Ημερολόγιο - απόσπασμα 7 - Ελεονώρα Ζερβού

17/11/2006

11:00μμ

Σου λείπει!
Τον θέλεις!
Όχι απαραίτητα όμως, ένα θέλω ερωτικό...
Ένα θέλω ματιών.
Ένα θέλω επικοινωνίας.
Ένα θέλω αγγίγματος.
Ένα θέλω απλής αφής.

Αύριο θα βρίσκεται σε κοινό γνωστό σας.
Ευχόσουν να ήσουν εκεί.
Σου είπαν να πας..
Δεν πρέπει όμως.
Δεν πρέπει να πας , πάνω απο όλα για εσένα.
Δεν είναι σωστό!
Τουλάχιστον να περάσει καλά!
Αυτό σου φτάνει.
Αυτός ο άνθρωπος που μοιάζει τόσο τέλειος,
τόσο παιχνιδιάρης,
τόσο χαρούμενος,
τόσο καλός και στοργικός,
πρέπει και του οφείλεται να είναι καλά!

Τι ειρωνία!
Να νιώθεις τόσα πολλά και να μη μπορείς να του τα μοιραστείς!
Είναι ένας έρωτας,
που φυσιολογικά φτιάχτηκε για δύο, αλλά παραμένει μονός!
Είναι ένας ωραίος και βουβός έρωτας.
Ένας έρωτας που μόνο για αυτόν θα μπορούσες να τον ζήσεις.
Θυμάσαι τα λόγια σας.......
Τον θαυμάζεις.
Κάπου είχες ακούσει ότι δεν μπορεί να στηριχτεί
έρωτας δίχως θαυμασμό!
Σου αρέσει ο τρόπος του.

Ίσως πάλι, αυτό που νιώθεις να είναι τόσο έντονο,
που ώρες -ώρες σου φέρνει μέχρι και δάκρυα,
μόνο και μόνο επειδή είναι ανεκπλήρωτο.
Δεν ξέρεις...........
Όπως και να είναι όμως,
αυτά που νιώθεις σου ζεσταίνουν τη καρδιά σου.
Μια καρδιά που είχε ξεχάσει να χτυπάει απο αγωνία και χαρά!

Καληνύχτα μοναδικέ μου!!

Πνευματική ιδιοκτησία του blog “Dr pure love” . Απαγορεύεται η αντιγραφή, η δημοσίευση, η αναπαραγωγή ή η μετάδοση του, από οποιονδήποτε και με οποιοδήποτε μέσο χωρίς την αναγραφή της πηγής. Copyright Dr pure love® All rights reserved

Ημερολόγιο - απόσπασμα 6 - Ελεονώρα Ζερβού

16/11/2006

Πόσο σου είχε λείψει?!
Και αυτός και το γράψιμο..
Φοβόσουν να γράψεις..
Πίστευες πως θα άλλαζαν οι καταστάσεις..
Σκεφτόσουν μια κουβέντα ενός γνωστού..
"Στο τέλος τον βλέπω να τα ρισκάρει όλα."
Δεν το ήθελες αυτό.
Όσο, μα όσο κι αν τον θέλεις,
κάτι που θα τον στεναχωρήσει και θα τον βλάψει,
θα σε πονούσε!
Έτσι έκανες λίγο πίσω.
Μα ήταν πάνω απο τις δυνάμεις σου,
το να συνεχίζεις να οπισθοχωρείς.

Σήμερα, ξύπνησες και πάλι μόνη σου..
Χωρίς τη βοήθεια απο το ξυπνητήρι.
Το είχες ξεχάσει αυτό.
Τι όμορφο συναίσθημα να έχεις κάτι να σε ξυπνάει.
Αυτός μπορεί!
Απο εχθες ετοιμαζόσουν.
Ήθελες να είσαι στην εντέλεια!
Ήθελες να του αρέσεις..

Κάποια στιγμή, ενώ είχες φτάσει και καθώς διάβαζες ένα περιοδικό,
άκουσες μια πόρτα να ανοίγει.
Σκέφτηκες...
"Κάποιος θα μπαινοβγαίνει πάλι".
....Αλλά δεν ακούστηκαν βήματα.
Μετά άκουσες μια φωνή.
Ήταν η φωνή του.. Σε καλημέριζε!
Νόμιζες ότι το είχες φανταστεί και έτσι
σήκωσες αργά το κεφάλι.
Τον είδες.
"Πόσο όμορφος είναι?! " Σκέφτηκες.
Τον χαιρέτησες
και η πόρτα ξανάκλεισε πίσω του.
Τι όμορφο βλέμμα!!

