1119.... video Τι το Θες - Ελένη Πέτα

https://www.youtube.com/watch?v=bFFltQ4yJt8



Τι το Θες - Ελένη Πέτα






https://www.youtube.com/watch?v=bFFltQ4yJt8

Στίχοι: Βασίλης Μυριανθόπουλος
Μουσική: Γιάννης Χριστοδουλόπουλος
Πρώτη εκτέλεση: Ελένη Πέτα

Αλυσίδες με κρατούσαν βαριές
Στα ναι, σε σένα, στο χθες
και δεν είναι ότι δεν ήθελα κι εγώ
είπα βρηκα αυτό που ζητώ

Οι αλυσίδες σκουριάσαν πια
κρίκο-κρίκο πέσαν βαριά
τώρα βλέπω ότι υπάρχω κι εγώ
ξαναμπαίνω λοιπόν στο χορό

Τι το θες
να σπάσει ένας κρίκος
Τι το θες
είχες πει δεν είναι απλό, μα θα συμβεί
Μα εγώ δε θα φύγω από σένα πια ποτέ
Τι το θες
αρκεί μια κουβέντα όπως χθες

Τι το θες
Κι έσπασε ο κρίκος
Τι το θες
Φυλακή δε σ' είπα ποτέ
Κι όμως ναι στα μικρά, μου έλεγες ήρθε μια στιγμή
Τι το θες
που είπα εγώ το δικό μου ποτέ

Σου είπα πάμε σε μιαν άκρη στη γη
και μένα αυτό μου αρκεί
Δε θέλω πόλεις, ούτε κόσμους να δω
Δεν αντέχω να ζω στον καιρό

Μου είπες ένα, μου είπες πολλά
σ' αγαπώ δεν είναι αρκετά
Όταν φτάσει να σπάσει ένας κρίκος
η αλυσίδα σου πια δε με κρατά


https://www.youtube.com/watch?v=t71Jd6Kvmw8

Τα θέατρα ελέγχου: Οι ρόλοι με τους οποίους θέλουμε να ελέγξουμε τους άλλους

 

Η οικογένεια θεωρείται πρωτογενής φορέας κοινωνικοποίησης, καθώς η αλληλεπίδραση των μελών της χαρακτηρίζεται από ισχυρές διαπροσωπικές και συναισθηματικές σχέσεις. Καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής του ατόμου, πρωτογενείς και δευτερογενείς φορείς (σχολείο, εργασία, κράτος, Εκκλησία) συνυπάρχουν και ασκούν επιρροή. Η οικογένεια, λοιπόν, καθορίζει τις αξίες, τις συνήθειες, τους κανόνες και τις αντιλήψεις του παιδιού πάνω σε συγκεκριμένα ζητήματα, δηλαδή θεωρείται σημαντική όχι μόνο για την επιβίωση του ατόμου αλλά και για την συναισθηματική του ακεραιότητα.
Στα πλαίσια της οικογένειας, διαμορφώνονται και κάποιες εικόνες, οι οποίες αποτυπωμένες στο υποσυνείδητο μας, καθορίζουν την συμπεριφορά μας στο μέλλον. Για παράδειγμα, έχοντας μία τυραννική εικόνα για τους γονείς μας, πιθανόν στο μέλλον να αποκτήσουμε το προφίλ ενός τυραννικού και πιο σκληρού ανθρώπου, αντίστοιχα συμβαίνει αν οι γονείς μας φέρονταν επικριτικά ή υιοθετούσαν συχνά το ρόλο του θύματος.

Ο Φρόυντ, μιλούσε για μηχανισμούς άμυνας όπως η προβολή κατά την οποία το άτομο προβάλλει σε άλλους τάσεις, σκέψεις, κίνητρα που στο ίδιο προκαλούν άγχος ή δεν είναι αποδεκτά. Όποια πορεία και αν ακολουθήσουμε καταλήγουμε ότι ο άνθρωπος αναλαμβάνει κάποιον ρόλο. Οι ρόλοι αυτοί ποικίλλουν και με βάση κάποια κοινά χαρακτηριστικά έχουν την δυνατότητα να ομαδοποιηθούν.
Η έννοια «θέατρο ελέγχου» χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά από τον James Redfield στο βιβλίο «Η ουράνια προφητεία». Ο λόγος που οι άνθρωποι υιοθετούν κάποια πρότυπα είναι η επιβίωση. Η διαφορά της κοινωνίας μας από αυτή της ζούγκλας έγκειται στο ότι η πρώτη αποτελείται από άτομο με νόηση και ατομικότητα. Η ανθρώπινη κοινότητα δεν έχει να κάνει πάντα με την μυϊκή δύναμη, όπως συμβαίνει με τα ζώα, αλλά με την νοητική ικανότητα. Ως εκ τούτου, μπορεί να παρατηρήσουμε νωχελικά, αδύναμα άτομα να εξουσιάζουν δεκάδες ή και χιλιάδες άλλους, ή να παρατηρήσουμε άτομα που δεν φέρουν καμία μόρφωση, παιδεία και καλλιέργεια να εξουσιάζουν μια οικογένεια, μια κοινότητα κ.λπ.
Η συντριπτική πλειοψηφία των ανθρώπων που υιοθετούν πρότυπα συμπεριφοράς το κάνουν σε ένα ασυνείδητο επίπεδο, ενστικτωδώς δηλαδή, ανταποκρινόμενοι στο ένστικτο της επιβίωσης σε έναν κόσμο όπου αν δεν είναι αρκετά δυνατοί, κινδυνεύουν να εξαφανιστούν. Υπάρχουν ωστόσο αρκετοί άνθρωποι οι οποίοι γνωρίζουν και συνειδητά εφαρμόζουν αυτά τα πρότυπα συμπεριφοράς έχοντας πλήρη επίγνωση των συνεπειών στον συνάνθρωπό τους, προσπαθώντας έτσι να τον χειραγωγήσουν.
Ας δούμε τα θέατρα ελέγχου:
Το θέατρο του τρομοκράτη:
Οι τρομοκράτες καταφέρνουν να κάνουν τους άλλους να τους προσέξουν με τη θορυβώδη συμπεριφορά τους, τη σωματική τους δύναμη, τις απειλές, τα απρόσμενα ξεσπάσματα. Όλοι φοβούνται ότι ο τρομοκράτης θα κάνει κάποιο σχόλιο που θα τους ντροπιάσει, ή θα θυμώσει μαζί τους, ή θα πάθει κρίση μανίας. Εγωκεντρικά άτομα κατά βάση, δίνουν συνεχώς διαταγές, φέρονται αυταρχικά, είναι άκαμπτοι, σαρκαστικοί… παρ’ όλο που αρχικά δεσμεύουν τους άλλους, δημιουργώντας μια αύρα δύναμης.
Ο τρομοκράτης έλκει, ζει, βιώνει, όλα τα απρόοπτα-απρόσμενα. Κάθε στιγμή ο τρομοκράτης, και ενώ είναι μόνος του, ζει και βιώνει τη ζωή του, κάνει σκέψεις τελείως απρόσμενες κι αναπάντεχες. “Κι αν συμβεί αυτό ή εκείνο; Αν η γυναίκα μου έτσι, αν πάρει φωτιά το σπίτι μου, αν χάσω τη δουλειά μου και δεν μπορώ να ζήσω, εγώ και η οικογένειά μου;”
Το θέατρο του θύματος:
Από έναν τρομοκράτη γεννιέται και το θύμα. Το θύμα νιώθοντας ότι ο τρομοκράτης του κλέβει ενέργεια, προσπαθεί να σταματήσει την απειλητική επαφή, παίρνοντας μια ζαρωμένη, ανήμπορη στάση… Το θύμα προσπαθεί να κάνει τον τρομοκράτη να νιώσει ένοχος για να σταματήσει την επίθεση…
Δε νιώθουν ποτέ ότι έχουν αρκετή δύναμη για να αντιμετωπίσουν ενεργητικά τον κόσμο, γι” αυτό προσπαθούν να προκαλέσουν συμπάθεια, προσελκύοντας ενέργεια προς το μέρος τους. Όταν χρησιμοποιούν τη σιωπηλή συμπεριφορά, τείνουν να ολισθήσουν προς το θέατρο του απόμακρου, αλλά ως θύματα που είναι, φροντίζουν να μη περάσει απαρατήρητη η σιωπή τους.
Το θέατρο του ανακριτή:
Οι ανακριτές δεν είναι τόσο απειλητικοί από την άποψη της σωματικής βίας, αλλά τσακίζουν το ηθικό και τη θέληση του άλλου αμφισβητώντας νοητικά όλες τις δραστηριότητες και τα κίνητρά του. Είναι εχθρικοί επικριτές που προσπαθούν συνεχώς να φέρουν έτσι τα πράγματα, ώστε να φανεί ότι οι άλλοι ευθύνονται για οτιδήποτε στραβό. Καθώς οι άλλοι αγωνίζονται να αποδείξουν την αξία τους ή να απαντήσουν στις επικρίσεις τους, τόσο περισσότερη ενέργεια του στέλνουν και τον τροφοδοτούν. Οι ανακριτές βρίσκονται πάντοτε σε επαγρύπνηση. Εμφανίζονται κυνικοί, σκεπτικιστές, σαρκαστικοί, εκνευριστικοί, τελειομανείς ή υποκριτικά ενάρετοι, ακόμα και ύπουλοι ή αδίστακτοι στους τρόπους που χρησιμοποιούν για να ελέγξουν τους άλλους. Αρχικά δεσμεύουν όλους με το πνεύμα τους, την αλάνθαστη λογική τους, τα αντικειμενικά γεγονότα που παραθέτουν και τη διανόηση τους.
Το θέατρο του απόμακρου:
Τα απόμακρα άτομα είναι χαμένα σ΄ ένα δικό τους εσωτερικό κόσμο από ανεπίλυτες συγκρούσεις, φόβους και αυτοαμφιβολίες. Πιστεύουν ασυνείδητα ότι αν υποκρίνονται τον μυστηριώδη ή τον αδιάφορο, κάποιος θα έρθει να τους τραβήξει έξω. Συχνά νιώθουν μοναξιά και κρατούν απόσταση από φόβο ότι οι άλλοι θα τους επιβάλλουν τη θέλησή τους ή θα αμφισβητήσουν τις αποφάσεις τους. Πιστεύουν ότι πρέπει να τα κάνουν όλα μόνοι τους και γι αυτό δεν ζητούν βοήθεια. Χρειάζονται ελεύθερο χώρο γύρω τους και συχνά αποφεύγουν τις δεσμεύσεις.
Το θέατρο του Κλόουν:
Ο κλόουν τραβά την προσοχή των γύρω του και διεκδικεί τον έλεγχό τους, βομβαρδίζοντάς τους με τέτοια αστεία που είναι αδύνατον να μην κάνει τους πάντες να γελούν. Ο κλόουν είναι πολύ ανασφαλής, έχει συνήθως τάσεις αυτοκαταστροφής και δεν έχει καθόλου καλή σχέση με τον εαυτό του. Πίσω από τα αστεία του κρύβεται στην πραγματικότητα ένα πολύ θλιμμένο, νευρικό και αγχώδες πλάσμα.
Τα αστεία του είναι σε μορφή ατάκας και εάν τα σκεφτείτε αργότερα δεν θα σας φανούν πλέον. Ο κλόουν, αν και μπορεί να σας κάνει να περνάτε καλά, κάνοντας την αφαίμαξη πιο γλυκιά από όλους τους υπόλοιπους, ωστόσο δεν παύει να είναι κι αυτός ένας έλεγχος.

