16/11/2006
Πόσο σου είχε λείψει?!
Και αυτός και το γράψιμο..
Φοβόσουν να γράψεις..
Πίστευες πως θα άλλαζαν οι καταστάσεις..
Σκεφτόσουν μια κουβέντα ενός γνωστού..
"Στο τέλος τον βλέπω να τα ρισκάρει όλα."
Δεν το ήθελες αυτό.
Όσο, μα όσο κι αν τον θέλεις,
κάτι που θα τον στεναχωρήσει και θα τον βλάψει,
θα σε πονούσε!
Έτσι έκανες λίγο πίσω.
Μα ήταν πάνω απο τις δυνάμεις σου,
το να συνεχίζεις να οπισθοχωρείς.
Σήμερα, ξύπνησες και πάλι μόνη σου..
Χωρίς τη βοήθεια απο το ξυπνητήρι.
Το είχες ξεχάσει αυτό.
Τι όμορφο συναίσθημα να έχεις κάτι να σε ξυπνάει.
Αυτός μπορεί!
Απο εχθες ετοιμαζόσουν.
Ήθελες να είσαι στην εντέλεια!
Ήθελες να του αρέσεις..
Κάποια στιγμή, ενώ είχες φτάσει και καθώς διάβαζες ένα περιοδικό,
άκουσες μια πόρτα να ανοίγει.
Σκέφτηκες...
"Κάποιος θα μπαινοβγαίνει πάλι".
....Αλλά δεν ακούστηκαν βήματα.
Μετά άκουσες μια φωνή.
Ήταν η φωνή του.. Σε καλημέριζε!
Νόμιζες ότι το είχες φανταστεί και έτσι
σήκωσες αργά το κεφάλι.
Τον είδες.
"Πόσο όμορφος είναι?! " Σκέφτηκες.
Τον χαιρέτησες
και η πόρτα ξανάκλεισε πίσω του.
Τι όμορφο βλέμμα!!
Ύστερα, έχοντας τελειώσει την εργασία του,
ήρθε και σου μίλησε, καθώς κοιτούσε να δει και τι διάβαζες πριν.
Του έδειξες το περιοδικό
και του είπες για το άρθρο.
Πήρε με ενδιαφέρον να το δει.
Καθώς το ξεφύλλιζε, ψάχνοντας, σκεφτόσουν......
"Να στο δείξω, να μη κουράζεσαι? "
Και τη στιγμή εκείνη στο δίνει, να του το δείξεις.
Η συνέχεια γνωστή......
Αισθάνθηκες να παραδίνεσαι στα χέρια του....
Ηρθε κοντά σου, ασφυκτικά κοντά σου, σαν να σε είχε αγκαλιά -χωρίς να σε έχει,
ένιωσες ότι θέλεις να τον αγκαλιάσεις και να λιποθυμήσεις μετά..
Δεν θα ξεχάσεις τη χαρά στα μάτια του,
την ώρα που του είπες συγχαρητήρια για τη νίκη τους.
-"Τον είδες?" σου είπε.
Μακάρι να τον είχες δει!
Έτσι θα είχες και την ευκαιρία να του σταθείς....δίπλα του.
Δεν μπορείς όμως.
Ως τι?
Ήθελε να σου γράψει ένα δισκάκι με μουσική.
Ήταν η ώρα να λιώσεις.
Σε σκεφτόταν , μάλλον.........
Μακάρι να ήξερε τι χαρά σου έδωσε..!
Μια απλή σκέψη του σε έκανε να συγκινηθείς
και να νιώσεις την ευτυχία και πάλι.
Τόσα λίγα χρειάζεται ένας άνθρωπος
για να πάει καλά η μέρα του.
Είναι υπέροχος και ξέρεις οτι θα σου λείψει όσο κανείς άλλος.
Καλό απόγευμα μοναδικέ μου!!
Πόσο σου είχε λείψει?!
Και αυτός και το γράψιμο..
Φοβόσουν να γράψεις..
Πίστευες πως θα άλλαζαν οι καταστάσεις..