Ύστερα, έχοντας τελειώσει την εργασία του,
ήρθε και σου μίλησε, καθώς κοιτούσε να δει και τι διάβαζες πριν.
Του έδειξες το περιοδικό
και του είπες για το άρθρο.
Πήρε με ενδιαφέρον να το δει.
Καθώς το ξεφύλλιζε, ψάχνοντας, σκεφτόσουν......
"Να στο δείξω, να μη κουράζεσαι? "
Και τη στιγμή εκείνη στο δίνει, να του το δείξεις.

Η συνέχεια γνωστή......
Αισθάνθηκες να παραδίνεσαι στα χέρια του....
Ηρθε κοντά σου, ασφυκτικά κοντά σου, σαν να σε είχε αγκαλιά -χωρίς να σε έχει,
ένιωσες ότι θέλεις να τον αγκαλιάσεις και να λιποθυμήσεις μετά..
Δεν θα ξεχάσεις τη χαρά στα μάτια του,
την ώρα που του είπες συγχαρητήρια για τη νίκη τους.
-"Τον είδες?" σου είπε.
Μακάρι να τον είχες δει!
Έτσι θα είχες και την ευκαιρία να του σταθείς....δίπλα του.
Δεν μπορείς όμως.
Ως τι?
Ήθελε να σου γράψει ένα δισκάκι με μουσική.
Ήταν η ώρα να λιώσεις.
Σε σκεφτόταν , μάλλον.........
Μακάρι να ήξερε τι χαρά σου έδωσε..!
Μια απλή σκέψη του σε έκανε να συγκινηθείς
και να νιώσεις την ευτυχία και πάλι.
Τόσα λίγα χρειάζεται ένας άνθρωπος
για να πάει καλά η μέρα του.
Είναι υπέροχος και ξέρεις οτι θα σου λείψει όσο κανείς άλλος.

Καλό απόγευμα μοναδικέ μου!!

Πνευματική ιδιοκτησία του blog “Dr pure love” . Απαγορεύεται η αντιγραφή, η δημοσίευση, η αναπαραγωγή ή η μετάδοση του, από οποιονδήποτε και με οποιοδήποτε μέσο χωρίς την αναγραφή της πηγής. Copyright Dr pure love® All rights reserved

Ημερολόγιο - απόσπασμα 5 - Ελεονώρα Ζερβού

9/11/2006

12:00μμ

Αυτή η συνήθεια, του να μιλάς σε μια λευκή κόλλα χαρτί,
σου έγινε κυριολεκτικά ανάγκη!
Νιώθεις πως γράφοντας , αυτές οι σκέψεις που αποτυπώνονται με λέξεις,
μεταφέρονται ως ψίθυρος, με κάποιο τρόπο, στο αυτί του.
Νιώθεις σα να του μιλάς.
Έτσι, δεν σου λείπει τόσο...
Έτσι, δεν είναι και τόσο μακριά σου...
Έτσι, επικοινωνείς κάθε μέρα μαζί του...

Τέτοια ώρα, μάλλον, θα εργάζεται.
Θα ήθελες να πέταγες..
Να ήσουν αόρατη..
Να στεκόσουν απο πίσω του,
να ακουμπούσες απαλά τα χέρια σου στους ώμους του και να τους έτριβες.
Να του έδινες και ένα τρυφερό φιλί στα μαλλιά του
και να έφευγες.
Έτσι απλά!
Μόνο και μόνο,
για να νιώσει τη θαλπωρή
μιας ανιδιοτελής κίνησης.
Σου λείπει ήδη...........!!
Αυτό θα ζέσταινε κάπως το σώμα σου.

Δεν ξέρεις αν είναι αυτός ή η αύρα του,
που σε γεμίζουν τόσο..
Το σίγουρο είναι,
πως όταν βρίσκεσαι δίπλα του
νιώθεις πλήρης!
Νιώθεις ασφάλεια!
Νιώθεις ότι κανείς και τίποτα δεν μπορεί να σε πειράξει!
Κι ας μη τον ξέρεις...
Κι ας είναι ενδεχομένως η ψευδαίσθηση της εικόνας του...
Είναι άνδρας και το υποστηρίζει απόλυτα!