Σίγουρα θα έχετε εντοπίσει σε ποιον τύπο ανήκετε εσείς και οι άλλοι γύρω σας. Αυτό όμως που έχει βαρύνουσα σημασία είναι η προσέγγιση της αυθεντικότητας του χαρακτήρα μας, γιατί μόνο με την πραγματική ουσία μας, μόνο με την αληθινή φύση των αντιδράσεων μας καταφέρνουμε να συνάψουμε σχέσεις με τους συνανθρώπους μας οι οποίες θα είναι ανθεκτικές στο χρόνο. 

Δείτε στην συνέχεια αυτό το πολύ καλό και επεξηγηματικό βίντεο που δίνει και τους συνδυασμούς που προκύπτουν από το θέατρο που παίζει ο καθένας μας. Δίνει επίσης ορισμένες εξηγήσεις, αλλά και λύσεις!! Συνδυάζει την πνευματικότητα και την ψυχολογία για να μας ευαισθητοποιήσει σχετικά με την ανειλικρίνειά μας προς τον εαυτό μας, το θέατρο που παίζουμε στον κόσμο.
Το ότι η εγκλοβισμένη ενέργεια που δημιουργεί τα θέατρα μπορεί να μετασχηματιστεί σε δύναμη όταν τη συνειδητοποιήσουμε, είναι, κατά τη γνώμη μου, ένα σημαντικό σημείο. Αλλά η συνειδητοποίηση δεν πρέπει να είναι μόνο διανοητική — συνειδητοποιούμε κάτι με όλο μας το είναι και νιώθουμε την ενέργειά του.
Αλλιώς, η δύναμη αυτή θα είναι ψεύτικη και θα’ναι ακόμα ένα θέατρο.
Η πραγματική δύναμη είναι πολύ απαλή. Είναι δύναμη της συνειδητότητας…

 

 

πηγή :  http://proionta-tis-fisis.com/ta-theatra-eleghou-oi-roloi-me-tous-opoious-theloume-na-elegxoume-tous-allous/

Πένθος: Στάδια και διαχείριση

Η διαδικασία του πένθους απαιτεί χρόνο. Πώς μπορούμε να το διαχειριστούμε σωστά;

Δημοσίευση: 13 Μαϊου 2014

Γράφει: Μουστάκα Ελευθερία
MSc Κλινικός Ψυχολόγος - Συνεργατης στο Ιπποκράτειο


Η απώλεια ενός αγαπημένου μας προσώπου συνοδεύεται πάντα από έντονη θλίψη και επώδυνα συναισθήματα. Ο πόνος, οι αναμνήσεις και τα αναπάντητα ερωτήματα μπορεί να μας στοιχειώσουν. Υπάρχουν, όμως, υγιείς τρόποι να διαχειριστούμε την απώλεια και το πένθος για να μπορέσουμε να προχωρήσουμε τη ζωή μας μπροστά.
Όταν το άτομο χάνει ένα αγαπημένο του πρόσωπο, το πένθος είναι η φυσιολογική απόκριση στην επώδυνη αυτή εμπειρία. Όσο μεγαλύτερη είναι η απώλεια, τόσο μεγαλύτερη είναι και η ένταση του πένθους. Απώλειες που μπορούν να οδηγήσουν στη βίωση πένθους είναι ο θάνατος ή ο αποχωρισμός ενός αγαπημένου μας προσώπου, η απώλεια του κατοικίδιου ζώου, το διαζύγιο, η απώλεια της εργασίας, η απομάκρυνση των παιδιών από το πατρικό σπίτι, η συνταξιοδότηση και η διακοπή της κύησης.

Όλοι οι άνθρωποι θα βιώσουμε σημαντικές απώλειες κατά τη διάρκεια της ζωής μας με ξεχωριστό τρόπο όμως ο καθένας μας. Ο τρόπος αυτός εξαρτάται από διάφορους παράγοντες, όπως είναι η προσωπικότητα του ατόμου, το είδος της απώλειας, οι ψυχικοί μηχανισμοί άμυνας που διαθέτει και οι εμπειρίες της ζωής του.

Υπάρχουν άνθρωποι που πενθούν χωρίς να παραμερίσουν τις δραστηριότητες της καθημερινότητάς τους. Για τους ανθρώπους αυτούς, η διαδικασία του πένθους αποτελεί την περίοδο που θρηνούν για την απώλειά τους και έπειτα έρχεται η επούλωση της ψυχικής «πληγής». Υπάρχουν, όμως, και ορισμένοι άνθρωποι που δε διαθέτουν τους κατάλληλους ψυχικούς μηχανισμούς και δυσκολεύονται πολύ να διαχειριστούν την απώλεια και το επερχόμενο πένθος.

