Έρωτας ........... Απόσπασμα ενός βιβλίου που έμεινε στη μέση. Γ' μέρος

Έρωτας ........... Απόσπασμα ενός βιβλίου που έμεινε στη μέση.  Γ' μέρος

Για την τέταρτη της παρέας δεν υπήρχε τρελός. Αλλά με αυτά που του έκανε απορώ που δεν έγινε ο άνθρωπος. Οπότε και τον βαπτίζω ως «τον έφτασε στην τρέλα».

Ήταν ένας φιλήσυχος ανθρωπάκος από άλλη χώρα. Μια χώρα που τις γυναίκες τις ντύνουν πολύ. Πάρα πολύ! Το συστηματάκι αυτό, που επειδή φοβούνται τα κρυοπαγήματα , αφήνουν-επιτρέπουν στην γυναίκα να δείχνει τα μάτια και τα ακροδάχτυλα της. Μάλλον είναι καλοί κατά βάθος. Χαίρε βάθος αμέτρητο, βέβαια .

Κάνοντας βόλτα με το αμάξι της Άννας, παίρνει ανοιχτά την στροφή και «ουπς» ένα κακό αμάξι ερχόταν από την απέναντι μεριά του δρόμου.. Εκεί η Άννα, θεωρώ ότι σκέφτηκε ότι στην φόρμουλα 1 κακώς δεν έχουν πάρει γυναίκες και άρχισε τα ανάποδα τιμόνια. Αλλά βρέθηκε ένα ακόμα πιο κακό πεζοδρόμιο στην άκρη του δρόμου και της χάλασε τα σχέδια. Να πω καλύτερα το λάστιχο. Περνώντας είδε ο καψερός την δικιά μας, που δεν έκρυβε τα κάλλη της και του ήρθε η ζάλη. Μέχρι και το λάστιχο της άλλαξε, μέρα μεσημέρι, πέφτοντας ανάσκελα σχεδόν στην μέση του δρόμου.. Και δεν μίλησε καν για αμοιβή. Η αμοιβή του ήταν ο αριθμός του κινητού της πιθανότατα.

Και μιλήσανε και βγήκανε. Και τον είχε κάνει άλογο. Η Άννα μαθημένη σε ελλειπή ντύσιμο και εκείνος στο εντελώς ανάποδο. Και να τα σκέρτσα! Και να τα κουνήματα! Και να οι υπερβολικές δηλώσεις της. Του παρουσιάστηκε, ως η απελευθερωμένη. Του έπλασε στο μυαλό του τις πιο καυτές φαντασιώσεις. Άνθρωπος, προφανώς στερημένος αυτός, λύγισε! Αλλά πέρασαν καλά , κατά τα λεγόμενα της Άννας.

Έτσι ξεκίνησε μια σχέση μεταξύ τους. Για την ακρίβεια, για εκείνον. Η Άννα σε μια επίσκεψη στο σπίτι του, είδε τον θείο του και της ήρθε «λιποθυμία»! Και εκεί που την ρωτάγαμε για τον άλλον , εκείνη μας απαντούσε για τον Θείο.. Έλα όμως που ο θείος , είχε και θεία! Αγωνιζόμασταν όλες να της βάλουμε μυαλό , αλλά εκείνη σκεφτόταν μόνο τον θείο.. Πήγαινε στο σπίτι του άλλου για να δει τον θείο. Μίλαγε με τον θείο. Καθόταν με τον θείο.. Και ο άλλος έτρεχε από πίσω της.. Και εκείνη του το έπαιζε ιστορία. Την έπαιρνε τηλέφωνα και η Άννα ως περίεργη σύμπτωση, όλο δουλειά είχε.

Ο άνθρωπος είχε αρχίσει να γίνεται τρελός. Τον είχε φουντώσει καλά-καλά και τώρα έψαχνε τρόπο να τον παρατήσει. Και ως πιο τρελή σκεφτόταν και έλπιζε να κάνει σχέση με τον θείο..

Εκεί χρειάστηκε και η παρέμβαση μας. Μαζευτήκαμε ένα βράδυ καλοκαιριού με παγωτό ανά χείρας και κάναμε το γνωστό μας συμβούλιο. Όλες με την σειρά μας κάναμε προσπάθειες να την συνετίσουμε. Στην αρχή είχε άλλη γνώμη, αλλά όταν έπεσαν τα σωστά επιχειρήματα στο τραπέζι, ξεκίνησε να μας ακούει.

