Tuesday, 7 May 2013

Ερωτεύομαι με όλη τη ψυχή μου...


Μια απλή βόλτα με τις φίλες ένα Σαββατόβραδο είναι κάτι απλό και συνηθισμένο, κανείς όμως δεν μπορεί να ξέρει τι του επιφυλάσσει η μοίρα...Ενας αγώνας ποδοσφαίρου της τοπικής ομάδας με φίλους κάτι απλό,συνηθισμένο. Ομως...Κάπου εκεί κολάς, κάτι σε τραβάει και δεν μπορείς να  πάρεις τα μάτια σου από πάνω του, δεν ακούς και δεν καταλαβένεις τίποτα μόνο κοιτάς...
Ερωτεύεσαι,νιώθεις ότι μπορείς να κάνεις τα πάντα για να τον πλησιάσεις. Όμως δεν μπορείς ούτε  να μιλήσεις, δεν μπορεις να ελέγξεις ούτε τις ίδιες σου, τις κινήσεις...Η ώρα περνά, ξαπλωμένη στο κρεβάτι με ανοιχτά τα μάτια προσηλωμένα στο κενό, δεν κοιμάσαι και όμως ονειρεύεσαι, ονειρεύσαι αυτόν/ην...αυτόν που σε έκανε να αίσθανθείς περίεργα, ανεξήγητα χωρίς καν να τον ξέρεις, χωρίς καν να γνωρίζεις το όνομά του, χωρίς να έχεις ακούσει πότε τη φωνή του....
Οι σκέψεις σου είναι διάφορες, σκέφτεσαι πότε θα τον δείς, πως θα τον πλησιάσεις και τρελένεσαι στην ιδέα ότι μπορεί να μην τον ξαναδείς....Νομίζεις πως εχούν περάσει λίγα λεπτά αλλά κοντεύει να ξημερώσει...Το μυαλό σου έχει δημιουργήσει χιλιάδες ιστορίες με εσάς τους δύο μαζί, και ας μην ξέρεις τον χαρακτήρα του, σου φτάνει μόνο που τον είδες να γέλα... ο νούς σου γυρναεί σε τρόπους ή σε άτομα που μπορούν να σε φέρουν πιο κοντά του...Απλά ερωτεύσαι κεραυνοβόλα.... 
Και ποιός δεν έχει ζήσει στη ζωή του μια παρόμοια εμπειρία; Και αν δεν την εχει ζήσει ακόμα σίγουρα κάποτε από το πουθεν θα νιώσει αυτό το ανεξήγητο συναίσθημα...θα νιώσει ότι βλέπει τον ίδιο του τον εαυτό στα μάτια του άλλου...
Πολλοί φοβούνται μην πληγωθούν, δεν χρειάζεται! Ο πραγματικός σου έρωτας, ο άνθρωπος της ζωής σου δεν θα σε πληγώσει πότε τα αισθήματα θα είναι αμοιβαία..  Δεν μιλώ βέβαια για τους “έρωτες” τις μίας ημέρας ή του ενός χρόνου κ.λ.π αλλά για τον μοναδικό, πραγματικό έρωτα της ζωής σου, τον “Εναν”...Αυτός δεν θα σε πληγώσει ποτέ...Οι άλλοι είναι απλά εμπείριες ζωής...
Το θέμα είναι πως θα καταλάβεις αν είναι αυτός πραγματικά...Δοκίμασε...Αν κάποτε τελειώσει, σημαίνει πως δεν αξίζει και δεν χρειάζονται δάκρυα, μόνο ευχαριστώ γιατί σου έδωσε μαθήματα ζωής και την ευκαιρία να ανακαλύψεις την αξία σου μέσα από μία σχέση-δοκιμάσια. Μην απελπιστείς, πότε δεν είναι αργά, ούτε νωρίς...Και φυσικά, ο πραγματικός ερωτας δεν υπολογίζει ηλικίες, καταστάσεις και εμπόδια είσαι απλά εκεί για τον άλλον με όλο του το είναι, να τον κοίτας στα μάτια και να του λες  Σ'ΑΓΑΠΩ όχι όμως με λόγια αλλά με πράξεις...Σ'ΑΓΑΠΩ και θα είμαι ΠΑΝΤΑ δίπλα σου....



No comments:

Post a Comment

Note: only a member of this blog may post a comment.