Το 1969 η ψυχίατρος Kübler-Ross εισήγαγε για πρώτη φορά «τα 5 στάδια του πένθους». Τα στάδια αυτά αποτελούν τις υγιείς ψυχικές αντιδράσεις που έρχονται στην επιφάνεια, καθώς το άτομο προσπαθεί να νοηματοδοτήσει την απώλεια. Το σημαντικότερο μέρος όλης της θεραπευτικής διαδικασίας αποτελεί η βίωση και η αποδοχή όλων των συναισθημάτων που δημιουργεί η απώλεια. Ακολουθούν τα στάδια:

• Άρνηση, μούδιασμα και σοκ: «Δε μπορεί να συμβαίνει αυτό σε εμένα». Το πρώτο στάδιο του πένθους βοηθά το άτομο να μειώσει την ένταση της απώλειας. Στο στάδιο αυτό, η ζωή δεν έχει κανένα νόημα και το άτομο είναι μουδιασμένο. Αναρωτιέται αν και με ποιο τρόπο μπορεί να προχωρήσει τη ζωή του. Η άρνηση βοηθά το άτομο να διαχειριστεί μόνο τόσες πληροφορίες, όσες αντέχει. Καθώς αποδέχεται την πραγματικότητα της απώλειας, αρχίζει να μπαίνει στη θεραπευτική διαδικασία. Ο άνθρωπος δυναμώνει ψυχικά και η άρνηση εξαφανίζεται.
• Θυμός: «Γιατί συμβαίνει αυτό σε εμένα;». Ο θυμός αποτελεί απαραίτητο στάδιο της θεραπευτικής διαδικασίας. Το άτομο νιώθει εγκαταλελειμμένο και αδύναμο. Μπορεί να στρέψει το θυμό του όχι μόνο απέναντι στην οικογένεια, τους φίλους, το γιατρό, το πρόσωπο που χάθηκε αλλά και σε ανώτερες δυνάμεις, όπως είναι ο Θεός. Ο θυμός κρύβει πόνο που οφείλεται στην απώλεια και δείχνει την ένταση της αγάπης.
• Διαπραγμάτευση: «Κάνε να μη συμβεί αυτό και σε αντάλλαγμα εγώ…». Το στάδιο αυτό περιλαμβάνει επίμονες σκέψεις που κάνει το άτομο για όλα αυτά που θα μπορούσαν να γίνουν με διαφορετικό τρόπο για να αποφευχθεί η απώλεια. Θέλει πίσω τη ζωή που είχε προτού συμβεί η απώλεια. Οι σκέψεις αυτές δημιουργούν τύψεις και ενοχές στο άτομο για αυτά που θα μπορούσε να κάνει διαφορετικά στο παρελθόν και δεν έκανε.
• Κατάθλιψη: «Δεν έχω όρεξη να κάνω τίποτα». Το στάδιο αυτό επέρχεται όταν το άτομο συνειδητοποιήσει το πραγματικό μέγεθος της απώλειας. Αποσύρεται από αγαπημένες δραστηριότητες, είναι λυπημένο, έχει προβλήματα στον ύπνο (αϋπνία ή υπερυπνία), διαταραχές της όρεξης και προβλήματα συγκέντρωσης και μνήμης. Η κατάθλιψη αποτελεί φυσιολογική αντίδραση στη συνειδητοποίηση ότι το αντικείμενο της απώλειας χάθηκε οριστικά.
• Αποδοχή: «Έχω αποδεχτεί αυτό που συνέβη». Το στάδιο αυτό αφορά στην αποδοχή της νέας πραγματικότητας. Το άτομο μαθαίνει να ζει χωρίς το αντικείμενο της απώλειας και αντιλαμβάνεται ότι πρέπει να συνεχίσει τη ζωή του. Να φτιάξει καινούριες φιλίες και να επενδύσει σε νέες σχέσεις. Πολλές φορές νιώθει πως προδίδει το άτομο που χάθηκε απολαμβάνοντας τη ζωή. Το παρελθόν δε μπορεί να αλλάξει, μπορεί όμως να αλλάξει το μέλλον. Αρχίζει να ζει ξανά με αισιοδοξία και όρεξη για ζωή.

Όπως κάθε άνθρωπος σε αυτό τον κόσμο είναι μοναδικός έτσι και κάθε εμπειρία πένθους βιώνεται μοναδικά. Τα στάδια του πένθους αποτελούν κοινούς τρόπους αντίδρασης πολλών ανθρώπων, όχι όμως όλων. Ορισμένοι μπορεί να βιώσουν κάποια από αυτά, ενώ κάποιοι άλλοι να μη βιώσουν κανένα. Η χρονική διάρκεια που χρειάζεται το άτομο για να περάσει από αυτά τα στάδια ποικίλλει: από λίγα μόνο λεπτά και ώρες μέχρι μήνες, ή ακόμα και να μην ολοκληρωθούν ποτέ.

Πώς μπορείς  να διαχειριστείς σωστά το πένθος;

• Έκφρασε τα συναισθήματά σου ανοιχτά. Μίλησε για το πώς αισθάνεσαι σχετικά με την απώλεια. Μην αποφεύγεις να αναγνωρίσεις και να αντιμετωπίσεις τα επώδυνα συναισθήματα γιατί έτσι παρατείνεις τη διαδικασία του πένθους. Θυμήσου πως το κλάμα βοηθά πολύ στην ανακούφιση του ψυχικού πόνου.
• Στηρίξου στα αγαπημένα σου πρόσωπα. Η εμπειρία του πένθους είναι μία εξαιρετικά δύσκολη εμπειρία για κάθε άνθρωπο. Η στήριξη στα αγαπημένα πρόσωπα βοηθά σε πολύ μεγάλο βαθμό. Πολλές φορές οι άνθρωποι γύρω μας δεν ξέρουν πώς να μας βοηθήσουν στις περιπτώσεις αυτές. Εξήγησέ τους τι είναι αυτό που έχεις πραγματική ανάγκη και δέξου την στήριξή τους.
• Φρόντισε καλά τον εαυτό σου. Η ψυχή και το σώμα συνδέονται. Κατά συνέπεια όταν είσαι καλά σωματικά βελτιώνεται και η ψυχολογία σου. Αντιμετώπισε τη θλίψη με σωστή διατροφή, καλό ύπνο και γυμναστική. Μην καταφύγεις στην κατανάλωση οινοπνεύματος γιατί θα σε βοηθήσει μόνο βραχυπρόθεσμα και όχι μακροπρόθεσμα. 

Η διαδικασία του πένθους απαιτεί χρόνο. Η ψυχική επούλωση της απώλειας γίνεται σταδιακά. Να θυμάσαι πως δεν υπάρχει σωστό ή λανθασμένο χρονικό πλαίσιο για την επίλυση του πένθους. Ορισμένοι άνθρωποι θα νιώσουν καλύτερα μέσα σε κάποιες εβδομάδες ή μήνες. Κάποιοι άλλοι θα χρειαστούν περισσότερο χρόνο. Δώσε στον εαυτό σου τον απαραίτητο χώρο και χρόνο που έχει ανάγκη. Σε περίπτωση που αρχίσεις να νιώθεις αβοήθητος, απελπισμένος, ανάξιος και όλη σου η ζωή περιστρέφεται γύρω από την απώλεια και το πένθος, οφείλεις να απευθυνθείς σε έναν ειδικό ψυχικής υγείας για να σε βοηθήσει να το ξεπεράσεις.