«Τρελή ήσουν πάντα…Τώρα όμως έχεις καταλάβει τι έχει γίνει? Εκείνος τρέχει από πίσω σου. Και πες, ότι ο θείος χωρίζει. Τι νομίζεις ότι θα κάνει κάτι μαζί σου? Όσο και να του αρέσεις, δεν θα το κάνει. Είναι από άλλο πολιτισμό. Τον άντρα τους μοιράζονται οι γυναίκες τους. Και όχι το ανάποδο. Επιτέλους πάρε το χαμπάρι, ότι δεν είσαι η «Αναστασία» της ταινίας!! Εδώ η ιστορία θα πάρει πιο άσχημη τροπή . Και αν δεν σκέφτεσαι εσένα, τα παιδιά σου σκέψου. Και να θυμηθείς ότι ο νεαρός έχει άγνοια για την ύπαρξη τους.. Αν ξαφνικά αποφασίσει να σε ακολουθήσει και τα ανακαλύψει, πως πιστεύεις ότι θα αντιδράσει??» «Κόφτο τώρα που είναι ακόμα νωρίς και τερμάτισε το ήπια για να μην του βγούνε τα άγρια του ένστικτα!»

Το σκέφτηκε και το σταμάτησε μόνη της.

Και όλα αυτά η Άννα τα έκανε ως αντίδραση, λόγω του αποτυχημένου γάμου της. Αλλά πώς να μην είναι, αφού ο σύζυγος της άνηκε σε μια πολύ λάθος κατηγορία. Την κατηγορία του Τεμπέλη.

Ένας άνδρας που εκτός των άλλων, ακολουθούσε και πάρα πολύ πιστά τις διαφημίσεις που έβλεπε. Άκουσε «keep walking» και θεώρησε ότι έτσι θα πήγαινε μπροστά…. Με το ουίσκι ανά χείρας. Αλλά καλέ μου, αλκοόλ και τεμπελιά είναι θανάσιμος συνδυασμός. Δεν γίνεται παντρειά έτσι. Και πόσο μάλλον να είναι και κανονική. Κάτι τέτοια γεγονότα είναι που τους πήγαν πίσω , αντί για μπροστά! Χάθηκε το πάθος. Χάθηκε η αγάπη. Χάθηκε και η δουλειά.. Και το τελευταίο ήταν πάνω από μια φορά. Τι και αν υπήρχαν αυτά τα μικρά ανθρωπάκια , να τους θυμίζουν ότι κάποτε ήταν ζευγάρι. Η κατιούσα είχε ξεκινήσει.

Και όλα έφτασαν στο σημείο μηδέν , όταν εκείνη χρειάστηκε να φύγει για επαγγελματικό σεμινάριο εκτός Αθηνών. Τον άφηνε πίσω , χωρίς να έχει άλλη δουλειά, πλην των δύο παιδιών και του μικρού σαλονάτου σκυλιού.. Η Άννα επειδή είχε φαντασία και προνοητικότητα , του άφησε και ένα χαρτί με οδηγίες…

« Έτοιμο φαγητό για εσένα, δύο ημερών, στο ψυγείο.. Αν χρειαστείς χρήματα στο κομοδίνο.

Για τις μικρές , οι κρέμες και οι παιδικές τροφές είναι στο ντουλάπι. Το γάλα στο ψυγείο επίσης. Τις οδηγίες τις ξέρεις.. Τα μπεμπιλίνα είναι στο μπάνιο. Καθώς και όλα τα υπόλοιπα.. Ταλκ.. Κρέμες.. Οδοντόβουρτσες.. Οδοντόπαστα.

Για την Σίσι, οι κονσέρβες και η ξηρά τροφή στο δεξί ντουλάπι. Η αλοιφή του για το ασβέστιο είναι επίσης εκεί.. Και το λουράκι του κρεμασμένο δίπλα στην πόρτα. Το σαμπουάν του είναι κάτω από τον νιπτήρα.. Αύριο θα χρειαστεί το μπάνιο της. Να το κάνεις το μεσημέρι να μην κρυώσει. Χρειάζεται και στέγνωμα μετά με το πιστολάκι..

Τα παιδιά πρέπει να φάνε .. : για πρωινό στις 10 , για μεσημεριανό στις 1 και για βράδυ στις 8 … Πρόσεξε το λίγο αυτό!!

Μεσημεριανό την ίδια ώρα και για την Σίσι.

