04/09/2020
Η ζωή, ένα κυνήγι
Στη ζωή κυνηγάμε τα πάντα.
Τη δουλειά, καριέρα, εργασία.
Την οικογενειάκη γαλήνη.
Το χτίσιμο μιας ζεστής φιλίας.
Τα πάντα!!!
Και όταν πρόκειται για την προσωπική ζωή,
σχεδόν τείνουμε να την αφήνουμε στη μοίρα της
και βάζουμε εμπρός μας,
αστείες δικαιολογίες για να καλύψουμε αυτή μας την αδράνεια.
Και πολλές φορές,
διαλεγόμαστε αντί να διαλέγουμε
και άλλοτε συμβιβαζόμαστε με "επίκαιρα" ημίμετρα.
Αλλά, πάντα, αν κάτι πάει διαφορετικά από τις προσδοκίες μας,
οι δικαιολογίες συνεχίζουν να παραμένουν αστείες.
Και κάπως έτσι, κρυβόμαστε πίσω από ένα πέπλο μυστηρίου
που θεωρούμε γοητευτικό , ενώ δεν είναι!
Και, άλλες φορές,
εθελοτυφλούμε πιστεύοντας πως αυτό είναι το ρομαντικό,
τρυφερό, σωστό και γλυκό.
Κατόπιν, το πιστεύουμε και προσπαθούμε να πείσουμε
και τους άλλους να μας πιστέψουν.
Και η αλήθεια είναι τόσο μακριά μας.
Κάποιες φορές είναι φόβος.
Φόβος απόρριψης...
Άλλες, αδιαφορία και ας το βαφτίζουμε ενδιαφέρον.
Και μερικές φορές είναι ημίμετρα.
Ένα κενό της προσωπικής μας ζωής που θέλουμε να το γεμίσουμε
με το οτιδήποτε κάτι.
Τέλος, υπάρχει και αυτό που λέγεται ματαιοδοξία.
Όμως, όταν κάτι - κάποιος μας ξυπνάει πραγματικά το ενδιαφέρον,
οφείλουμε στον εαυτό μας να το κυνηγήσουμε, χωρίς δικαιολογίες
και με το όποιο αποτέλεσμα!!
Είναι τραγικό, να κυνηγάμε μια ευκαιρία για ένα όχημα ή ένα σπίτι,
μια δουλειά ή ενα ταξίδι
και την ίδια στιγμή,
όταν πρόκειται για την προσωπική μας ζωή
η προσέγγιση να είναι τόσο, μα τόσο, διαφορετική.
Σε ένα κόσμο, γεμάτοι δήθεν ζούμε
και ενώ θέλουμε να δείχνουμε σπουδαίοι και τρανοί,
την ίδια στιγμή, φοβόμαστε περισσότερο και από τα κουταβάκια
στην πρώτη τους βόλτα έξω.
Και ζούμε, ως αποτέλεσμα, για τη γνώμη των άλλων,
σε μιά εποχή που κανείς δεν ενδιαφέρεται.
Μη φοβάσαι!
Μίλα!
Προσπάθησε!
Δείξε τον πραγματικό σου εαυτό!
Άνοιξε την καρδιά σου!
Φανέρωσε τα χρώματα σου!
Εκφράσου!
Αλλά να θυμάσαι....
Να είσαι εσύ!!!
Να μην παίρνεις τον εαυτό σου
και τόσο σοβαρά!
Πέτα το δήθεν απ' το παράθυρο.
Η δουλειά σου, είναι μέρος της ζωής σου, αλλά δεν είναι η προσωπικότητα σου
και πραγματικά δεν θα έπρεπε να θέλεις να σε θέλουν για αυτό που επαγγέλεσαι
αλλά για αυτό που είσαι, για Εσένα.
Και αν οι άλλοι το κάνουν και εσύ μένεις,
τότε θυμήσου,
για το ό,τι έρθει στο μέλλον σου, εσύ θα το έχεις δημιουργήσει
και θα είναι ευθύνη σου.
Επικοινώνησε!
Αφέσου!
Χαλάρωσε!
Απόλαυσε το!
Μα μη ξεχνάς....
Κυνήγησε το!!!
Τίποτα δεν περιμένει και αν περιμένει, τότε θα είναι μόνο για λίγο!
Μετά, φεύγει...
Η αδράνεια, δεν είναι ερωτική.
Ο χρόνος σου, είναι τώρα!!!
Με το που παρουσιαστεί η ευκαιρία... Πιάσε την!
Και άκου...!
Κατανόησε....!
Βάλε, για μια φορά, τον εαυτό σου δεύτερο.
Αλλά άκου τις ανάγκες του άλλου!
Βγες από τις δικαιολογίες σου και ζήσε το....!
Αλλιώς, δεν θα μάθεις ποτέ!!!
Δεν θα μάθεις το τι θα γινόταν εάν,
γιατί πολύ απλά θα έχεις χάσει την ευκαιρία σου.
Και αν προτιμάς τον τρόπο αυτό,
κάνε το έτσι.
Όμως, όπως και να έχει,
εάν το διάβασες όλο αυτό μέχρι στιγμής, τότε, ίσως,
οφείλεις στον ίδιο σου τον εαυτό να το σκεφτείς....
Απλά, σκέψου το!!!!!
Ελεονώρα Ζερβού