πηγή:  http://www.iatronet.gr/ygeia/psyxiki-ygeia/article/26765/penthos-stadia-kai-diaxeirisi.html

Γιατί δεν είμαστε ευχαριστημένοι με όσα έχουμε;

Είμαστε άτυχοι και αδικημένοι ή απλώς ανικανοποίητοι;
«Όλο ατυχίες μού συμβαίνουν», «Αν είχα καλύτερη δουλειά, περισσότερα χρήματα, μεγαλύτερο σπίτι, όλα θα ήταν διαφορετικά». Παράπονο, ζήλια, αδικία. Αυτά είναι τα συναισθήματα που «κρύβονται» πίσω από τις παραπάνω φράσεις και ίσως να τα έχουμε αισθανθεί και εμείς οι ίδιοι. Πράγματι, συχνά νιώθουμε αδικημένοι από τη ζωή, τη μοίρα, πιστεύοντας ότι οι άνθρωποι γύρω μας έχουν μεγαλύτερη εύνοια, περισσότερη τύχη, επιπλέον ευκαιρίες. Τι είναι, τελικά, αυτό που μας οδηγεί να αισθανόμαστε μονίμως ανικανοποίητοι; Να μην μπορούμε να απολαύσουμε τη ζωή και να δαπανάμε χρόνο και φαιά ουσία ζηλεύοντας όσα απολαμβάνουν οι άλλοι;
Ζήτημα ασφάλειας
Είναι στη φύση του ανθρώπου να επιδιώκει να καλύπτει τις βασικές του ανάγκες, να αισθάνεται ότι έχει εξασφαλίσει την επιβίωσή του. Όσο περισσότερα και καλύτερα πράγματα έχει κανείς στην κατοχή του, τόσο πιο ασφαλής νιώθει. Πρακτικά και συναισθηματικά, η δυνατότητά μας να καλύπτουμε τις ανάγκες, τις φιλοδοξίες, τις επιθυμίες μας μάς κάνει να νιώθουμε «εξασφαλισμένοι», πιο επιτυχημένοι, λιγότερο εκτεθειμένοι σε προβλήματα. Μας προσφέρει προστασία, μας γεμίζει με ένα αίσθημα ικανοποίησης ότι μπορούμε να ζήσουμε αυτό που θέλουμε. Η επιθυμία αυτή για εξασφάλιση μέσω της κατοχής υλικών αντικειμένων είναι και η αιτία εμφάνισης συναισθημάτων όπως η ζήλια, ο φθόνος, ο ανταγωνισμός, η αδικία. Βέβαια, σήμερα έχουν αυξηθεί οι ανάγκες και επομένως τα αγαθά που σχετίζονται με τα χρήματα, με αποτέλεσμα αυτά να μετατρέπονται σε πειρασμούς για τον σύγχρονο άνθρωπο, ο οποίος πλέον δεν καλύπτεται με το λίγο, αλλά επιδιώκει το «όλο και περισσότερο». Ο άνθρωπος, όταν εξοικειώνεται με μια κατάσταση, βολεύεται σε αυτήν, θέλει να την παγιώσει και, αν είναι δυνατόν, να αυξήσει την ικανοποίηση που του προσφέρει. Όπως συμβαίνει π.χ. με μια γεύση που μας αρέσει και θέλουμε να τη γευόμαστε ξανά και ξανά. Άλλος, βέβαια, είναι σε θέση να διατηρήσει το μέτρο και άλλος καταλήγει στην απληστία.
Το αίσθημα της αδικίας
Υπάρχουν αντικειμενικές καταστάσεις που μας κάνουν να νιώθουμε αδικημένοι. Όπως π.χ. στην περίπτωση που ενώ μας άξιζε μια εργασιακή θέση λόγω προσόντων, τελικά την πήρε ένας άλλος υποψήφιος, με λιγότερες δυνατότητες, μόνο και μόνο γιατί γνώριζε τον διευθυντή. Ωστόσο, συχνά το αίσθημα της αδικίας είναι επίπλαστο, αφού συνήθως κάνουμε προβολή σε ένα πρότυπο του οποίου γνωρίζουμε μόνο ένα κομμάτι του. Ας πάρουμε, για παράδειγμα, τη φράση «Πόσο άδικο είναι αυτή η γυναίκα να είναι τόσο όμορφη». Κάνοντας αυτήν τη σκέψη, παραβλέπουμε άλλες πτυχές αυτού του προτύπου, όπως π.χ. τις θυσίες που έχει κάνει αυτή η γυναίκα για να αποκτήσει το καλλίγραμμο αυτό σώμα (π.χ. στερητικές δίαιτες και εξαντλητική άσκηση), τις οποίες ίσως εμείς δεν θα ήμασταν διατεθειμένοι να κάνουμε. Ουσιαστικά, δηλαδή, δεν γνωρίζουμε εκ των έσω το πρότυπο με το οποίο συγκρίνουμε τον εαυτό μας. Το αίσθημα της αδικίας που νιώθουμε συνήθως προκύπτει από πρώιμες εμπειρίες μας. Μπορεί, δηλαδή, να βλέπαμε τους γονείς μας να το αναπαράγουν στην παιδική μας ηλικία ή να το προέβαλλαν εκείνοι σε εμάς, λέγοντάς μας π.χ. «Τι άτυχος που είσαι που δεν πήρες τα μάτια της γιαγιάς σου», δημιουργώντας μας την αίσθηση ότι είναι άδικο αυτό που μας συμβαίνει και κάνοντάς μας να νιώθουμε ότι είμαστε άτυχοι.
Μαθαίνεται η απόλαυση;
Σύμφωνα με τη Θετική Ψυχολογία (κλάδος της ψυχολογίας που μελετά τις θετικές διαστάσεις της ανθρώπινης ύπαρξης, όπως η αισιοδοξία, το νόημα της ζωής και η ψυχική ανθεκτικότητα, οι οποίες μας ωθούν να εξελιχθούμε), η ιδιότητα του «απολαμβάνειν» είναι είτε ιδιοσυγκρασιακό χαρακτηριστικό (το κληρονομήσαμε) είτε επίκτητο (προέρχεται από το περιβάλλον μας ως πρότυπο ή από την προσωπική μας ωρίμαση, σκέψη και επεξεργασία). Ουσιαστικά, έχει να κάνει με το να είμαστε ευχαριστημένοι με αυτά που έχουμε, με το να βρίσκουμε κάτι ευχάριστο σε οποιαδήποτε κατάσταση. Για να μπορούμε να απολαμβάνουμε, πρέπει να συνυπάρχουν δύο στοιχεία: η προσπάθεια να βρίσκου
με χαρά σε όσα ζούμε αυτήν τη στιγμή και η αισιοδοξία για το μέλλον. Οι υπερβολικές προσδοκίες μπαίνουν εμπόδιο σε αυτήν τη διαδικασία, αφού μας οδηγούν συχνά στη ματαίωση, στην απογοήτευση. Η ζωή περιλαμβάνει πολλές δυσκολίες, γι’ αυτό είναι σημαντικό να είμαστε ρεαλιστές, να αναμένουμε τις αναπόφευκτες δυσκολίες που θα βρεθούν στον δρόμο μας. Μια δυσκολία σε καμία περίπτωση δεν αποτελεί ένδειξη αδικίας ή αποτυχίας, ούτε υπάρχει κάποια σκοπιμότητα πίσω από αυτήν. Όχι, το σύμπαν δεν συνωμοτεί εναντίον μας! 
Μπορώ να είμαι ικανοποιημένος με όσα έχω;
Ικανοποιημένος με όσα έχει και άρα ευτυχισμένος δεν είναι αυτός που δεν συναντά ατυχίες στη ζωή του, αλλά εκείνος που αντιμετωπίζει με συγκεκριμένους τρόπους τις διάφορες καταστάσεις της ζωής. Ποιες είναι, λοιπόν, οι στρατηγικές που εφαρμόζουν οι ευτυχισμένοι άνθρωποι;
* Θέλουν να είναι ευτυχισμένοι: Στρέφουν, δηλαδή, το βλέμμα τους προς την ευχάριστη πλευρά. Έχουν στη φύση τους την αισιοδοξία και την τάση να αντιλαμβάνονται τα πράγματα από τη θετική τους σκοπιά.
 * Επιτρέπουν στον εαυτό τους να χαρεί: Δεν έχουν το αίσθημα της μιζέριας. Αφήνονται να γελάσουν με την ψυχή τους, να απολαύσουν ένα φαγητό, να ζήσουν με όλο τους το είναι ένα ηλιοβασίλεμα.
 * Ξέρουν να δίνουν: Τα θετικά συναισθήματα ανακυκλώνονται. Δίνοντας θετικά συναισθήματα στους άλλους, παίρνουν και αυτοί με τη σειρά τους. Δεν αφήνουν, δηλαδή, τα πάντα στην τύχη˙ αντίθετα, καθορίζουν οι ίδιοι την τύχη τους.
Step by step
Πρακτικά βήματα για να μάθουμε να εκτιμάμε όσα έχουμε:
* Λίστα ευγνωμοσύνης: Φτιάχνουμε μια λίστα με όλα τα καλά που μας έχουν συμβεί και τα συγκρίνουμε με τα αντίστοιχα αρνητικά. Η σύγκριση αυτή συνήθως μας βοηθά να συνειδητοποιήσουμε ότι τελικά τα άσχημα πράγματα που μας συμβαίνουν είναι λίγα, ενώ αυτά για τα οποία θα έπρεπε να είμαστε ευγνώμονες είναι πολύ περισσότερα.
* Αλυσίδα θετικών επιπτώσεων: Αφιερώνουμε λίγο χρόνο στο να αναλογιστούμε τις ωφέλιμες επιδράσεις που έχουν στη ζωή μας τα θετικά πράγματα που μας συμβαίνουν. Για παράδειγμα, το γεγονός ότι έχουμε μια δουλειά, το οποίο είναι από μόνο του ένα θετικό στοιχείο -ιδιαίτερα στις μέρες μας-, έχει πολλά ακόμα ευνοϊκά επακόλουθα, όπως το ότι μας δίνεται η δυνατότητα να καλύπτουμε τις ανάγκες μας, να είμαστε δημιουργικοί κ.λπ.
* Ευχάριστες καταστάσεις: Δημιουργούμε εμείς οι ίδιοι ευχάριστες καταστάσεις. Βρίσκουμε, για παράδειγμα, ευκαιρίες να διοργανώσουμε πάρτι με φίλους, σχεδιάζουμε μικρές ή μεγάλες αποδράσεις, ξεκινάμε ένα καινούργιο χόμπι.
* Κοινωνικές συναναστροφές: Σχετιζόμαστε με άλλους. Οι επαφές με τους γύρω μας μάς δίνουν συναισθηματική πληρότητα, μας βοηθούν να δημιουργήσουμε ένα νέο πλαίσιο αντιλήψεων, να δούμε τα πράγματα από νέες οπτικές γωνίες και να εξελιχθούμε.

ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΤΗΝ κ. ΝΑΤΑΛΙΑ ΚΟΥΤΡΟΥΛΗ, MSc, ψυχολόγο υγείας, με εκπαίδευση στη Γνωσιακή Ψυχοθεραπεία και τη Συμβουλευτική, διευθύντρια στο Κέντρο Εφαρμοσμένης Ψυχοθεραπείας και Συμβουλευτικής.

Μυρτώ Αντωνοπούλου
www.vita.gr

 

πηγή:  http://proionta-tis-fisis.com/giati-den-eimaste-efharistimenoi-me-osa-ehoume/

Σημάδια ότι έχετε υποστεί ψυχολογική βία

Η κακοποίηση, στο πλαίσιο μιας σχέσης, δεν περιλαμβάνει απαραίτητα χειροδικία και δεν είναι πάντα εξόφθαλμη. Μπορεί ακόμη να μην εκδηλώνεται με τρόπο ηχηρό, άμεσα και εύκολα αναγνωρίσιμο.
Αντίθετα, μπορεί να λειτουργεί υποδόρια, χωρίς αυτό να αναιρεί την «αποτελεσματικότητά» της. Ακριβώς λόγω αυτού του στοιχείου, το άτομο που βιώνει την ψυχολογική κακοποίηση μπερδεύεται, προβληματίζεται, βρίσκεται σε σύγχυση. Ξέρει τον εχθρό, όμως, καθώς εκείνος εμφανίζεται καμουφλαρισμένος, δεν μπορεί να τον αντιμετωπίσει.
 Το άτομο που ασκεί ψυχολογική βία, συνήθως εμφανίζεται αντιφατικό και οι συμπεριφορές του βυθίζουν το «θύμα» τους στη σύγχυση. Το στοιχείο που χαρακτηρίζει την ψυχολογική, συναισθηματική βία είναι η χειραγώγηση. Μάλιστα, αυτή μπορεί να πάρει τέτοιες διαστάσεις, που το άτομο που την υφίσταται να χάνει σιγά σιγά την αίσθηση της πραγματικότητας για το τι είναι σωστό και τι όχι.
 Στο στόχαστρο εκείνου που ασκεί ψυχολογική βία βρίσκεται η αυτοπεποίθηση του αποδέκτη, ενώ συνήθως εύκολα θύματα είναι όσοι ήδη έχουν χαμηλά επίπεδα αυτοεκτίμησης. Η εγκεφαλική αυτή βία είναι ικανή να μετατρέψει το άτομο που βρίσκεται στη δύσκολη θέση, σε άβουλο πλάσμα και να το κάνει να αισθάνεται πως εκείνο φταίει για όσα του συμβαίνουν. Η ενοχή είναι συνώνυμη της δυσδιάκριτης αυτής βίας. Ο θύτης θα αρνηθεί ότι φέρεται με τον συγκεκριμένο τρόπο, τόσο έντονα και αποτελεσματικά, που ο σύντροφός του θα φτάσει να πιστεύει ότι εκείνος έχει το πρόβλημα, εκείνος βλέπει τα πράγματα θολά και στραβά, εκείνος τελικά δημιουργεί τις εντάσεις στη σχέση.

Τα σημάδια της ψυχολογικής βίας. Πώς να καταλάβεις ότι ο/η σύντροφός σου ασκεί ψυχολογική βία.
1. Σε μειώνει, σε υποτιμά και σε κάνει να ντρέπεσαι για τον εαυτό σου.
2. Σου ασκεί συστηματική και οξεία κριτική.
3. Αρνείται να συζητήσει μαζί σου και να επικοινωνήσει.
4. Σε αγνοεί και σε κρατάει έξω από τομείς της ζωής του.
5. Έχει σχέσεις με άλλα άτομα.
6. Η συμπεριφορά του προς το άλλο φύλο, ειδικά όταν είσαι παρών/παρούσα, είναι προκλητική.
7. Ο τόνος της φωνής του είναι σαρκαστικός.
8. Κάνει σκηνές ζηλοτυπίας χωρίς εμφανή αιτία.
9. Κάνει «άσχημα» αστεία και σε κοροϊδεύει πάντα σε ένα πλαίσιο ιλαρής διάθεσης.
10. Σε απειλεί.
11. Θέλει να σε ελέγχει.
 12. Δεν είναι τρυφερός/ή.
13. Σε κατηγορεί για όσα συμβαίνουν, τα μικρά και τα μεγάλα.
14. Σε απομονώνει από τους φίλους και τους συγγενείς σου, τους κατηγορεί και υπονομεύει τη σχέση σου με τους άλλους ανθρώπους.
15. Χρησιμοποιεί τα χρήματα για να σε ελέγξει.
16. Απειλεί ότι θα αυτοκτονήσει, αν τον εγκαταλείψεις.
17. Προσπαθεί να σε πείσει ότι η άσχημη συμπεριφορά του/της σου αξίζει και πως το κάνει για να σε βοηθήσει να βελτιωθείς.
18. Όταν είστε με άλλους σου φέρεται τρυφερά και ευγενικά, για να κάνει καλή εντύπωση.
 Αν κάποια από τα παραπάνω σου είναι γνώριμα, ίσως πρέπει να σκεφτείς τη θέση σου μέσα στη σχέση που βιώνεις και να αναθεωρήσεις. Η συζήτηση με κάποιον άνθρωπο εμπιστοσύνης που γνωρίζει και τους δυο σίγουρα βοηθά στο να καταλάβεις πως όντως, όσα υποψιάζεσαι και νιώθεις είναι αληθινά, δεν αποτελούν προϊόντα της φαντασίας σου. Η αποστασιοποίηση για ένα διάστημα από το άτομο που σου ασκεί ψυχολογική βία, θα σε βοηθήσει να δεις τα πράγματα πιο καθαρά και να ανακτήσεις την χαμένη σου αυτοπεποίθηση. Εξάλλου, καλό είναι να θυμόμαστε ότι μπαίνουμε σε μια σχέση για να περνάμε καλά, όχι για να δυστυχούμε.
 www.clickatlife.gr

