Οι
πρώτες ακτίνες του ηλίου, ήδη έχουν
αγκαλιάσει το σώμα μου...
Θαλπωρή!
Σαν αυτή που νιώθω, σε κάθε επαφή μαζί
σου!!
Το
μυρμηγκάκι βρήκε το δρόμο του μακριά
απο το πληκτρολόγιο μου
και
το μυαλό αρχίζει να τρέχει σαν σε
κούρσα...
Τις
λέξεις που με κυρίευσαν δεν τις προλαβαίνω
και
εγώ σε έναν αγώνα για μια αγάπη που
είχα....
...για
έναν έρωτα
ευαίσθητο,
τρυφερό,
αληθινό, ουσιαστικό, μακρινό και τόσο
κοντινό μαζί!
Πάνω
απο τα πρέπει..
Πάνω
απο μένα, αλλά για μένα!
Πάνω
απο τα σύνορα και τα κλισέ...
Έναν
έρωτα που ήρθε και μου απέδειξε ότι
η ανθρωπιά υπάρχει!
Σε
μια εποχή που είχα βαρεθεί όλη αυτή την
αθλιότητα..
Την
σαπίλα...της εποχής!
Ένα
όνειρο...
Να
ήμουν στη Ρώμη και να σε έβλεπα μπροστά
μου
την
ώρα που θα έπαιρνα το κλειδί του δωματίου
μου...
Ένα
όνειρο,
για
το ομορφότερο τέλος της πιο σημαντικής
ιστορίας της ζωής μου!
Τρεις
μέρες μαζί σου......
Συγνώμη
για τα δάκρυα μου!
Οι
νότες της μουσικής που ακούω με
παρασέρνουν...
Η
ευχή, η ελπίδα,
σβήνουν
αυτόματα τις εικόνες της πραγματοποίησης
του ονείρου μου!
Όνειρο
είναι και όνειρο θα μείνει!
Η
θέλησή μου τεράστια,
αλλά
η πραγματικότητα σκληρή!
Ανέφικτο!
Χαμογελάω
και μόνο στην ιδέα να σε είχα μαζί μου!
Η
πιο ερωτική πόλη και εσύ...
...τα
μάτια σου!
Το
χαμόγελο σου... η αγκαλιά σου... το γέλιο
σου... ο έρωτας σου!
Έρωτας...
όπως ακριβώς έχεις κάνει στο μυαλό μου
απο την επιστροφή σου!
Τι
επιστροφή και αυτή...
Ποτέ
δεν το περίμενα...ότι θα είχα ξανά επαφή
μαζί σου..
Ήσουν
αρχή και τέλος....
Σε
μια αγάπη που άρχησε..
Φοβήθηκα...την
έδιωξα..
Αλλά
την είχα πάντα ως ιδανικό και εκεί
έμεινε!
Αβοήθητη...
Άοπλη...Ξεγυμνωμένη απο μάσκες...
Απλά
εγώ..και απλά μάχομαι..
Σε
θέλω!
Δεν
σε έχω!
Δεν
θα σε έχω ποτέ.. και αυτό πονάει!
Πονάει
πολύ..
Σε
σκέφτομαι...!!!
Δεν
μπορώ να κάνω και αλλιώς.
Περιμένω
να δω κάποια κίνησή σου.. κάτι... το
οτιδήποτε!!
Να
χαμογελάσω.. να συνεχίσω την ημέρα μου.
Αισιόδοξη
για το μέλλον μου εδώ.
Απαισιόδοξη
για τα άλλα..
Αναρωτιέμαι
και σιγο-μουρμουράω ότι είναι τύχη που
είμαι εδώ.
Και
μετά τρώγομαι που δεν είμαι κοντά σου...
...να
δω τα καθημερινά σου μονοπάτια,
τις
πατημασιές που αφήνουν τα βήματά σου
στο δρόμο!
Όλη
η κατάσταση ένα απίστευτο, ατελείωτο
βραδινό όνειρο..
..απο
αυτά που δεν θέλουμε να ξυπνήσουμε!
Περπατάω
και σε βλέπω μπροστά μου..
