Ημερολόγιο - απόσπασμα 9 - Ελεονώρα Ζερβού

23/11/2006

00:35μμ

Ήταν μια εξαντλητική μέρα...
Πολλή αγωνία! Πολύ άγχος!
Ήθελες την αγκαλιά του.
Ήθελες να χαθείς μέσα της και να χαλαρώσεις...
Αν και τα αποτελέσματα της ημέρας θετικά,
εσύ ένιωσες πρώτη φορά να τον έχεις τόσο ανάγκη.
Ίσως να βοήθησε και το αίσθημα της απουσίας του!

Μαθαίνεις πως ίσως να είναι πιεσμένος.
Κι όμως ......
Θα έπρεπε να είναι σαν ένα όμορφο άσπρο άλογο.
Ελεύθερος και χαρούμενος.
Ελεύθερος σαν την αναπνοή.
Χαρούμενος, ως αποτέλεσμα της αναπνοής αυτής.

Μακάρι να τον είχες. Να ήσασταν ζευγάρι.
Και είναι τόσα πολλά τα πράγματα που μπορεί να κάνει ένα ζευγάρι.....
Μια όμορφη συζήτηση...
Μια ταινία αγκαλιά.......
Ένα παιχνίδι με συντροφιά ένα κρασί......
Η ετοιμασία ενός δείπνου.....
Το διάβασμα ενός βιβλίου....
Μια βόλτα πιασμένοι απο το χέρι.....
Ένα κοινό ζεστό μπάνιο.......
Ένα ερωτικό και τρυφερό παιχνίδι......
Τόσα.......πολλά!
Τόσα ..... και ο κόσμος τα ξεχνάει και τα παραμερίζει
μπροστά στην ρουτίνα της καθημερινότητας!
Και άλλα τόσα, που όταν κάποιος θέλει,
μπορεί να κάνει για να δείξει την αγάπη του στο ταίρι του.

Η αγάπη, όπως και η ζωή, θέλει αγωνία για να αναπτυχθεί.
Μα πάνω απο όλα θέλει σεβασμό, ειλικρίνεια και ένα ζεστό χαμόγελο.
Ένα τρυφερό χάδι.
Ένα γλυκό φιλί για καληνύχτα.
Να θέλεις να μάθεις τα πάντα για τον άλλον..
Να θέλεις να μάθεις τον άλλον.
Να νιώθεις ότι σου λείπει , ακόμα κι όταν κοιμάται......
Να τον πιάνεις τότε αγκαλιά, για να το νιώσει στα όνειρα του.
Να φτιάχνει ο ένας στον άλλον ένα ζεστό και πρωινό καφέ.
Να επικοινωνούν με τα μάτια τους.

Η ζωή είναι τόσο μικρή, για να την καταναλώνουμε άσκοπα και ανούσια!
Είναι τόσο ωραία, για να βλέπουμε , μόνο, μελανά σημεία!
Είναι τόσο γλυκιά για να παίρνουμε μόνο πίκρα!
Ήρθαμε σε αυτόν τον κόσμο για να είμαστε ευτυχισμένοι.....
και όχι τυπικά παρόν!

Το δεύτερο νέο που έμαθες, ήταν η χαρά σου για την υπόλοιπη εβδομάδα.
Εκείνη η κοινή σας βραδιά, δεν την έχει ξεχάσει.
Μόνο αυτό, σου φόρεσε και πάλι το χαμόγελο στα χείλη.
Αυτό και μόνο αυτό,
σου έφτανε για να ξαναθερμανθείς.
Το ξέρεις ότι μπορεί και να μη τον ξαναδείς.
Δεν έχεις σκοπό να τον ζορίσεις.
Όχι εσύ...

Εκείνος ίσως να είναι η πιο ωραία ανάμνηση που θα σου έχει μείνει.
Τουλάχιστον ας μαθαίνεις νέα του....
Η συγκίνηση στα μάτια σου πλέον είναι εμφανής.
Σου λείπει! Και μόνο αυτή η σκέψη σου φέρνει δάκρυα.
Και ένα κόμπο στο λαιμό.......

Καληνύχτα μοναδικέ μου!

Πνευματική ιδιοκτησία του blog “Dr pure love” . Απαγορεύεται η αντιγραφή, η δημοσίευση, η αναπαραγωγή ή η μετάδοση του, από οποιονδήποτε και με οποιοδήποτε μέσο χωρίς την αναγραφή της πηγής. Copyright Dr pure love® All rights reserved