρομο του αυτομαστιγώματος... Δηλαδή.... Αν ο άλλος της δείχνει το ενδιαφέρον του, τον βαριέται εύκολα. Αν δεν της το δείχνει νιώθει πληγωμένη , πέφτει στα πατώματα και πιστεύει ότι ο άλλος δεν την θέλει.... Η διαφορά στα αυτά τα κορίτσια είναι πως η Αθηνά προσπαθεί και αγωνίζεται να αποδείξει πως έχει πολύ μυαλό αλλά με κάπως άκρως θελκτικό ντύσιμο...

Εσύ (η Κλεοπάτρα). -Η πιο τρελή της παρέας...Που πάντα πηγαίνεις με τους ρυθμούς της εποχής σου, μιας και η μια απασχόληση σου το απαιτεί. Που συχνά πυκνά αποκτάς ένα νέο αμόρε , τον γνωρίζεις , νομίζεις ότι βρήκες τον πρίγκιπα της ζωής - αλλά ο πρίγκιπας είναι βάτραχος - τρως τα μούτρα σου και με ελαφριά βήματα πας παρακάτω..

Η παρέα συνήθως αναρωτιέται παρά πολύ συχνά, ποιος είναι ο καινούργιος! Είσαι απλή και ικανοποιείσαι εύκολα, αλλά επειδή τον θέλεις να είναι ‘λίγο απ’ όλα’- πάντα στο τέλος απογοητεύεσαι.. Και στο λένε όλοι.....Καλή μου δεν είναι σουβλάκι ο Χριστιανός. Αλλά που.....Εσύ εκεί. Αλλά είσαι και ατυχή.. Όταν έχει ένα ελλατωματάκι ο άλλος, πάντα μα πάντα, είναι σε τεράστιο βαθμό...! Και όταν πληγώνεσαι ’λιώνεις’ στην μουσική και την δουλειά!

Και όποτε μαζεύονται οι τέσσερις αυτές γυναίκες το πιο συνηθισμένο τους θέμα

είναι τα ερωτικά τους.. Σε πλήρη ανάλυση!! Τόσο πλήρη, που μερικές φορές στα καφέ έχουν κινδυνεύσει να πέσουν οι ‘γείτονες’ του τραπεζιού τους. Και το λένε ...... Το να κρυφακούς θέλει τέχνη και δεν είναι αντρικό επάγγελμα. Στα μαγαζιά επίσης τις ξεχωρίζεις από το πόση φασαρία κάνουν και το πόσο συχνά γελάνε..............

  

Και πώς να μην είναι το επίκεντρο της συζήτησης τους τα ερωτικά – συναισθηματικά τους? Αφού σε όλον τον κόσμο , αλλά και στα δύο φύλλα , η καρδιά είναι το παν.. Όσοι αισθάνονται τα βέλη του έρωτα, αλλάζουν. Έστω και προσωρινά!

Δεν τους απασχολεί τίποτα άλλο , παρά μόνο ο έρωτάς τους! Για αυτόν έχουν γραφτεί σενάρια, ποιήματα, τραγούδια, βιβλία…

Οι απόψεις των γυναικών αυτών είναι διαφορετικές … Σαν να είναι άτομα σε παράθυρα ενός τηλεοπτικού πάνελ. Συμφωνούνε όμως σε κάτι.

Για την γυναίκα έχει βγει το : πυρ, γυνή και θάλασσα, ως τα τρία χειρότερα πράγματα στον κόσμο… Ίσως επειδή και τα τρία θηλυκού γένους. Και μαντεύω ότι δεν το πρωτοείπε αυτό γυναίκα!

Για τον άνδρα μήπως το : σεισμός, ανήρ και τυφώνας , ως εξίσου άσχημα για τον κόσμο, θα ήταν η κατάλληλη έκφραση?