Σκεφτόσουν μια κουβέντα ενός γνωστού..
"Στο τέλος τον βλέπω να τα ρισκάρει όλα."
Δεν το ήθελες αυτό.
Όσο, μα όσο κι αν τον θέλεις,
κάτι που θα τον στεναχωρήσει και θα τον βλάψει,
θα σε πονούσε!
Έτσι έκανες λίγο πίσω.
Μα ήταν πάνω απο τις δυνάμεις σου,
το να συνεχίζεις να οπισθοχωρείς.
Σήμερα, ξύπνησες και πάλι μόνη σου..
Χωρίς τη βοήθεια απο το ξυπνητήρι.
Το είχες ξεχάσει αυτό.
Τι όμορφο συναίσθημα να έχεις κάτι να σε ξυπνάει.
Αυτός μπορεί!
Απο εχθες ετοιμαζόσουν.
Ήθελες να είσαι στην εντέλεια!
Ήθελες να του αρέσεις..
Κάποια στιγμή, ενώ είχες φτάσει και καθώς διάβαζες ένα περιοδικό,
άκουσες μια πόρτα να ανοίγει.
Σκέφτηκες...
"Κάποιος θα μπαινοβγαίνει πάλι".
....Αλλά δεν ακούστηκαν βήματα.
Μετά άκουσες μια φωνή.
Ήταν η φωνή του.. Σε καλημέριζε!
Νόμιζες ότι το είχες φανταστεί και έτσι
σήκωσες αργά το κεφάλι.
Τον είδες.
"Πόσο όμορφος είναι?! " Σκέφτηκες.
Τον χαιρέτησες
και η πόρτα ξανάκλεισε πίσω του.
Τι όμορφο βλέμμα!!
Ύστερα, έχοντας τελειώσει την εργασία του,
ήρθε και σου μίλησε, καθώς κοιτούσε να δει και τι διάβαζες πριν.
Του έδειξες το περιοδικό
και του είπες για το άρθρο.
Πήρε με ενδιαφέρον να το δει.
Καθώς το ξεφύλλιζε, ψάχνοντας, σκεφτόσουν......
"Να στο δείξω, να μη κουράζεσαι? "
Και τη στιγμή εκείνη στο δίνει, να του το δείξεις.
Η συνέχεια γνωστή......
Αισθάνθηκες να παραδίνεσαι στα χέρια του....
Ηρθε κοντά σου, ασφυκτικά κοντά σου, σαν να σε είχε αγκαλιά -χωρίς να σε έχει,
ένιωσες ότι θέλεις να τον αγκαλιάσεις και να λιποθυμήσεις μετά..
Δεν θα ξεχάσεις τη χαρά στα μάτια του,
την ώρα που του είπες συγχαρητήρια για τη νίκη τους.
-"Τον είδες?" σου είπε.
Μακάρι να τον είχες δει!
Έτσι θα είχες και την ευκαιρία να του σταθείς....δίπλα του.
Δεν μπορείς όμως.
Ως τι?
Ήθελε να σου γράψει ένα δισκάκι με μουσική.
Ήταν η ώρα να λιώσεις.
Σε σκεφτόταν , μάλλον.........
Μακάρι να ήξερε τι χαρά σου έδωσε..!
Μια απλή σκέψη του σε έκανε να συγκινηθείς
και να νιώσεις την ευτυχία και πάλι.
Τόσα λίγα χρειάζεται ένας άνθρωπος
για να πάει καλά η μέρα του.
Είναι υπέροχος και ξέρεις οτι θα σου λείψει όσο κανείς άλλος.
Καλό απόγευμα μοναδικέ μου!!
Πνευματική
ιδιοκτησία του blog “Dr pure love” . Απαγορεύεται
η αντιγραφή, η δημοσίευση, η αναπαραγωγή
ή η μετάδοση του, από οποιονδήποτε και
με οποιοδήποτε μέσο χωρίς την αναγραφή
της πηγής. Copyright Dr pure love® All rights reserved
No comments:
Post a Comment
Note: only a member of this blog may post a comment.