πηγή :  http://proionta-tis-fisis.com/simadia-oti-ehete-ypostei-psyhologiki-via/

Σεξουαλική κακοποίηση και αποκάλυψη

Χαράλαμπος Πουλόπουλος
Θέλει μεγάλο θάρρος και γενναιότητα για να αποκαλύψει κάποιος τη σεξουαλική κακοποίηση που υπέστη όταν ήταν παιδί. Κι αυτό γιατί, ενώ δεν έχει την ευθύνη, αισθάνεται φόβο, ντροπή και την απειλή του στιγματισμού, της γελοιοποίησης και της απόρριψης, αν μιλήσει γι’ αυτό.
Χιλιάδες άτομα έχουν υποστεί κακοποίηση στην παιδική τους ηλικία, και τα γεγονότα καλύπτονται σήμερα από βαρύ πέπλο σιωπής. Ακόμα και όταν η κακοποίηση γίνει γνωστή στους οικείους, πολύ συχνά μπαίνει στο επτασφράγιστο μπαούλο της οικογενειακής ενοχής.
Και η κοινωνία, από την άλλη, δύσκολα δέχεται να συζητήσει αυτά τα θέματα και προτιμά να τα αποσιωπά, θεωρώντας ότι συμβαίνουν μόνο σε οικογένειες «τεράτων», σε Ρομά, σε εξαρτημένους, σε κοινωνικά αποκλεισμένους, σε τρελούς, που συνήθως αποτελούν τους αποδιοπομπαίους τράγους σε μια «καθώς πρέπει» κοινωνία. Με αυτό τον τρόπο η κοινωνία έχει την ψευδαίσθηση ότι είναι ασφαλής και, ακόμα κι όταν η κακοποίηση συμβαίνει, αρνείται να τη δει, την απωθεί, τη θεωρεί μια «αθώα παρεξήγηση». Ωστόσο, τα θύματα της σεξουαλικής κακοποίησης υποφέρουν και κουβαλάνε στη ζωή τους ένα αβάσταχτο φορτίο πόνου και ενοχής, ενώ η υπόλοιπη κοινωνία μπορεί να σφυρίζει αδιάφορα για ένα θέμα που θεωρεί ταμπού.
Προ καιρού κυκλοφόρησε το βιβλίο της Δήμητρας Πατρικαράκου «Βεβήλωση», το οποίο αναφέρεται στην προσωπική της ιστορία κακοποίησης. Το γενναίο αυτό βιβλίο αποκαλύπτει επώνυμα ένα προσωπικό και οικογενειακό μυστικό, που συνοδεύεται από έντονα συναισθήματα θυμού, ενοχής, πόνου και οργής. Η Δήμητρα, παιδί μιας ευυπόληπτης οικογένειας, παίρνει το ρίσκο της αυτοαποκάλυψης και εκτίθεται στην κοινωνία, παρά το κίνδυνο στιγματισμού και απόρριψης, παρά την αναστάτωση που αυτό θα φέρει. Με τη μαρτυρία της δεν επιζητά τη συμπάθεια, τη συμπόνια, την αποδοχή και την υποστήριξη. Επιδιώκει να σπάσει τη σιωπή γύρω απ’ το θέμα, να υπενθυμίσει ότι η κακοποίηση μπορεί να συμβεί στο διπλανό μας σπίτι ή ακόμα και στο δικό μας, με πρωταγωνιστές τους κοντινούς μας ανθρώπους. Άλλωστε, οι περισσότερες έρευνες δείχνουν ότι στα περιστατικά αυτά εμπλέκονται ως δράστες κυρίως πρόσωπα κοντινά και συγγενικά, παρά άγνωστοι.
Η σεξουαλική κακοποίηση αποτελεί κατάχρηση δύναμης και εξουσίας από έναν ενήλικο, άνδρα συνήθως, πάνω σε ένα αβοήθητο παιδί. ‘Έναν ενήλικα που δεν μπορεί να ελέγξει τις ορμές του και θεωρεί ότι μπορεί να ασκήσει έλεγχο σε ένα αδύναμο παιδί. Το επώδυνο βάρος αυτής της εμπειρίας, θα κουβαλάει το παιδί μέσα του για πολλά χρόνια, χωρίς ίσως να αποκαλύψει ποτέ τι έγινε, από το φόβο ότι μπορεί να ξαναζήσει μια νέα εμπειρία κοινωνικής κακοποίησης μέσα από την επίκριση και απόρριψη των άλλων. Η αίσθηση της αδυναμίας και του αβοήθητου θα ακολουθεί το παιδί και στα χρόνια της ενηλικίωσης, δημιουργώντας ένα βαθύ τραύμα και φόβο για τις ανθρώπινες σχέσεις.
Ωστόσο η προσπάθεια για πρόληψη, ενημέρωση και έγκαιρη παρέμβαση μπορεί να ενισχυθεί όταν οι ‘επιζήσαντες’ μιλούν για τις προσωπικές τους ιστορίες. Το δικό τους κουράγιο και η απόφασή τους να γράψουν και να μιλήσουν μπορεί να ξυπνήσει και την κοινωνία.

 Και τέλος μιλήστε για αυτό που σας έχει συμβεί, αποβάλτε το «δηλητήριο» που τρώει την ψυχή και το σώμα σας 


* Ο Χαράλαμπος Πουλόπουλος είναι αναπληρωτής καθηγητής Κοινωνικής Εργασίας στο Τμήμα Κοινωνικής Διοίκησης και Πολιτικής Επιστήμης του Δημοκρίτειου Πανεπιστήμιου Θράκης. Δραστηριοποιείται στον τομέα αντιμετώπισης των εξαρτήσεων από το 1983 και είναι Πρόεδρος της Επιστημονικής και Συμβουλευτικής Επιτροπής της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας Θεραπευτικών Κοινοτήτων (WFTC).
news247.gr

πηγή :  http://proionta-tis-fisis.com/sexoualiki-kakopoiisi-kai-apokalipsi/

Rest in Peace "Black"

Rest In Peace......

Colin Vearncombe
26/5/1962 - 26/1/2016
You'll never walk alone

We’re deeply saddened to announce the death of Colin Vearncombe (aka Black) earlier today, Tuesday 26th January 2016. Colin never regained consciousness following a road traffic accident sixteen days ago. He died peacefully surrounded by his family who were singing him on his way.
His wife Camilla and his three sons paid tribute to the staff at the Intensive Treatment Unit of Cork University Hospital saying; “Colin received the best possible care from the expert and highly professional staff there and we are deeply grateful for everything they did”.
The funeral will be a private one, but we will be holding a memorial service for him in Liverpool in the near future as we know there are many, many people who will want to celebrate Colin’s life and work.  The date and time will be announced in due course, along with details of a charity to which any donations in memory of Colin can be made.
No need to laugh or cry 
It’s a wonderful, wonderful life

1118... video Skid Row - 18 And Life

https://www.youtube.com/watch?v=8O317T6Zlno

Skid Row - 18 And Life (Official Video) 

 https://www.youtube.com/watch?v=RFVvKCaqiSs

 

Ricky was a young boy
He had a heart of stone
Lived 9 to 5 and worked his
Fingers to the bone

Just barely out of school
Came from the edge of town
Fought like a switchblade
So no one could take him down

He had no money, ooh
No good at home
He walked the streets a soldier
And he fought the world alone
And now it's

[Chorus]
Eighteen and life you got it
Eighteen and life you know
Your crime is time and it's
Eighteen and life to go
Eighteen and life you got it
Eighteen and life you know
Your crime is time and it's
Eighteen and life to go

Tequila in his heartbeat
His veins burned gasoline
It kept his motor runnin'
But he never kept it clean

They say he loved adventure
Ricky's the wild on
He married trouble
Had a courtship with a gun

Bang, bang! Shoot 'em up
the party never ends
You can't think of dying
When the bottle's your best friend
And now it's

[Chorus]

"Accidents will happen"
They all heard Ricky say
He fired his six-shot to the wind
That child blew a child away

[Chorus]Writer/s: DAVID SABO, RACHEL SOUTHWORTH
Publisher: BMG RIGHTS MANAGEMENT US, LLC, Reservoir One Music
Lyrics licensed and provided by LyricFind

http://www.songfacts.com/detail.php?lyrics=5510 

• Skid Row guitarist Dave "Snake" Sabo wrote this song after reading in a local newspaper about an 18-year-old boy who shot his friend by accident. He thought the gun wasn't loaded, and eventually ended up in prison for life.
• This song achieved a great success and was MTV's most played video in 1989. (thanks, Sanja - Novi Sad, Europe, for above 2)
  http://www.songfacts.com/detail.php?id=5510 