Και τις τέσσερις τις έχει προβληματίσει η εποχή που ζούμε. Είναι η εποχή του γρήγορου. Γρήγορη επιτυχία. Γρήγορο φαγητό. Γρήγορα κέρδη. Το ίδιο και οι σχέσεις. Γρήγορες και μάλλον και για αυτό και κάπως αποτυχημένες. Ο κόσμος πονάει και μετά ψάχνει το γιατί. . Γιατί?????????? Τι γιατί? Μα καλά σφηνάκι σχέση? Πως σου ήρθε? Τι περιμένεις αφού δεν τον γνώρισες καλά. Αλλά γίνεται να σφραγιστεί αυτό το κόκκινο πράγμα που χτυπάει μέσα μας? Δεν γίνεται! Και το χειρότερο ? Έρχεται από εκεί που δεν το περιμένεις. Είναι πολύ ύπουλος..! Πάρα πολύ! Εκεί που χωρίζεις και κλαις και χτυπιέσαι…Και τον ξεπερνάς τον παλιό σου το δεσμό και καταφέρνεις να βρεις και πάλι τον εαυτό σου, εκείνος –ο ερωτάς, που τον έχουν φτιάξει να μοιάζει με χαριτωμένο μωράκι, αλλά μόνο αυτό δεν είναι- καραδοκεί για να σου ρίξει και πάλι το βέλος του και εσύ «φτου» και από την αρχή!

Και εντάξει αν προλάβει ο έρωτας να γίνει αγάπη.. Αν δεν γίνει όμως , σου αφήνει γλυκόπικρα συναισθήματα κατά την αποχώρησή του. Τότε γίνεται τούνελ χωρίς το φως. Και δεν φτάνει ο καημός σου , έρχονται οι πιστοί (ντόμπερμαν-ευτυχισμένοι) φίλοι σου και σου λένε : Πάλι στα πατώματα είσαι? Μα καλά, για αυτόν? Εσύ θα βρεις τον καλύτερο.

Και αυτός ο καλύτερος, που είναι πια? Να του πάρω πλοηγό αυτοκινήτου.. Τι? Δεν βρίσκει το τηλέφωνο μου στον κατάλογο? Έχω και κινητό και ηλεκτρονικό ταχυδρομείο! Μάλλον θα περιμένει να έρθει τελευταίος.. Μα καλέ, έλα!! Θα γεράσω μέχρι τότε και θα μου λες έρωτα και θα σου λέω τσάι. Θεωρώ πως όλα αυτά είναι στημένα παιχνίδια… Συνεργάστηκε ο έρωτας με τις εταιρίες χαρτομάντιλων και βγάζει λεφτά από εμάς.

Ή μήπως πρέπει να πήξει πιο πολύ το μυαλό μας. Οκ! Το δέχομαι. Αλλά να πήξει και όχι να γίνει τσιμέντο. Άσε που δεν υπάρχει και σύνταξη στον έρωτα! Και πως θα βγούμε οικονομικά?

Και αντί για μεταμεσονύκτιο πάρτι στα σατέν σεντόνια , θα κάνουμε πάρτι με τα πι στο διάδρομο προς την τουαλέτα.. Και αντί για σαμπάνια και φράουλες με σαντιγί, θα κάνουμε κοκτέιλ χαπιών για τα πολλά που θα έχουμε.

Και άσε που αντί να ψιθυρίζει ο ένας στον άλλον λόγια ερωτικά , θα πρέπει να τα φωνάζουμε.. Ή να έχουμε βάλει καλές μπαταρίες στα ακουστικά μας. Και λέω εγώ πως τα καταφέρνουμε , τι μας φταίνε οι γείτονες και θα τους υποχρεώσουμε να ακούν τέτοια κωμωδία?

Και το τραγούδι : Και το κορμάκι σου θα ψάξω πόντο – πόντο, εμείς για να το εφαρμόσουμε θα πρέπει να έχουμε μεγεθυντικούς φακούς…

Αχ!! Πόσο όμορφα ακούγονται όλα αυτά!!!!

Για αυτό σου λέω Έλα τώρα που μπορούμε!

Πνευματική ιδιοκτησία του blog  “Dr pure love” . Απαγορεύεται η αντιγραφή, η δημοσίευση, η αναπαραγωγή ή η μετάδοση του, από οποιονδήποτε και με οποιοδήποτε μέσο χωρίς την αναγραφή της πηγής. Copyright  Dr pure love® All rights reserved