Εναλλαγή
εικόνας!
Παρελθόν...
με κοιτάς και χαμογελάς!
Παρόν...βάζω
τα ποτήρια στη θέση τους.
Μουρμουράω...
: Έλα αγάπη μου...
...μιας
και δεν παίρνουν τη θέση τους εύκολα...
και...
..ακούω
τη φωνή σου να μου λέει... : Έλα!
Γυρνάω
και σε βλέπω να κάθεσαι στο τραπέζι και
να μου χαμογελάς!
Και
μετά εξαφανίζεσαι! Έτσι όπως ήρθες.......
Τρέλα???
Ναι... και τρέλα...
Είναι
όλα!! Είναι τα πάντα!!
Δεν
είναι όμως..... Είναι στη καρδιά μου,
μόνο..
Στη
ψυχή μου.. Στα δύο – τρία πιο ευχάριστα
βράδια..
Είναι
στο παρελθόν.. Είναι μέσα μου... Είναι
εγώ!
Αχ!!!
Είναι στα λόγια σου..
Είναι
στην υπέροχη και μοναδική ύπαρξη σου...
Αλλά.....
δεν είναι!
Πόσο
θα ήθελα να είχα μαζί σου μια δεύτερη
ευκαιρία...!
Εγωιστικό!
Το ξέρω...!
Ήμουν
απούσα τόσο καιρό. Και τώρα....?
Και
τώρα τίποτα...
Τότε
ήταν κρυφό, γιατί είχα δώσει ένα τέλος
κάπου αλλού.
Η
ιστορία όμως επαναλαμβάνεται, αλλά με
άλλους κανόνες..
Και
τώρα τέλος θα δώσω..
Αναγκαιότητα
για
να μπορώ να μην σε μοιράζομαι μέσα μου.
Και
μου λείπεις!
Όπως
μου έλειπε ο ήλιος τόσο καιρό...
..όπως
και στα φυτά.. όπως λείπει η βροχή στο
γρασίδι...
Ένα
ταξίδι απο τη μορφή σου ... στη μορφή σου,
άδειο..
Στιγμές
ψυχικής μοναξιάς!
Στιγμές
με εικόνες απο τα χρώματα των λουλουδιών
στο δρόμο..
Εικόνες
απαραίτητες για να δώσω στη ζωή μου,
το
χρώμα που μου έλειπε!
Στιγμές
με εικόνες ηλικιωμένων ζευγαριών,
που
κρατάνε ο ένας το χέρι του άλλου..
..
μιας και δεν είχα το δικό 'μου' χέρι!
Στιγμές
μέσα σε ποτά, ξενύχτια και αναζητήσεις...
..μάταια..
αφού δεν θα ερχόσουν ποτέ!
Κρατάω
όλες τις μνήμες ζωντανές... Με τρέφουν...
Με
ζεσταίνουν και με λυτρώνουν σε κάθε
πτώση μου!
Και
αυτό μέχρι τώρα..
Τώρα,
δεν χρειάζομαι καν την πτώση..
Πάω
μπροστά, είσαι εκεί..
Πάω
πίσω και πέφτω πάνω σου!
Που
πάω, πως και γιατί .. δεν το κοιτάω!
Με
μεθάει όλο αυτό
και
εγώ παραδομένη εντελώς,
το
αφήνω να με παρασύρει, όπου αυτό θέλει...
Να
μου χαμογελάς μόνο!!!
Αυτό
με ενδιαφέρει!
Αν
σταματήσεις, θα χαθώ!!
Να
μου προσέχεις!!!
Μόνο
αυτό μετράει...
Είσαι
απαραίτητος... Πολύτιμος...
Είσαι
Εσύ, όπως ήσουν πάντα,
μόνο
που η χαζή φορούσα μαντήλι στα μάτια
και δεν έβλεπα!
Συγχώρεσε
με που δεν είμαι δυνατή....
Αλλά,
η αγάπη μου με νικάει!!
Ένα
μόνο θέλω να σου πω....
Με
ενδιαφέρει το πραγματικό καλό σου!!
Όποιο
και να είναι αυτό...........!!!!!