Να τους λες να μαζεύουν τα παιχνίδια τους.. Μην τα βάζεις για ύπνο μετά τις 9 και μην φέρεις γυναίκα στο σπίτι..

Σε αγαπώ ! Άννα.»

Και έφυγε..

Όταν επέστρεψε και μπήκε σπίτι τους , νόμιζε ότι κάποιος της έκανε κακόγουστη φάρσα. Το σπίτι βομβαρδισμένο και παντού στο πάτωμα ένα σύμπλεγμα από παιχνίδια - μαζί με τρόφιμα και μύριζε φτηνό γυναικείο άρωμα. Κάπου παραπέρα πεταμένα βιβλία και ρούχα… Στο τραπεζάκι κουτάκια μπύρας και κουτιά από πιτσαρία. Στο άλλο τραπέζι υπήρχαν πιάτα γεμάτα χαρτιά από φαστφουντάδικο και με κέτσαπ απλωμένη παντού. Έως και στο τραπεζομάντιλο το οποίο έσταζε κάτω. Ο διάδρομος προς το μπάνιο γεμάτος νερά με σαπουνάδα.. Και όλοι άφαντοι.. Μάλλον όλοι εκτός της Σίσι. Εκείνη ήταν κάτω από το κρεβάτι της και μπλεγμένη σε ένα κουβάρι ρούχα και πετσέτες. Όταν την απελευθέρωσε, κατάλαβε ότι η κόμη της έφερνε πολύ στην κόμη της Τίνα Τάρνερ. Και όσα εγκεφαλικά δεν είχε πάθει μέχρι τότε, τα έπαθε όλα μαζεμένα, όταν έμαθε και τον λόγο από τον σύζυγο της, μετά την επιστροφή του με τις μικρές, που τις είχε πάει να φάνε σε άλλο ετοιματζίδικο εστιατόριο.. Οι οποίες ήταν και σαν να τις είχες πετάξει σε κουβάδες με χρώμα.

«Μην ανησυχείς Άννα μου! Έκανε μπάνιο το σκυλί.. Το στέγνωσα κιόλας»

«Δεν μπορεί! Του έβαλες το σαμπουάν του?»

«Ποιο σαμπουάν? Του έβαλα την σκόνη από το κουτί»

«Τι του έβαλες λέει? Την σκόνη για το πλύσιμο των ρούχων του έβαλες!»

Αυτό ήταν! Δεν τον άντεξε άλλο…. Αν και το προσπάθησε πολύ. Δεν της έκανε για πατέρας των παιδιών της.

Η Νικόλ βρήκε και εκείνη τεμπέλη.. Αλλά όχι έναν απλό τεμπέλη.. Βρήκε τον τεμπέλη – σχεδόν «νεκρό» . Τον τύπο του άνδρα που είναι οκνηρός.. Παραδόξως όταν θέλει να εντυπωσιάσει τα πλήθη, είναι σαν να του βάζεις νέες μπαταρίες, αλκαλικές! Και από το off, μπαίνει αυτομάτως στο on και όταν απομακρυνθούν τα πλήθη, εκείνος και πάλι απενεργοποιείται.

Έτσι , για τους θαυμαστές του – πλήθη , κάνει σκι και άλλα φαντεζί σπορ και για την σύντροφο του κάθεται σε μια γωνιά μόνος του και ασχολείται με τον υπολογιστή του.. Και όταν θυμηθεί το ερωτικό, την βλέπει και πάλι ως οντότητα.. Εγώ θα συνεχίζω να το λέω… Οι γυναίκες μάλλον, το χρειαζόμαστε το «φτύσιμο» μας.. Έχουμε μάλλον τάσεις μαζοχισμού. Γιατί πως αλλιώς να εξηγήσω, το ότι μπορεί να μένουμε κολλημένες, με ένα τέτοιο είδος άνδρα?

Ένα είδος άνδρα χωρίς ιδιαίτερη αυτοπεποίθηση. Με προσωπικότητα η οποία είναι δανεική , αναλόγως με το ποια θα είναι η νέα του παρέα. Μουσικά ακούσματα που αλλάζανε με την ίδια ταχύτητα που αλλάζει ο καιρός. Το ίδιο και τα μέρη που θα έβγαινε. Καθώς και τα ενδυματολογικά του γούστα είχαν στροφή. Και δεν εννοώ προς την ποιότητα..