Το μόνο που θέλεις είναι να είναι χαρούμενος για να δίνει φως και ζωή
και στους άλλους.............
....... και αραιά και που να σε σκέφτεται
και να του ξεφεύγει ένα χαμόγελο!
Το οτι πέρασες απο τη ζωή του,
να του έχει μείνει ως θετική ανάμνηση..
Μια ωραία και ζεστή εικόνα!
Μια εικόνα, που θα τον έχει βγάλει απο τη μονοτονία της ρουτίνας
και θα τον έχει αφυπνίσει.
Θα τον έχει ζωηρέψει
και θα του έχει δώσει δύναμη και αγάπη για το μέλλον του.

Για έναν τόσο άντρα, που ξεστόμισε χωρίς να ντραπεί :
-"Σαν τις ταινίες!" , του εύχεσαι τα καλύτερα!
Όσο καλύτερα γίνεται!!

Καλό μεσημέρι μοναδικέ μου!!!!

Πνευματική ιδιοκτησία του blog “Dr pure love” . Απαγορεύεται η αντιγραφή, η δημοσίευση, η αναπαραγωγή ή η μετάδοση του, από οποιονδήποτε και με οποιοδήποτε μέσο χωρίς την αναγραφή της πηγής. Copyright Dr pure love® All rights reserved

Ημερολόγιο - απόσπασμα 4 - Ελεονώρα Ζερβού

8/11/2006

5:25 μμ

Σήμερα έφτασες πιο κοντά στο τέλος των γεγονότων
απο ποτέ, τον τελευταίο μήνα.
Πήγες στο ραντεβού
μέσα στη τρελή χαρά!
Ήξερες οτι έπρεπε να το απολαύσεις.
Ότι και να γινόταν.
Κάπως έτσι, βρήκες το θάρρος να μάθεις και κάτι παραπάνω για εκείνον.
Τι όμορφο χαμόγελο που έχει!
Βρήκες όμως και την ευκαιρία, να μάθει και εκείνος κάτι παραπάνω για σένα.
Καπνίσατε και το τελευταίο σας τσιγάρο, μαζί, στη κουζίνα.
Και δεν είπε τίποτα..
Τίποτα που να δείχνει οτι θα τα ξαναπείτε σύντομα.

Μόνο, να ξαναπάς και πάλι σε έξι μήνες.
Η αγωνία αυτή κράτησε μέχρι το τέλος.

Στις συζητήσεις σας είχατε κοινές σκέψεις..
Τίποτα άλλο όμως...
Ήταν μια απίστευτα ηλιόλουστη μέρα.
Και έφυγες...
..ενώ σκεφτόσουν την ίδια πρόταση, ξανά και ξανά...
"Και όλα τελείωσαν όπως ξεκίνησαν.......έτσι ξαφνικά".
Κενό!

Σε έτρωγε όμως καθώς απομακρυνόσουν..
Σκεφτόσουν...
Τι κι αν...
Τι κι αν του άφηνες ένα παράθυρο ανοιχτό?
Ούτως ή άλλως,
εκείνος στο είχε πει πρώτος.
Κι αν δεν το ήθελε πλέον?

Με αυτές τις σκέψεις στο μυαλό σου, τον πήρες τηλέφωνο.
Του είπες....
-"Θυμάσαι κάτι που είχες πει?"
Και σου απάντησε κατευθείαν...
-"Ναι!"
Συνέχισες...
-"Όταν θέλεις, κάλεσε για να βρεθούμε."
-"Θα το κανονίσουμε!"
Σου φάνηκε θετική..Μακάρι να είναι κιόλας!

Τουλάχιστον πλέον δεν θα σε τρώει το τι θα γινόταν, εάν είχες τη τόλμη να του το πεις.
Την κίνηση σου την έκανες.
Σου άρεσε το γεγονός οτι κατάλαβε αμέσως το τι εννοούσες.
Έχεις την εντύπωση,
πως ανακουφίστηκε με αυτό που του είπες.
Αυτό που λάτρεψες όμως ήταν απο μια κουβέντα του την ώρα που φεύγατε...
-"Τώρα πλέον, αρχίζω και σε καταλαβαίνω
ακόμα και με τα γυαλιά ηλίου που φοράς!!"

Καλό απόγευμα μοναδικέ μου!

 Πνευματική ιδιοκτησία του blog “Dr pure love” . Απαγορεύεται η αντιγραφή, η δημοσίευση, η αναπαραγωγή ή η μετάδοση του, από οποιονδήποτε και με οποιοδήποτε μέσο χωρίς την αναγραφή της πηγής. Copyright Dr pure love® All rights reserved