Βιασμός

Βιασμός ονομάζεται η τέλεση σεξουαλικής επαφής χωρίς τη συναίνεση του συντρόφου με θύματα κυρίως γυναίκες.

Ο βιασμός ορίζεται ως «έγκλημα εχθρότητας και επιθετικότητας. Είναι η ύστατη πράξη αντικειμενοποίησης της γυναίκας ως σεξουαλικού πλάσματος και συχνά βιώνεται απ' αυτή σα μια άμεση επίθεση εναντίον της προσωπικότητάς της».

Κάθε βιασμός αφήνει ανεξίτηλα σημάδια  στην ζωή της γυναίκας που τον υφίσταται: εκτός από τις σωματικές κακώσεις, τα θύματα έχουν να αντιμετωπίσουν για το υπόλοιπο της ζωής τους και τα ψυχικά τραύματα, τα οποία είναι πολύ πιο βαθιά και πολύ δυσκολότερο να ξεχαστούν. Το θύμα τις κουβαλά για μια ζωή και πολλές φορές ο κοινωνικός περίγυρος δεν κάνει τίποτα άλλο από το να υπενθυμίζει στο θύμα αυτή την αποτρόπαια πράξη ξανά και ξανά.

Η συνήθης ηλικία των γυναικών που υπόκεινται σε βιασμό είναι 10-29 ετών.

Συχνά τα θύματα εκτός από την κοινωνική κατακραυγή και την εφιαλτική αυτή εμπειρία έχουν να αντιμετωπίσουν και θέματα εγκυμοσύνης καθώς και το δίλημμα και τις συνέπειες  που συνοδεύει η απόφαση της άμβλωσης.

Το προφίλ των βιαστών αναφέρεται ως επί το πλείστον σε άτομα νεαρής ηλικίας, ενώ το 32,8% είναι μεσήλικες. Το 46,5% των βιασμών συντελείται στην επαρχία. Το 50,9% των βιαστών προέρχεται από τη μεσαία κοινωνικο-οικονομική τάξη και, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των θυμάτων τους, το 31% αυτών είναι αρκετά μορφωμένοι.

Ο βιασμός αποτελεί αναμφισβήτητα μια από τις πιο εξευτελιστικές και εφιαλτικές εμπειρίες που μπορεί να βιώσει μία γυναίκα η οποία καταδικάζεται και δημιουργεί συναισθήματα αποστροφής σε κάθε πολιτισμένη ανθρώπινη κοινωνία.

Φόβος, αγωνία και κατάθλιψη, είναι μόνο μερικές από τις συναισθηματικές αντιδράσεις μιας γυναίκας μετά από μια σεξουαλική επίθεση. Η ταπείνωση, η αηδία , η οργή και η ενοχή είναι τα συναισθήματα που διακατέχουν τον ψυχικό κόσμο των γυναικών ύστερα από την πράξη βιασμού.

Το άγχος, η αγωνία καθώς και οι διαταραχές ύπνου αποτελούν τα συμπτώματα του λεγόμενου «τραυματικού συνδρόμου του βιασμού» από το οποίο υποφέρει η πλειοψηφία των βιασμένων γυναικών

Η μετατραυματική διαταραχή είναι ένα συχνό φαινόμενο που εμφανίζεται είτε αμέσως

μετά το βιασμό είτε αργότερα. Χαρακτηριστικό αυτής της διαταραχής

είναι ότι το άτομο ξαναζεί σε όνειρα τις τραυματικές στιγμές που έζησε ενώ επώδυνες εικόνες και αναμνήσεις έρχονται συνεχώς στη μνήμη της γυναίκας που δυσκολεύουν τη λειτουργικότητά της μέσα στην καθημερινότητα.

Άλλες επιπτώσεις που εμφανίζονται είναι ο θυμός, η έλλειψη εμπιστοσύνης στο άλλο φύλο καθώς και η μειωμένη αυτοεκτίμηση. Οι γυναίκες που έχουν υποστεί βιασμό έχουν συναισθήματα αυτομομφής και ενοχής αφού χρεώνουν  την αιτία του γεγονότος αυτού στη δική τους στάση ή προκλητική εμφάνιση με αποτέλεσμα να βιώνουν δύσκολα συναισθήματα που δεν βοηθούν στο να νιώσουν καλύτερα και να αποκτήσουν τη σιγουριά που χρειάζεται για να ξεπεράσουν το τραυματικό αυτό γεγονός. Οι γυναίκες αυτές χρειάζονται στήριξη και αποενοχοποίηση ότι οι ίδιες είναι υπεύθυνες για αυτό που τους συνέβη και ενίσχυση ότι απλώς έπεσαν θύματα κάποιου άρρωστου ανθρώπου με έντονα σαδιστικές και κακοποιητικές αξιόποινες συμπεριφορές.

Ένας βιασμός μπορεί να επηρεάσει την καθημερινότητα μιας γυναίκας, την οικογενειακή της ισορροπία καθώς και τη σεξουαλικότητά της. Δεν είναι σπάνια τα φαινόμενα της εγκατάλειψης της εργασίας αλλά και της απομόνωσης από τις κοινωνικές σχέσεις λόγω της έλλειψης εμπιστοσύνης προς τους άλλους αλλά και λόγω του κοινωνικού στιγματισμού που την επιβαρύνει και την απομακρύνει από τον κοινωνικό περίγυρο.

πηγή:http://www.askitis.gr/topics/view/viasmos1