1117...video InnerWish - Never let you Down

https://www.youtube.com/watch?v=VNzsrEPo31k

InnerWish - Never let you Down HD 1080p 

 Follow Us:
Home Page : http://www.vsmusicnet.com
Innerwish Formed 1995 in Athens, Greece, Innerwish is definitely one of the most influential melodic metal bands from their part of Europe. After releasing their debut album "Waiting for the dawn" in 1998 and the split cd "Realms of the night" together with the band Reflection in 2000 things really started to take off for InnerWish. A deal with the German label Limb was made and the albums "Silent faces" [2004] and "Inner strength" [2006] was released, with great response around the world, especially in Europe and Japan. During these years Innerwish also established themselves as a great live act, and supported bands like Helloween, UDO, Brainstorm, Mystic Prophecy and appeared at festivals together with among others Judas Priest, Manowar, Therion, Dio, In Flames, Rhapsody and Opeth. More... http://www.innerwish.gr/

Lyrics
For years I was trying to find out who I really am
Lost inside my memories that were tearing me apart
I was walking down an empty road with tears in my eyes
Trapped inside my lonely world and chained from the past

You've always been afraid to face the cruelty of this world
Trying to stand on your feet and scream against all odds
Standing on a crossroad and can't choose which way to go
Longing for a helping hand to make you carry on

You know that I will never let you down
I will always be beside you and hold you tight
Never let the people hurt you and never let you cry
You know that I will never let you down
I will always be beside you and hold you tight
Never let you feel alone and always make you smile
For all eternity I'll be your shining star

Lets forget the things that were holding us apart
Wasted years that gone by and never coming back
Now we are together we can make it, so lets try
I don't want to see again this sadness in your eyes

 

Είναι και αυτοί οι γελαστοί άνθρωποι με τα θλιμμένα μάτια

Είναι εκείνοι οι άνθρωποι που τους έχεις κι ας μην τους ξέρεις καθόλου.
Υπάρχουν κι εκείνοι οι άνθρωποι που τους λένε φλύαρους.
Κελαηδούν ολοένα, μιλώντας για τα πιο παράξενα μα και τα πιο συνηθισμένα.
Πολλές φορές μπορεί να σε κουράζουν και να κοροϊδεύεις την πολυλογία τους. Άλλοτε, πάλι, μπορεί και να τους αποφεύγεις, αρνούμενος να μπλεχτείς στη θορυβώδικη κουβέντα τους.
Είναι εκείνοι οι άνθρωποι που θα γνωρίσουν εύκολα τον άλλο, θα μοιράσουν την καλημέρα τους, θα πουν και δυο κουβέντες στην άκρη του δρόμου.
Θα τους δεις να χαμογελούν πλατιά. Να έχουν μια καλή κουβέντα για όλους. Να ξέρουν κάτι παραπάνω για πράγματα που αγαπούν. Για εκείνα είναι, άλλωστε, που μιλούν με ενθουσιασμό.
Αυτοί οι άνθρωποι είναι κομήτες σου και θα σε στηρίξουν όποτε το θελήσεις. Θα είναι εκεί να τρέξουν στην ανάγκη, να βοηθήσουν σαν το ζητήσεις, να μιλήσουν όταν πρέπει. Θα κάνουν τους καραγκιόζηδες για να χαμογελάσεις και τους ανόητους σαν νιώσουν πως κάτι δεν πρέπει καν να αναφερθεί.
Είναι εκείνοι οι άνθρωποι που τους έχεις κι ας μην τους ξέρεις καθόλου.
Γιατί, αλήθεια, δεν τους ξέρεις. Αν καθίσεις να αναρωτηθείς πόσες ήταν οι φορές που καθίσατε απέναντι και μιλήσατε για εκείνους, για τα προβλήματα και τις χαρές τους, θα δεις πως κάτι δεν πάει καλά.
Θα συνειδητοποιήσεις πως είναι ελάχιστες φορές που ο αναστεναγμός τους δε συνοδεύτηκε από ένα πλατύ χαμόγελο κι ένα αφοπλιστικό “καλά είμαι, μην ανησυχείς”. Μα δεν ήταν. Καθόλου καλά.
Αυτοί οι άνθρωποι, που μιλούν για τα πάντα και πολύ, είναι αυτοί που κρατούν τον εαυτό τους βαθιά σφραγισμένο. Τον κρατούν στη σκιά όχι από συμφέρον μα από αυτοπροστασία.
Έμαθαν να ζουν για τους άλλους και να κρατούν τους εαυτούς τους στην αφάνεια.
Κι όμως, εσύ από τη φλυαρία τους, μπορεί να τους πεις κι εγωιστές.
Αν καθίσεις, όμως, να αναρωτηθείς τι είναι αυτό που λένε και τι αξία έχει, θα καταλάβεις την αλήθεια.
Τίποτα σημαντικό. Τίποτα εξομολογητικό, πέρα από την επιφάνεια.
Το βάθος τους δεν το δείξανε ποτέ και σε κανέναν.
Δεν αφήσανε ποτέ κανείς να κολυμπήσει στα νερά τους. Να δει τις αδυναμίες, τα πάθη και τα ζόρια τους.
Κι όχι γιατί δε θέλησαν.
Μα γιατί δεν προσπάθησε κανείς.
Κανείς δεν ασχολήθηκε, παρασυρμένος από αυτή την επιφανειακή ευφορία, να ανακαλύψει τι μπορεί να κρύβουν στα σκοτάδια τους.
Γιατί κι αυτοί, οι φωτεινοί άνθρωποι που θα σε συντρέξουν πάντα, έχουν τα δικά τους σκοτάδια.
Που για χρόνια περίμεναν κάποιον να τα ανακαλύψει. Να προχωρήσει πεισματικά προς το μέρος τους και να μη αρκεστεί σε εκείνο που θα του πουν.
Αυτόν που θα καταλάβει πως το χαμογελαστό “καλά είμαι” τους, μπορεί να είναι ο πιο σπαρακτικός λυγμός.
Μια κραυγή βοήθειας για την απέραντη μοναξιά του να είσαι διαρκώς δίπλα σε κόσμο μα να μη σε ξέρει κανείς.
Να μην έχει κατορθώσει κανείς να προχωρήσει ένα βήμα παραπέρα, να ανακαλύψει την αλήθεια.
Αυτοί οι άνθρωποι κουβαλούν ένα γέλιο στα χείλη, μια θλίψη στα μάτια και μια μοναξιά στην καρδιά.
Αυτοί οι άνθρωποι αξίζουν να τους μάθεις καλύτερα.
Αξίζουν να τους σταθείς. Αξίζουν να επιμείνεις.
Κι ας μη σου πουν αμέσως. Ας μην παραδώσουν αμαχητί τα τείχη του εαυτού τους. Ας κρατήσουν άμυνα, παρασυρμένοι από χρόνια και χρόνια μοναξιάς.
Αν επιμείνεις, όμως, θα τους κερδίσεις και θα ανοιχτούν. Και μαζί με αυτούς κι ένας ολόκληρος κόσμος που κρατούν βαθιά κρυμμένο.
Κι αυτοί θα μοιραστούν τη μοναξιά τους κι εσύ θα έχεις κερδίσει έναν άνθρωπο.
Να τον αγαπήσεις, να τον εκτιμήσεις, να τον βάλεις άνευ όρων στη ζωή σου.
Γιατί εκείνοι, οι φλύαροι που μπορεί να μην εκτιμάς και τόσο, δε θα σε προδώσουν ποτέ.
Κι εσύ κι εγώ κι όλοι μας, μέσα σε τούτο το χάος που ονομάστηκε ζωή, έχουμε ανάγκη από ανθρώπους που θα χαμογελούν και δε θα μας προδώσουν ποτέ…
Γι’αυτό αν ποτέ βρεθούν στο δρόμο σου, αν ποτέ αναγνωρίσεις το γέλιο τους, μην τους αφήσεις να φύγουν.
Κράτα τους…


Γράφει η Στεύη Τσούτση.
Πηγή: http://www.diaforetiko.gr/ekini-i-gelasti-anthropi-me-ta-thlimmena-matia/

 Μετάπηγη: http://proionta-tis-fisis.com/einai-kai-autoi-oi-gelastoi-anthropoi-me-ta-thlimmena-matia/

Rest in peace= R.I.P. «Έφυγε» ο θρύλος της μουσικής David Bowie

 «Έφυγε» ο θρύλος της μουσικής David Bowie

Έφυγε από τη ζωή ο θρύλος της μουσικής και ένας από τους πιο επιτυχημένους καλλιτέχνες του 20ου αιώνα, David Bowie, σε ηλικία 69 ετών, μετά από μάχη που έδωσε για 18 μήνες με τον καρκίνο.