Κάποτε, όταν τον είχαμε γνωρίσει, είχε την εικόνα ενός μικρού αγοριού. Ενός μικρού ράπερ. Ένας ράπερ που κάποια βράδια σύχναζε στα μπαρ, που τα λες και σκυλάδικα. Η παρέα του βλέπεις… Μπαρ που το τσιφτετέλι είναι θεσμός και η ποσότητα του ουίσκι ρέει άφθονη. Άλλα αυτός εκεί ντυμένος με το σχεδόν πεσμένο αλλά και θεόφαρδο του τζίν. Με την επίσης φαρδιά και μακριά μακό μπλούζα του. Και το κοντοκουρεμένο , σχεδόν ξυρισμένο του μαλλί. Άλλα η πενιά, πενιά… Και παρόλα αυτά δήλωνε επαναστάτης μουσικά… Και η δικιά μας η Νικόλ, εκεί μαζί του.

Με την πάροδο του χρόνου όμως, ο νεαρός μας άλλαξε παρέες.. Έτσι αναγκάστηκε να αλλάξει και η Νικόλ μαζί του, ως πιστή ακόλουθος. Και εμείς που το είχαμε χάσει όλο αυτό, ήταν τεράστια η έκπληξη μας, όταν ήρθαμε αντιμέτωπες με την νέα τάξη πραγμάτων.

Κάποιο απόγευμα, που της τηλεφώνησα για να μάθω νέα της, με κάλεσε σε ένα σπίτι.. Εκεί θα μαζεύονταν το βράδυ με την παρέα τους. Δεν είχα κάτι άλλο να κάνω και ανηφόρισα προς το σπίτι εκείνο. Εγώ το είχα αφήσει αλλιώς το ζευγαράκι. Μπαίνω στο σπίτι και ακούω στο διαπασών ροκ μουσική. Δυστυχώς όμως για μένα δεν ήταν η κλασική ροκ. Δεν συνηθίζω να είμαι περίεργη, αλλά αυτό θύμιζε περισσότερο φασαρία, παρά μουσική. Το φως εντωμεταξύ ανύπαρκτο. Οι μπύρες να κάνουν τεράστια παρέλαση, ενώ οι συζητήσεις να είναι και καλά «βαθυστόχαστες». Παρέες διάσπαρτες μέσα στο σαλόνι.. Και η δύσκολη ώρα ήρθε. Έπρεπε να πάω στην τουαλέτα. Πήρα τις σχετικές οδηγίες για το που βρισκόταν και ξεκίνησα. Στο δρόμο για εκεί , πάλεψα με πολλά έπιπλα μιας και ο χώρος θύμιζε σκοτεινό δωμάτιο. Αν εξαιρέσεις κάποιους μικρούς μώλωπες κατά τα άλλα βγήκα σώα από αυτήν την μάχη. Καθώς βρισκόμουνα στην τουαλέτα, προσπαθούσα να βρω τι θα τους έλεγα για να διαφύγω από αυτήν την μάζωξη. Και εκεί που δεν πίστευα ότι θα μπορούσε να γίνει χειρότερα, την στιγμή που επέστρεψα τους είδα όλους μαζεμένους. «Αμάν» σκέφτηκα, « Έχει γούστο να θέλουν να κάνουν και καμιά τελετή και να είμαι η πρωταγωνίστρια εγώ!» . Ευτυχώς, δεν είχε καμιά σχέση. Θέλανε να ανταλλάξουν απόψεις για βιβλία θρίλερ.. Που επίσης δεν είχα καμία σχέση μαζί τους εγώ… Και με δικαιολογία το στομάχι μου αποχώρησα λέγοντας..: «στεναχωριέμαι που φεύγω τόσο νωρίς από το υπέροχο σας πάρτι, αλλά δεν νιώθω καλά». Και έφυγα , αφήνοντας πίσω τον ράπερ – μεταλλαγμένο νέο ροκά και την αγαπημένη μου φίλη.

Και αφού την χώρισε μια , μετά όταν τα βρήκανε και πάλι, τον χώρισε εκείνη και τότε τράβηξαν διαφορετικούς δρόμους. Και ευτυχώς δηλαδή.

Πνευματική ιδιοκτησία του blog  “Dr pure love” . Απαγορεύεται η αντιγραφή, η δημοσίευση, η αναπαραγωγή ή η μετάδοση του, από οποιονδήποτε και με οποιοδήποτε μέσο χωρίς την αναγραφή της πηγής. Copyright  Dr pure love® All rights reserved