Ο γιος του Duncan επιβεβαίωσε την είδηση, γράφοντας στο Twitter: "Πολύ θλιβερό και λυπηρό, αλλά είναι αλήθεια".

Με μια λιτή ανακοίνωση που ανέβηκε χθες στον επίσημο λογαριασμό του, ενημερώθηκαν οι χιλιάδες φίλοι του και θαυμαστές του σε όλο τον κόσμο:

"Ο David Bowie πέθανε ειρηνικά σήμερα, με την οικογένειά του στο πλευρό του, μετά από μια θαρραλέα μάχη 18 μηνών με τον καρκίνο. Ενώ πολλοί μοιράζεστε μαζί μας την απώλεια, σας ζητούμε να σεβαστείτε την ιδιωτικότητα των στιγμών της οικογένειας κατά τη διάρκεια του πένθους".

Η τελευταία του φωτογραφία καταγράφηκε τον περασμένο μήνα στη Νέα Υόρκη με τον David Bowie να δείχνει εμφανώς καταβεβλημένος.

Γεννήθηκε στο Brixton, στο Νότιο Λονδίνο, στις 8 Ιανουαρίου 1947. Το πραγματικό του όνομα ήταν David Jones.

Έγινε αρχικά γνωστός το 1969, όταν το τραγούδι του Space Oddity έφτασε στο Βρετανικό Τοπ 5. Εμφανίστηκε ξανά το 1972 με το τραγούδι Starman και το ανδρόγυνο alter ego Ziggy Stardust.

Το 1975 έγινε διάσημος στην Αμερική με το τραγούδι του "Fame" που έφτασε στο νούμερο 1, από το άλμπουμ Young Americans. Το 1983 κυκλοφόρησε το άλμπουμ Let's dance, το οποίο περιλαμβάνει τεράστιες επιτυχίες. Στο απόγειο της δόξας του το 1970 δήλωσε ότι ήταν αμφιφυλόφιλos.

Ήταν παντρεμένος δύο φορές. Παντρεύτηκε την πρώτη του γυναίκα Angie το 1970, και ο γιος του ζευγαριού Duncan γεννήθηκε το επόμενο έτος πριν χώρισαν το 1980. Αργότερα παντρεύτηκε το super model, Iman, με την οποία έχει μια κόρη την Alexandria, που είναι πλέον 15 χρονών.

πηγή :  http://www.greek-web-tv.com/2016/01/efyge-o-8rylos-tis-mousikis-david-bowie.html 

Μερικά αγαπημένα μου τραγούδια του (από τα τόσα πολλά που είπε) :

David Bowie – Space Oddity [OFFICIAL VIDEO]

https://www.youtube.com/watch?v=iYYRH4apXDo

 

David Bowie - Where Are We Now?

https://www.youtube.com/watch?v=QWtsV50_-p4

David Bowie - Let's Dance

https://www.youtube.com/watch?v=N4d7Wp9kKjA

https://www.youtube.com/watch?v=VbpMpRq6DV4

(love it so much!)

David Bowie - Wild Is The Wind

 David Bowie - Blue Jean
https://www.youtube.com/watch?v=LTYvjrM6djo

David Bowie & Mick Jagger - Dancing In The Street

https://www.youtube.com/watch?v=9G4jnaznUoQ

 David Bowie - Changes (Live)

https://www.youtube.com/watch?v=xMQ0Ryy01yE

David Bowie - Cat People (Putting Out Fire) Music Video HQ 

https://www.youtube.com/watch?v=VpdHMaccjw4 

 

 

Thank you David Bowie!!!! You will always be here...........

1116...video Stina Stenerud ~ Let Me Know.

Stina Stenerud ~ Let Me Know.

https://www.youtube.com/watch?v=QFIs3b_FlFY 

https://www.youtube.com/watch?v=iE5xIyAsePA 

 

....Is anyone really understand you like I do.....

 

Ένα Χριστουγεννιάτικο ......σαν παραμύθι....! (παλαιότερο)

24/12/2010, 17:46.

Άνοιξε τα μάτια της ξαφνικά. Αναρωτιόταν τι ώρα να είναι.
-Πέρασε η ώρα, σκέφτηκε... Κοντεύουν Χριστούγεννα! Κάτι λιγότερο από είκοσι τέσσερις ώρες.
 Αγόρασα όλα τα δώρα που ήθελα?? Μουρμούρισε.
 Τι να κάνουν τα αγαπημένα μου πρόσωπα? Μου έλειψαν! Έπρεπε να φύγω όμως, δικαιολογήθηκε..
 Χριστούγεννα σε λίγο! Τι όμορφα!!!!!!! Ημέρες αγάπης!!!!

Σκοτείνιασε για λίγο και έπεσε σε βαθιές σκέψεις. Στο μυαλό της τριγυρνούσε η πρόταση....
"Ημέρες Αγάπης"....... Ξανά και.... ξανά!
 Και κάπως έτσι "τρύπωσε στο ασκί" των αναμνήσεων. Αναμνήσεις που είχαν άρωμα Ελλάδας.
Παλιές εικόνες... Γλυκά παιδικά γέλια.... Παρεΐστικα τραπέζια.. Οικογενειακές μαζώξεις...
Χαμογελαστοί γείτονες....
Έφηβοι με ελπίδα!!!!
Πόσο αλλάξανε όλα?!!!!

-Πρέπει να γίνει κάτι, σκέφτηκε!! Δεν μπορεί να χάθηκαν όλα δια παντός!!!

 -Όχι, όχι...! Ο κόσμος θα ξυπνήσει! Θα θυμηθεί τα τρια μεγάλα ιδανικά του.... Την πατρίδα του! Την οικογένεια του! Την θρησκεία του! Θα αγωνιστεί για την ελευθερία του! Θα αγωνιστεί για ένα καλύτερο παρόν και για ένα ακόμα καλύτερο μέλλον!!! Θα αγωνιστεί για ένα σωστό σύστημα υγείας και για ένα ακόμα καλύτερο σύστημα παιδείας!!! Θα αγωνιστεί για να μπορεί να απολαύσει και πάλι το γαλάζιο του ουρανού και της θάλασσας, με την ηρεμία του!!! Θα αγωνιστεί για να μην του πάρουν τα εδάφη που του "ανήκουν" και που για αυτά πάλεψαν οι παππούδες του! Θα αγωνιστεί, γιατί έχει ακόμα καρδιά.... Έχει ακόμα ψυχή δυνατή.... Έχει ακόμα μυαλό!!!! Και ας τον είχαν τόσα χρόνια για πρόβατο!!!!!!

 "Αύριο" θα ξημερώσει όχι μόνο η ημέρα των Χριστουγέννων, αλλά και μια καινούργια μέρα για την  Ανθρωπότητα!!! 

Εκεί όπου θα βασιλεύει η αγάπη! Το καλό! Η αλληλοβοήθεια! Οι ανθρώπινες αξίες! Η ειρήνη!!!!

Εκεί όπου η ελπίδα δεν θα ξανασβήσει!!! Όπου θα ζει η δικαιοσύνη, αφού θα αναστηθεί μέσα μας!!!

Εκεί όπου ο κόσμος θα πάψει να είναι άπλιστος! Εκεί όπου θα τον σπρώχνει μπροστά η μάθηση!!

Εκεί όπου βασιλιάς θα είναι το κοινωνικό σύνολο!!!

Και έπαψε να είναι σκυθρωπή.... Και έλαμψε και πάλι το χαμόγελο της!!!!

-Αύριο ξημερώνει μια καινούργια μέρα, είπε δυνατά.

Χρόνια σας πολλά!!! Υγεία σε όλους μας!!!!

.....................

 Πνευματική ιδιοκτησία του blog “Dr pure love” . Απαγορεύεται η αντιγραφή, η δημοσίευση, η αναπαραγωγή ή η μετάδοση του, από οποιονδήποτε και με οποιοδήποτε μέσο χωρίς την αναγραφή της πηγής. Copyright Dr pure love® All rights reserved